Sztandar Biblijny nr 200 – 2004 – str. 156

z upadłym ciałem, ale także ze złymi duchami, zajmującymi wysokie stanowiska (Efez. 6:12), napawałaby nas lękiem, gdybyśmy nie mogli uzyskać, przez pozytywny wynik decyzji, wielkiej pomocy od innych niewidzialnych mocy (1Jana 4:4). Od tej chwili, kiedy odpieramy kuszenie i stajemy w obronie Pana i Jego sprawy, stajemy się silni w Panu i sile Jego mocy. W ten sposób dajemy odpór diabłu i on ucieka od nas (Jak. 4:7). Staranny naśladowca Chrystusa nie da miejsca diabłu (Efez. 4:27), lecz będzie zachowywać się w taki sposób, aby on zły (szatan) nie mógł się go dotknąć – 1Jana 5:18. W ten sposób szatan może ryczeć na nas i starać się nas pożreć, ale ponieważ my dajemy mu odpór, nieugięci w wierze, Bóg, który jest wierny, zawsze przez Swoje Słowo, Swojego ducha i Swoje opatrzności ma nad sprawami władzę nadrzędną, tak że nie bywamy kuszeni ponad to, co moglibyśmy znieść, ale wraz z kuszeniem pokazuje również drogę ucieczki, więc możemy to udźwignąć (1Kor. 10:13).

—————
w ramce

      Szatan może ryczeć na nas i starać się nas pożreć, ale ponieważ my dajemy mu odpór, nieugięci w wierze, Bóg, który jest wierny, zawsze przez Swoje Słowo, Swojego ducha i Swoje opatrzności ma nad sprawami władzę nadrzędną, tak że nie bywamy kuszeni ponad to, co moglibyśmy znieść.
——————

WIĘKSZE ŚWIATŁO SPROWADZA WIĘKSZĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ

      P: „Bym był nie przyszedł, a nie mówił im, nie mieliby grzechu; lecz teraz nie mają wymówki z grzechu swego” (Jana 15:22). Proszę o wyjaśnienie tego wersetu.

      O: Nasz Pan odnosi się tutaj do uczonych w Piśmie i Faryzeuszy, wyjaśniając że światło Jego nauki nakłada większą odpowiedzialność na tych, którzy ją słyszeli, aniżeli na tych, którzy nie słyszeli o niej. Gdyby oni nie mieli nigdy styczności z tym światłem, nigdy nie zgrzeszyliby świadomie przeciwko temu światłu i dlatego ich grzech był większy proporcjonalnie do większych błogosławieństw, przeciwko którym grzeszyli. Tak jak Jezus przy pewnej okazji powiedział bezpośrednio do nich: „Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie, iż widzimy, przetoż grzech wasz zostaje” (Jana 9:41).

      Tak jest i dzisiaj. Ci, których oczy nigdy nie zostały otworzone, którzy nigdy nie usłyszeli więcej niż poganie, nie mają większego grzechu od pogan, których oczy nigdy nie były otwarte. Lecz kiedy ktoś grzeszy z pewną dozą rozmyślności przeciwko światłu i wiedzy, którą otrzymał, jego grzech jest większy, bardziej rażący. Nasza odpowiedzialność jest proporcjonalna do otrzymanego światła. Zdaje się, że jest to rozsądny pogląd w tej sprawie.

GRZESZENIE ROZMYŚLNE: CO ZROBIĆ?

      P: Co powinien uczynić ten, kto popełnia grzech lub grzechy, które według niego są bardziej lub mniej rozmyślne?

      O: Ponad wszystko nie ulegajcie kuszeniu szatana, starającemu się, abyście uwierzyli, że popełniliście grzech na śmierć i że nie ma już dla was nadziei, dlatego nieskuteczna jest próba powrotu do harmonii z Bogiem, prawdą i sprawiedliwością. Zamiast tego pamiętajcie, że „Boć siedem kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje” (Przyp. 24:16). Przyjdź do Boga z modlitwą w imieniu naszego Zbawcy Jezusa Chrystusa i zapewnij go o twoim szczerym żalu (Ps. 32; 51; 132; 2Kor. 7:9-11), o twoim pragnieniu Jego odpuszczenia i twojej determinacji prawego postępowania w przyszłości. Poproś Jego o odpuszczenie twoich grzechów w imieniu i przez zasługę Jezusa (Izaj. 1:18; Łuk. 11:4; 1Jana 1:9) i bądź pewny, że zarówno Bóg, jak i nasz Pan Jezus są gotowi odpuścić tobie i przyjąć cię, jeśli przystąpisz do Nich w ten sposób (Izaj. 57:15; Mat. 11:28,29; Jana 6:37).

      Pozostaw Bogu, by mógł cię trochę wychłostać On widzi taką konieczność z powodu rozmyślności w twoich grzechach, i bądź pogodzony, aby znieść te karania bez narzekania, jako strofowania, dane tobie przez Niego w miłości (Żyd. 12:1-13). Fakt, że ktoś, kto popełnia bardziej lub mniej rozmyślny grzech pokutuje i stara się o odpuszczenie jest dowodem, że nie popełnił grzechu na śmierć, grzechu, którego nie można odpuścić, ponieważ w przypadku tych, którzy popełnili grzech na śmierć nie jest możliwe, „aby się zaś odnowili ku pokucie” (Żyd. 6:4-6).

      BS '04,155-156