SŁUDZY BOGA I CZŁOWIEKA

Dwunasty z serii artykułów o pobożnych mężczyznach i kobietach z całego świata, których życie kształtowało kulturę, w jakiej żyjemy.

ADONIRAM JUDSON – 1788-1850

MISJONARZ W BIRMIE

      Adoniram Judson urodził się w Massachusetts w 1788 roku, jako syn duchownego kościoła kongregacjonalnego. Był pierwszym amerykańskim misjonarzem baptyskim, a polem jego służby była Birma. Oprócz działalności misjonarskiej był leksykografem i tłumaczem Biblii.

WCZESNE LATA

      W wieku trzech lat młody Judson umiał już czytać. Jednym z jego ulubionych zajęć było gromadzenie wokół siebie innych dzieci i prowadzenie nabożeństwa religijnego, niewątpliwie pragnąc naśladować przykład swego ojca. Kiedy zbliżył się do nastoletniego wieku, jego pragnienie wiedzy doprowadziło go do szukania książek, których większość dorosłych mu odmawiała, uważając, że jest zbyt młody. Ojciec, rozpoznając jego zdolności, pobudzał jego pragnienie wiedzy i, być może kierowany pewną ojcowską dumą, wierzył, że jego syn stanie się wielkim człowiekiem.

      W wieku 16 lat Judson wstąpił na Uniwersytet Opatrzności (później Uniwersytet Browna). Był oddanym studentem i trzy lata później, na uroczystości wręczenia dyplomów, otrzymał najlepszy dyplom w swej klasie. Narażenie na świeckie kontakty na uniwersytecie dało mu się we znaki, jednakże podczas tych lat stał się niewierzący.

NAWRÓCENIE

      Krótko po skończeniu uniwersytetu, pragnąc przygody i będąc zainteresowany podróżą przez kilka stanów, Judson wyjechał konno. On dołączył do trupy wędrownych aktorów i przez kilkanaście tygodni żył, jak później opisywał, dzikim życiem.

      Rozstając się z trupą, Judson wstąpił do wiejskiej gospody, aby przenocować. Właściciel gospody przeprosił go, że jedyny wolny pokój jest obok ciężko chorego młodego człowieka, który prawdopodobnie jest umierający. Dumny, że jest ateistą, Judson wyjaśnił, że weźmie pokój, ponieważ nie boi się śmierci. Lecz podczas nocy Judson słyszał jęki umierającego człowieka i nie mógł spać. On myślał o tym, by pójść i powiedzieć coś temu człowiekowi, lecz nie przychodziło mu na myśl nic, czym mógłby go pocieszyć. Zastanawiał się czy ten człowiek był chrześcijaninem, czy wolnomyślicielem takim jak on sam.

      Rano dowiedział się, że chory człowiek umarł. Jakiegoż wstrząsu i konsternacji doznał, gdy odkrył, że młody człowiek był jego bliskim przyjacielem i kolegą z uniwersytetu oraz tym, który w istocie rzeczy doprowadził go do niewiary. Przez długie godziny rozmyślał nad losem swego przyjaciela, uświadamiając sobie, że jeśli śmierć kończy wszystko, to jego przyjaciel jest na zawsze stracony. On zdecydował udać się natychmiast do rodzinnego domu i poprosić rodziców, aby pomogli mu wyrobić trwałą wiarę, czego oni z radością się podjęli.

      Krótko potem Judson wstąpił do Seminarium w Andover, a w grudniu 1808 roku oddał się Chrystusowi. Kilka miesięcy później stał się członkiem Trzeciego Kongregacjonalnego Kościoła w Plymouth.

ROZPOCZĘCIE DZIAŁALNOŚCI MISYJNEJ

      Niemalże od razu Judson zapragnął zostać misjonarzem. Zaczął spotykać się z przyjaciółmi, którzy mieli to samo pragnienie i oni modlili się, aby Pan otworzył im drzwi do spełnienia ich pragnienia służby dla Niego na tym polu. Od samego początku Judson napotykał na wielkie przeszkody. Pewnego razu zaoferowano mu dobrą posadę na Uniwersytecie Browna i mimo, że jego matka była tym zachwycona, on postanowił zostać zagranicznym misjonarzem, wierząc iż jest to Pańską wolą wobec niego.

      Kiedy Judson i jego przyjaciele wyrazili swe pragnienie nauczycielom Seminarium, zorganizowano Amerykański Wydział dla Misjonarzy Zagranicznych. Judson został wysłany do Anglii na spotkanie z Londyńskim Towarzystwem Misyjnym, w nadziei, że te dwie organizacje mogą przygotować wspólne przedsięwzięcie misyjne, które jednak nie powstało. Po powrocie otrzymał mianowanie jako misjonarz do Azji.

PODRÓŻ DO AZJI

      W lutym 1812 roku Judson poślubił Ann Hasseltine, kobietę zupełnie poświęconą Bogu i oboje rozpoczęli długą czteromiesięczną podróż statkiem do Indii. W czasie podróży mieli mnóstwo czasu na studiowanie Biblii i przyjęli naukę baptystów o wodnym chrzcie dorosłych. To okazało się próbą dla Judsona,

poprzednia strona – następna strona