Sztandar Biblijny nr 208 – 2005 – str. 92
jesteśmy przygotowywani do naszej pracy w Restytucji – w ziemskiej części Królestwa (Dz. 3:19-21). Będziemy tam pomagać tym z ludzkości, którzy będą powstawać z grobu i którzy będą potrzebować pomocy, by rozpocząć postęp po „drodze świątobliwości” (Izaj. 35:8,9). Jak wielkie i wspaniałe błogosławieństwa są zgromadzone dla wszystkich z Pańskiego ludu, którzy oczekują na ten czas. Prorok opisuje to wydarzenie we wzniosłych słowach, które są powtarzane przez Apostoła mówiącego: „Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i nie weszło do ludzkiego serca, co Bóg przygotował dla tych, którzy Go miłują” (Izaj. 64:4; 1Kor. 2:9, KJV). Czy już rozpoczęliście przygotowywać samych siebie, rozwijając łaski charakteru podobające się Bogu i zdobywając wiedzę o Boskim Planie, tak, abyśmy byli w stanie spełnić wymagania jako instruktorzy ludzkości w jej ubieganiu się o życie wieczne w Królestwie Chrystusa tutaj na ziemi? Ufam, że obecnie radujemy się dostrzegając długość, szerokość, wysokość i głębokość Boskiej miłości i Boskiego planu, który zapewnił kupienie całego świata przez Jezusa, naszego Zbawcę i ostatecznie przywrócenie ludzkości z obecnej degradacji i grzechu pod sprzyjające warunki Tysiącletniego Królestwa, wszystkich tych, którzy chcą rozwinąć charakter, jaki Bóg wymaga od każdej osoby pragnącej otrzymać życie wieczne – szczerą miłość do sprawiedliwości i nienawiść do niegodziwości.
BS ’05, 88-91
BOSKI STANDARD
BIBLIJNE LEKCJE związane z izraelskimi królami Saulem, Dawidem i Salomonem, są wobec siebie w wyraźnej sprzeczności. Wielkie, lecz zmarnowane sposobności Saula uzmysławiają nam, że my także mamy liczne okazje wspierania Boskiego programu i powinniśmy mieć się na baczności, aby one nie pozostały niewykorzystane. Sposobności Saula miały ziemski charakter, były związane z ziemskim królestwem; nasze odnoszą się do trwałego Tysiącletniego Królestwa. Jego błąd tkwił w tym, że nie poddał całkowicie swego serca Panu. Zamiast to uczynić, on starał się służyć Panu, zachowując własną wolę. Widząc, jak wielki był jego błąd, uzmysławiamy sobie ważność czynienia naszego poświęcenia pełnym i całkowitym, następnie, z pomocą Pana starając się, by wiernie wypełniać przywileje tego poświęcenia.
JAK BÓG NAS OCENIA
W Dawidzie, następcy Saula, mamy człowieka według serca Bożego – nie w odniesieniu do wszystkich spraw jego życia, lecz pod względem jego serca, jego intencji, świętości jego woli i celu. Dostrzeganie tego, co Bóg cenił w Dawidzie, pomaga nam lepiej rozumieć to, co On ceni w tych wszystkich z nas, którzy pragną się Jemu podobać. Nie znaczy to, że przez swoje postępowanie możemy mieć nadzieję na podobanie się Bogu – lecz po przyjęciu Jego łaski do naszych serc, dostąpieniu przebaczenia grzechów przez zasługę Chrystusa i przyjęciu do ludu Bożego przez poddanie naszych serc w poświęceniu się Jemu, w harmonii z Rzym. 12:1, w naszych sercach musi pojawić się pragnienie osiągania, na ile to możliwe, Boskiego standardu w myśli, mowie i działaniu. Tak postępując, będziemy czynić nasze powołanie i wybór pewnym, ponieważ PAN na Swych sług poszukuje tylko takich, którzy czczą Go w duchu i w prawdzie. On przyjmuje nas przez zasługę Chrystusa, ponieważ zadeklarowaliśmy, że pragniemy, by Chrystus rządził w naszych sercach i umysłach, a tym samym pragniemy czynić Boską wolę. Przyjęcie nas ma na celu udzielenie nam sposobności okazania naszej wierności Bogu przez posłuszeństwo zasadom sprawiedliwości na tyle, na ile pozwoli nam na to niedoskonałe ludzkie człowieczeństwo. Od czasu do czasu, nasze najlepsze wysiłki na pewno będą cechować niepowodzenia, lecz jeśli jesteśmy z klasy poświęconych, umiłowanych PANA, to nasze niepowodzenia z pewnością spowodują żal i ból z naszej strony i zaprowadzą nas do PANA z prośbą o odpuszczenie w imieniu i przez zasługę Tego, który nas umiłował i kupił nas Swoją drogocenną krwią.
WALKA CHRZEŚCIJANINA
Walka Dawida z wrogami PANA i wrogami typicznego Królestwa oraz Prawo, które Bóg ustanowił w Izraelu, reprezentują walkę, którą wiernie musi prowadzić lud PANA, aby pozostać w Jego łasce.