Sztandar Biblijny nr 212 – 2006 – str. 61
Oprócz Jezusa, Adam był jedynym człowiekiem ukoronowanym chwałą i czcią. Pierwszy człowiek, Adam, został uczyniony trochę niższym od aniołów, ponieważ natura ludzka jest trochę niższa od anielskiej. Następnie on wskazuje na pewne prawa Adama, jego prawo do doskonałości i władzy nad ziemią: „Chwałą (charakterem na obraz Boga) i czcią (ludzką władzą na podobieństwo Boga) ukoronowałeś go.” W swej doskonałości zdolności intelektualnych i skłonnościach charakteru, Adam był stworzony na obraz Boga; i jak Bóg był Władcą nad wszechświatem, tak pierwszy człowiek był uczyniony władcą nad ziemią, podobnie do Boga jako Władcy wszechświata (1Moj. 1:26, 27, 31). Stąd, dalej jest powiedziane: „i postanowiłeś go nad uczynkami rąk Twoich” (Żyd. 2:7). Zatem pierwszy człowiek, Adam, miał udzielone mu prawa: prawo do istnienia jako doskonały człowiek, wraz z prawem do życia i jego prawami życiowymi.
W w. 9 Apostoł zwraca naszą uwagę na fakt, że to wszystko, czym Adam był i co miał, tym samym był i to samo miał Jezus: „Lecz widzimy Jezusa, który został uczyniony mało mniejszym niż aniołowie,” uczyniony ludzką istotą. Jakiego rodzaju? Grzesznego, podobnie jak my? Nie. Właśnie takiego jak Adam przed upadkiem. On mówi nam, dlaczego Jezus został uczyniony niższym niż aniołowie: „W celu doznania śmierci.” Jezus otrzymał tę samą doskonałości prawa, jakie miał Adam – „ukoronowany chwałą i czcią.” Apostoł mówi nam również, jaka była przyczyna tego, co daje nam myśl o okupie: „Aby z łaski Bożej skosztował śmierci za każdego człowieka.” Jezus stał się dokładnie taki jak Adam po to, by mógł zająć miejsce Adama i naprawić to, co nieposłuszeństwo Adama spowodowało dla niego i ludzkości, przez Swą śmierć – którą Jezus poniósł jako cenę okupu. Tak jak Adam był nazwany ludzką duszą, tak Jezus był nazwany ludzką duszą i jak pierwszy z nich musiał stracić swą duszę, tak Jezus ofiarował Swoją duszę. W 1Moj. 2:7; 3:19 czytamy: „Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza oddech życia. I stał się człowiek duszą żyjącą” (KJV). „Boś proch i w proch się obrócisz.” Natomiast w Izajasza 53:10 czytamy, że Jezus oddał równoważną rzecz – Swoją duszę: „Położywszy ofiarą za grzech duszę Swą.” Tak samo mówi w. 12: „Wylał na śmierć duszę Swoją.” To samo jest wskazane w greckim tekście Mat. 20:28: „Aby oddać Swoją duszę jako cenę zamiast wielu.” Tak więc On dał dokładnie to, co Adam stracił – równe rzeczy – doskonałą ludzką istotę z prawem do życia i prawami życiowymi za doskonałą ludzką istotę z jej prawem do życia i prawami życiowymi, doskonałą duszę za doskonałą duszę.
To uzupełnia argument, że „okup jako równoważna cena” dowodzi, iż Biblia jest Objawieniem od Wszechmogącego Boga. Tak jak Bóg objawia się wszędzie inteligencji myślących osób, tak Jego niepisany dokument jest odnajdywany w naturalnym stworzeniu ziemi oraz w całym wszechświecie z milionami jego układów słonecznych podobnych do naszego oraz miliardami planet. Zatem te dwa połączone objawienia, przemawiają całymi tomami do wszystkich mających właściwą postawę umysłu, by je przyjąć.
Tych, którzy pragną dowiedzieć się więcej odnośnie Boskiego zaspokojenia potrzeb ludzkości, zachęcamy do przeczytania książki pt. „Biblia” (s. 794), dostępnej na życzenie. Ta książka omawia Biblię jako temat i przedstawia nauki samej Biblii. A oto poruszane tematy: Ogólne zarysy Biblii, Literatura, Pochodzenie, Kanoniczność, Prawdziwość, Wiarygodność, Objawienie, Natchnienie, Atrybuty Biblii, Jej Zastosowania, itd. Jako lud Boży trzymamy się Pisma Świętego jako jedynego źródła wiary i głównej reguły naszej praktyki. Niech obfite błogosławieństwo naszego Niebiańskiego Ojca zapewni wam siłę i pocieszenie, w miarę jak angażujecie się w studiowaniu Świętego Słowa.
BS ’06, 53-60