Sztandar Biblijny nr 211 – 2006 – str. 35
—————
w ramce
OWOCAMI DUCHA SĄ: MIŁOŚĆ, RADOŚĆ, POKÓJ, NIESKWAPLIWOŚĆ, UPRZEJMOŚĆ, DOBROĆ, WIERNOŚĆ, DELIKATNOŚĆ, SAMOKONTROLA GAL. 5:22, 23
——————
Nie twierdzimy, że całe zło na świecie bezpośrednio wywodzi się z rodzicielskiej spuścizny grzechu i słabości udzielonej dzieciom przy spłodzeniu i w czasie ciąży ani nawet, że wszystko ma swoją przyczynę w tym i w późniejszym wychowaniu dzieci do wieku dorosłego. Przyznajemy, że niektórzy źli mężczyźni i złe kobiety byli stosunkowo dobrze urodzeni i dobrze wychowani, tak jak szatan został stworzony jako doskonała istota i zgrzeszył rozmyślnie, będąc pod opieką Stwórcy; lecz wątpimy, czy wielu z ludzi o złych charakterach otrzymało te dwa ważne wsparcia prowadzące do prawego życia. Dziecko poczęte w złym usposobieniu i mające zły wpływ ze strony matki przed urodzeniem, potrzebuje wychowywania, które wyprowadzi go ze słabości, głupoty i grzechu, które miały na niego wpływ przed urodzeniem.
Prospektywni rodzice, którzy są chrześcijanami, mają wielką przewagę nad niechrześcijańskimi przyszłymi rodzicami. Z najwyższą czcią dla Boga i bezgraniczną wiarą w Niego i w Jego obietnice oraz z zaletami charakteru rozwijanymi pod wpływem Jego Świętego Słowa i ducha, mamy wspanialsze i wyższe wzorce ideałów i osiągnięć niż ludzie nieznający Boga. Jeśli naszym celem w małżeństwie jest sprowadzenie na świat potomstwa, powinniśmy tak szkolić nasze umysły i pragnienia, aby moment spłodzenia był nie tylko pełen wzajemnej miłości i szacunku, lecz także pełen czci dla Stwórcy i oceny zdolności prokreacji udzielonych nam przez Boga. Ponadto, to powinno być okazją do modlitwy o Boskie błogosławieństwo; a od tego momentu, każdego dnia i każdej godziny interesy dziecka powinny być brane pod uwagę we wszystkich życiowych planach. Ten moment nie powinien być uważany jedynie za epizod w życiu, lecz jako najważniejsza rzecz.
Chociaż chrześcijańskie łaski charakteru powinny zawsze panować wśród tych z nas, którzy wierzą w Jezusa i którzy poświęcili się Bogu, to okres ciąży jest czasem szczególnej modlitwy i bliskiej społeczności z Bogiem oraz przejawiania wiary, nadziei, samokontroli, cierpliwości, pobożności, braterskiej uprzejmości i miłości (2Piotra 1:5-7; Gal. 5:22, 23).
Otaczające warunki powinny sprzyjać pozytywnym myślom. Na ile to możliwe, dom powinien być jasny i pogodny. Nie tylko ciału przyszłej matki powinna być poświęcona należyta uwaga i troska pod względem odpowiedniej żywności, ubrania, ćwiczeń fizycznych, itp., lecz także umysł powinien być skierowany na korzystne tory, takie jak czytanie, pisanie, matematyka i praktyczne życiowe obowiązki. Powinno się również pamiętać o kulturze serca – o rozwijaniu umysłu w pełnej harmonii z zasadami sprawiedliwości, miłości, mądrości i mocy, z ciągłym uznawaniem Pana we wszystkich sprawach życiowych, z pełnym miłości zaufaniem pomiędzy mężem i żoną oraz szczerymi i życzliwymi uczuciami do świata w ogólności.
Jako mężowie mamy wówczas wielką odpowiedzialność w przejawianiu troskliwego zabezpieczenia i nadzoru; dla naszych żon i matek powinniśmy wtedy być w stanie przejąć nadzór nad sprawami, nawet w tych dziedzinach życia w rodzinie, które właściwie należą do nich. Powinniśmy być bardziej staranni w prowadzeniu konwersacji we właściwy sposób, aby zapewnić im odpowiedni i odżywczy pokarm duchowy, jak również materialny, a przede wszystkim, by pobudzać nasze żony do czystości umysłu wobec Pana i Jego wspaniałego planu oraz wszystkich cech Boskiego charakteru – jego mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy.
BŁOGOSŁAWIONE DZIEDZICTWO
Dziecko w ten sposób narodzone z wiernych chrześcijańskich rodziców ma naprawdę błogosławione dziedzictwo. Dużo dzieci zostało spłodzonych i urodzonych przez uczciwych i bojących się Boga chrześcijańskich rodziców i odpowiednio do tego są błogosławione; a ten wpływ korzystny do rozwoju wysokich ludzkich norm, rozszerza się tam, gdzie dociera Ewangelia o Chrystusie. Jednakże, jako chrześcijańscy rodzice, nie możemy się spodziewać, że wydamy na świat doskonałe potomstwo, ponieważ z powodu naszego upadłego i niedoskonałego stanu, nasze dzieci będą podobnie ograniczone niedoskonałością i skażone w wyniku grzechu Adamowego. Jedynie nasz Pan Jezus urodził się jako doskonałe ludzkie niemowlę, ponieważ Bóg Jehowa będąc Jego Ojcem, dostarczył Mu ciało, które było „święte, niewinne, niepokalane, odłączone od grzeszników” (Żyd. 7:26). Ponieważ jesteśmy częścią ludzkości, w wyniku nieposłuszeństwa ojca Adama, przez niego straciliśmy nasze życie (Rzym. 5:12-21; 1Kor. 15:21, 22) i dlatego nie możemy udzielić doskonałego życia naszym dzieciom. Niedoskonałość jest przekazywana drogą dziedziczenia. „Któż może wyprowadzić czystą rzecz z nieczystej? Nikt” (Hioba 14:4, KJV). O nas