Sztandar Biblijny nr 204 – 2005 – str. 23
oświadczył: „Jam jest on Pierwszy i Ostatni” (Obj. 1:17; 2:8).
SYN PRZEWYŻSZAJĄCY INNYCH
Wszystkie te wersety potwierdzają oświadczenie naszego tekstu, że Ten, który później stał się Odkupicielem świata, na długo przedtem był najważniejszym synem Boga w duchowej sferze. On był pierwszy nie tylko w starszeństwie, lecz także w honorze, dostojeństwie i stanowisku, był ponad wszystkich innych duchowych synów Boga, z których żaden nie był taki, jak On – bezpośrednie stworzenie Jehowy. „Wszystkie rzeczy zostały dokonane przez Logosa, a bez Niego nic nie było uczynione” (Jana 1:3, KJV). On nie był Stworzycielem w pierwszorzędnym, lecz w drugorzędnym znaczeniu tego słowa. On był aktywnym przedstawicielem Jehowy we wszystkich Jego dziełach twórczych, dlatego, On nie tylko był pierwszym ze wszystkich stworzeń, lecz osobiście, był również ostatnim bezpośrednim stworzeniem Jehowy (Jana 1:1-3). Z tym zgadzają się słowa Apostoła Pawła: „Wszystkie rzeczy są z Ojca i wszystkie rzeczy są przez Syna.” Z pewnością wielu nie jest w stanie zrozumieć nie tylko Boskiej osobowości Jehowy, lecz także wielkości Tego, który jest określony jako „Syn Boży.” Był czas gdy lud Boży nie posiadał Biblii w swych własnych językach i kiedy wykształcenie, nawet na poziomie czytania, było bardzo ograniczone, nikt też nie miał takich wspaniałych pomocy biblijnych (z odnośnikami oraz skorowidzami), jakie są powszechne obecnie. Nie powinno nas dziwić, że w tamtych odległych czasach, dezorientujące błędy wkradały się do tradycyjnej wiary Kościoła. Twierdzeniem Żydów było, że Jezus z Nazaretu był oszustem i że Jego wielkie czyny były dokonywane pod wpływem upadłego anioła, Belzebuba. Czy powinniśmy się dziwić, że w żarze kontrowersji, niektórzy z naśladowców Jezusa wysuwali na Jego temat przesadzone twierdzenia, usiłując sprzeciwić się teorii, że On był grzeszny?
PRZEDSTAWIANIE FAŁSZYWYCH TWIERDZEŃ
Dlatego nie powinniśmy być zaskoczeni, że już na początku III wieku były wysuwane twierdzenia w imieniu Chrystusa i Jego Apostołów, których Pan ani oni nigdy nie aprobowali. Apostołowie oświadczali o Nim, że jest „Synem Bożym z mocą” i że był święty, niewinny, niepokalany, odłączony od grzeszników” (Żyd. 7:26).
—————
w ramce
Oczywiście Mistrz nie modlił się, by wszyscy Jego uczniowie stali się jedną osobą czy istotą, lecz że przez wierność i posłuszeństwo Słowu i duchowi Boga, oni powinni osiągnąć jedność umysłu, serca, jedność usposobienia.
——————
Mistrz mówił o sobie: „Ojciec mój większy jest niż ja”; „On jest nade wszystkim”; „On mię posłał”; „Nie szukam woli mojej, ale woli tego, który mię posłał, Ojca” (Jana 5:30); „Pragnę czynić Twoją wolę, Boże mój,… Twoje prawo jest w sercu moim.” Prawdą jest, że On także powiedział: Ja i Ojciec jedno jesteśmy”, lecz On wykazał z czego składała się ta jedność – że była to jedność woli, celu i dzieła. Ponieważ On zupełnie poddał Swoją wolę woli Ojca i przyjął ojcowską wolę za Swą własną, dlatego one stanowią jedność. Mistrz ponownie zilustrował tę jedność, kiedy modlił się za swymi uczniami: „Aby wszyscy byli jedno, jako Ty, Ojcze we mnie, a ja w Tobie… aby byli jedno, jako My jedno jesteśmy” (Jana 17:11, 21, 22). Oczywiście Mistrz nie modlił się, by wszyscy Jego uczniowie stali się jedną osobą czy istotą, lecz że przez wierność i posłuszeństwo Słowu i duchowi Boga, oni powinni osiągnąć jedność umysłu, serca, jedność usposobienia. I On oświadczył, że tego rodzaju jedność trwa pomiędzy Niebiańskim Ojcem a Nim Samym.
Odchodząc od prostoty nauk naszego Pana i Apostołów, niektórzy posunęli się do krańcowości głosząc, że Jezus był Swym własnym Ojcem; że określenia Ojciec, Syn i duch święty stosują się do jednej osoby lub istoty, która objawiła się ludzkości w trzy różne sposoby, odpowiednie do tych imion – jeden Bóg w trzech objawieniach. Niektórzy przyjęli jeszcze inny pogląd i twierdzili, że Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema Bogami działającymi jako jeden. Proporcjonalnie do tego, jak te niebiblijne ludzkie teorie były przyjmowane, powstawało zamieszanie. Kiedy pytano, jak logicznie trzy osoby mogły być jedną osobą lub istotą i jak jedna osoba lub istota mogła być trzema osobami równymi w chwale i mocy,