Sztandar Biblijny nr 223 – 2008 – str. 46

      Biblia używa również określenia „raj Boży” (Obj. 2:7) w symbolicznym znaczeniu do opisania chwalebnego niebiańskiego stanowiska dla Kościoła, wybranego w czasie Wieku Ewangelii lub Wieku Kościoła. Jednak ani ten Raj, ani Raj przywrócony na ziemi nie jest opisywany w Biblii jako miejsce zmysłowych, seksualnych przyjemności. W istocie rzeczy, Święte Słowo mówi, że ci, którzy będą w Raju „będą jako aniołowie Boży w niebie” – bezpłciowi (Mat. 22:30; Łuk. 20:34-36).

      Natomiast stan ludzi w Raju obiecanym wiernym islamistom w Koranie znacznie się różni i jest zdecydowanie gorszy od opisów podanych w Piśmie Świętym na temat tego przyszłego, szczęśliwego stanu dla wiernych w Boskim Raju. Mahomet opisuje Raj jako miejsce zmysłowej rozkoszy dla mężczyzn. Warunki dla kobiet nie są opisane, prócz tego, że żony wiernych będą towarzyszyć im do Raju (by zobaczyć swych mężów w obecności czarnookich dziewic?).

      Ubogie, pozbawione wody ziemie i gorące pustynne lądy, na których mieszka większość Arabów, ubarwiają ich myślenie. Koran mówi: „Dwa ogrody … a w każdym dwie tryskające fontanny … a w nich wszystkie rodzaje owoców … a oni będą leżeć na sofach wysłanych brokatem … gdzie będą panny … których przed nimi nie dotykał żaden człowiek ani djinn … i dwa inne ogrody … o ciemnej zieleni … z tryskającymi fontannami … owocami, palmami i granatami. A w każdym śliczne blondynki … o dużych ciemnych oczach … których nigdy nie dotykał człowiek ani djinn … ich małżonkowie będą odpoczywać na miękkich zielonych poduszkach i ślicznych dywanach” (sura 55; zob. także 56).

      Jak bardzo różni się ten opis od wzniosłego i świętego stanu odrodzonej ludzkości obiecanego w Biblii. Kiedy pod Nowym Przymierzem, wspomagani przez Ducha Świętego (Joela 2:28) i pod przewodnictwem Chrystusa, zostaną podniesieni z grząskiego dołu grzechu, do bezpłciowego, bezgrzesznego stanu, na obraz i podobieństwo Boga (1Moj. 1:26, 27).

ZBAWIENIE NIEBIAŃSKIE I ZIEMSKIE

      Ponadto, Mahomet wykazuje zupełny brak wiedzy na temat właściwego związku pomiędzy zbawieniem niebiańskim i ziemskim. Istnienie klasy Boskich istot, Kościoła, Oblubienicy Chrystusa, powołanej z tego złego świata do niebiańskiego bytu (Dz.15:14; Obj. 5:9, 10), dla przyszłych celów Boga „w wiekach przyszłych”, jest przez Koran lekceważone. W dodatku do tego, powołanie ze świata innych wybranych klas, jako drugorzędnych części Jego wiecznego celu i Planu (Efez. 1:11; 3:9-11), nie jest wzmiankowane w Koranie. „Ogrody rozkoszy” z fontannami, owocami i czarnookimi pannami są nagrodami obiecanymi w Koranie. Takie nagrody i warunki nie mogą być porównane z warunkami Tysiącletniego Królestwa Chrystusa, prowadzącego do Wieków Chwały, których warunki leżą poza ludzką wyobraźnią, lecz są zachowane w Boskim umyśle aż do właściwego czasu. Nagrody za posłuszeństwo obiecane w Koranie naprawdę znieważają Boga, kiedy zastanawiamy się nad prawdziwymi nagrodami, zarówno dla wybranych (1Kor. 2:9,10; 1Jana 3:2), jak i niewybranych (Izaj. 35:10; Obj. 21:1-7), które On w Swej wielkiej miłości oferuje Swoim stworzeniom (Żyd. 11:6).

PRAWDZIWA NADZIEJA LUDZKOŚCI

      Badanie historii Kościoła dowodzi, że przy końcu VI stulecia, kiedy Mahomet zaczynał działalność, nastały ciemne wieki. Szatańskie błędy coraz bardziej zastępowały wielkie prawdy z czasów apostolskich, a sekciarskie wpływy i fałszywi chrześcijanie („kąkol” z Mat. 13:25-40) obfitowali (Izaj. 60:2). Te sfałszowane nauki, z którymi Mahomet się zetknął, były jedynie niewielką częścią całości – i nawet te, które Mahomet poznał, były zmieszane z błędami ciemnych wieków i sekciarskimi wpływami, zatem ujrzał on bardzo niewiele z pełnego światła Ewangelii i wszechogarniającego Boskiego Planu Wieków.

      W rezultacie tego, głębokie i poważne prawdy występujące w listach Apostoła Pawła i innych Apostołów, wszystkie udzielone pod Boskim natchnieniem, nie pojawiają się w naukach Mahometa. W żadnych islamskich pismach nie znajdujemy nic na temat pojmowania Okupu, Krwi Pojednania, Ofiary za grzech, Spłodzenia z Ducha, Wysokiego Powołania, tożsamości Mesjasza, Najwyższego Kapłana Świata, Nowego Przymierza, Tysiąclecia, Restytucji i wielu innych wspaniałych prawd mających zasadnicze znaczenie w zrozumieniu wielkiego Boskiego Planu.

      W wyniku tego, pomimo wielkiej czci dla „Allacha”, muzułmańskie pojmowanie prawd religijnych, prócz tego, że w przeważającej mierze błądzi, jest nikłe i mało znaczące w porównaniu ze wspaniałymi i doniosłymi zamiarami potężnego Jehowy, jakie On objawił przez Swych sług (Amosa 3:7; Ps. 25:14; Jana 15:15). Wszyscy są zapraszani do karmienia się ze stołu Jego Słowa, na „uczcie z rzeczy tłustych” (Ps. 23:5; 63:5, 6), które z łaski Bożej będą dostępne dla każdego w czasie właściwym, w Tysiącletnim Pośredniczącym Panowaniu (Izaj. 25:6-8; Obj. 22:16-17).