Sztandar Biblijny nr 205 – 2005 – str. 44
—————
w ramce
… jesteśmy odkupieni przez nieskazitelne życie Chrystusa – życie, które nie było pod wyrokiem, nie było utracone ani potępione …
—————–
z Jego zranionego boku, lecz także to, co krew reprezentuje, to znaczy, życie: ponieważ Bóg powiedział, „Krew jest życiem” (5Moj. 12:23; 1Moj. 9:4; 3Moj. 17:11, 14).
ODKUPIENIE PRZEZ DROGOCENNĄ KREW
W związku z tym, kiedykolwiek w Biblii jest mowa o przelaniu krwi, to główną myślą jest oddanie życia czyli śmierć. Fragment: „Wiedząc, iż nie skazitelnymi rzeczami, srebrem albo złotem, wykupieni jesteście… ale drogą krwią… Chrystusa” (1Piotra 1:18,19), znaczy, że jesteśmy odkupieni przez nieskazitelne życie Chrystusa – życie, które nie było pod wyrokiem, nie było utracone ani potępione, lecz uznane przez Boga – i które zostało oddane jako ofiara, jako równoważna cena, okup, za utracone życie Adama oraz rodzaju, który znajdował się w jego biodrach, gdy zgrzeszył (1Tym. 2:6).
Klątwa Boga była nad Kainem, mordercą – ciążyło na nim Boskie potępienie. On został odrzucony od społeczności z Bogiem, którą wcześniej się cieszył i zgodnie z jego własną wypowiedzią, on odczuwał potępienie i swój stan odrzucenia, który był dla niego zbyt ciężki. Pan oświadcza przez Apostoła, że „żaden zabójca nie ma życia wiecznego w nim zostającego” (1 Jana 3:15). To znaczy, że ktokolwiek ma ducha morderstwa w swym sercu, nie nadaje się do życia wiecznego i zgodnie z Boskim zarządzeniem, nie może być obdarzony tym wielkim błogosławieństwem – musi umrzeć, ponieważ nie nadaje się do życia.
NADZIEJA DLA KAINA
To nie znaczy, że dla Kaina nie będzie żadnej nadziei w przyszłości; nie wiemy, w jakiej mierze on pokutował za swój czyn, zanim umarł. Lecz jesteśmy przekonani, że on jak również cała ludzkość, otrzyma nie tylko sprawiedliwą rekompensatę, czy karanie za grzechy, lecz także błogosławieństwa wyzwolenia od potępienia Adamowego oraz doprowadzenia do dokładnej znajomości Prawdy (1 Tym. 2:4; 4:10) – a następnie sposobność wykazania, czy są godni wiecznego życia – które to błogosławieństwa Bóg zapewnił dla każdego z ludzkości przez drogiego Odkupiciela, który kupił nas Swą drogocenną krwią, który skosztował śmierci „za wszystkich” (Żyd. 2:9).
Z drugiej strony, dla kogoś z poświęconych Panu nie teraz, lecz w minionym wieku, kiedy działało spłodzenie z ducha, rozmyślne i celowe popełnienie morderstwa, bezsprzecznie oznaczało wtóra śmierć (Jud 12; Obj. 21:8), gdyż to znaczyło, że duch miłości, duch Boży, z pewnością całkowicie zanikł w jego sercu. Dla takiej jednostki nie ma żadnej nadziei (1Jana 5:16). Co więcej, rodząca się w sercu rozmyślna i zamierzona nienawiść wobec brata jest morderstwem, jak wyraża to Apostoł: „Każdy, co nienawidzi brata swego, mężobójcą jest; a wiecie iż żaden mężobójca nie ma żywota wiecznego w sobie zostającego” (1Jana 3:15). To sugerowałoby zanikanie ducha miłości w takim sercu, a jeśli tak było, to znaczy, że duch święty został zupełnie zgaszony (1Tes. 5:19; Mat. 12:31, 32), że nowe stworzenie już nie istniało – znaczyłoby to wtóra śmierć dla takiej osoby (Żyd. 6:4-6; 10:26-31).
Jeśli chodzi o obecny lud Boży, włączając nas samych, który nie ma udziału w zmartwychwstaniu Kościoła, głównej klasy w zbawieniu – lecz będzie włączony w zbawienie do życia wiecznego tutaj na ziemi dla tych, którzy dostąpią Restytucji podczas tysiącletniego panowania Chrystusa i Jego Oblubienicy (Dz. 3:19-21) – te same wymagania sprawiedliwości w odniesieniu do morderstwa, itp., mają zastosowanie teraz, jak również w przyszłym wieku.
Jednak z powodu słabości upadłego ciała, próba sądzenia drugich na tym punkcie przez kogokolwiek z nas, byłaby bardzo ryzykowna. Lecz naprawdę byłoby dobrze, gdybyśmy w tych sprawach zachowali ostrożność, jak sugeruje Apostoł: „Bójmy się, aby ktoś z nas przez zaniedbanie obietnicy wejścia do odpocznienia Jego, nie okazał się jej niegodny” (Żyd. 4:1, KJV). Zatem bądźmy pilni, aby usuwać z naszych serc i umysłów, natychmiast po rozpoznaniu, każde uczucie zbliżone do nienawiści i złośliwości wobec brata w Panu, czy kogokolwiek innego (1Kor. 5:8; Efez. 4:31; Kol. 3:8; 1Piotra 2:1). Coraz bardziej starajmy się, aby nowe serce, umysł i wola zdecydowanie panowały nad naszymi myślami i intencjami oraz na ile to tylko możliwe, nad naszym zewnętrznym zachowaniem.
ES '05,42-44