Sztandar Biblijny nr 212 – 2006 – str. 57

jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.” Taka miłość do innych nie była znana i nigdy nie będzie jej równej.

      Po czwarte, była wykonawcza przyczyna okupu – Boska moc działająca w naszym drogim Odkupicielu przez Ducha Świętego. Znajdujemy takie stwierdzenie w Dz. 10:38: „Bóg namaścił Jezusa z Nazaretu Duchem Świętym i mocą” (KJV). Ta moc Boża działająca w naszym drogim Odkupicielu uzdolniła Go do ofiarowania Swego życia jako okupowej ceny (Żyd. 9:14), jak również uzdalnia Go do dokonania wszystkich wspaniałych rezultatów tej ofiary.

      Ostatecznie, możemy zwrócić uwagę na zasługową przyczynę okupu. Było nią posłuszeństwo Jezusa. Tym, co umożliwiało złożenie okupu, było posłuszne i doskonałe serce, o którym natchnionym językiem wyraża się prorok: „Pragnę czynić Twoją wolę, Boże mój; Twoje prawo jest w Moim” (Ps. 40:9, KJV). Po nadto, mamy świadectwo w Rzym. 5:19: „Bo jako przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi, tak przez posłuszeństwo jednego człowieka wiele się ich stanie sprawiedliwymi.” Posłuszeństwo naszego Odkupiciela, zachowane wiernie aż do śmierci, było zasługową przyczyną okupu i umożliwiło go. To, co On posłusznie złożył w śmierci za Adama i ludzkość, stanowiło prawdziwą wartość, która przez Jego śmierć została udostępniona ludzkości. Dotychczas zwróciliśmy uwagę na to, jakie są przyczyny okupu wskazane nam w Piśmie Świętym: przymioty Boga, Jego sprawiedliwość, mądrość, miłość i moc (każdy działający w inny sposób jednak spójnie spełniające wymagania sprawiedliwości z miłością Boga zachęcającą do niego, z mądrością planującego i mocą wykonującą go) oraz posłuszeństwo Jezusa jako przyczyna zasługową,

RZECZYWISTE KUPNO

      Obecnie bardziej dokładnie przestudiujemy charakter samej ceny okupowej. Biblia przedstawia tę sprawę w zdecydowanie handlowych określeniach. Ona przedstawia nam wierzyciela, a jest nim Bóg Jehowa. Ukazuje nam dłużnika, którym jest Adam i jego potomstwo. Przedstawia nam przyjaciela dłużnika, czyli Jezusa, który jest chętny wykupić dłużnika przez zapłacenie długu i przez to uwolnić dłużnika. Fakty są następujące: dłużnik – Adam – stał się zupełnym bankrutem. On utracił przed Boską sprawiedliwością wszystko, czym był i co posiadał, nie tylko dla siebie, lecz także dla swoich potomków. Zatem wierzyciel stał się właścicielem dłużnika z powodu jego długu. Dłużnik (Adam i jego potępione w grzechu potomstwo), poddając siebie ze wszystkim czym był i co posiadał, otworzył drogę dla Jezusa, przyjaciela tego dłużnika, który zgłosił się i był skłonny zaproponować siebie jako cenę kupna dłużnika, za dług jaki miał Adam. Dlatego Jezus oddał samego Siebie, doskonałą ludzką istotę – którą było Jego człowieczeństwo, włączając w to prawo do życia i związane z nim prawa życiowe jako równowartość długu (Adam ze wszystkimi jego zadłużonymi prawami), aby uwolnić dłużnika Adama i jego potomstwo, przez przeniesienie aktu własności z rąk Boskiej sprawiedliwości na Jezusa drogą kupna. Jest to sposób, w jaki Biblia przedstawia tę sprawę. Tak więc jest ona przedstawiona w określeniach transakcji handlowej, szczególnie wskazanej przez greckie słowo antilytron – równoważna cena, cena okupu, cena naszego odkupienia.

CENA KUPNA

      Zdajemy sobie sprawę z tego, że istnieją ludzie, którzy sprzeciwiają się idei ceny okupu, lecz wiemy, że Biblia zdecydowanie kładzie na nią nacisk i uzależnia od niej zupełną możliwość naszego zbawienia i pomyślną realizację Boskiego planu. Gdyby w cenie okupu było coś nieprawidłowego, nastąpiłoby zupełne niepowodzenie tego, co Bóg zamierzył z nią uczynić. Zrozumienie tego jest niezmiernie ważne. Dlatego, zwracamy obecnie uwagę na fakt, jak Biblia odnosi się do tej sprawy w handlowych określeniach.