ŚWIECKIE i ŚWIĄTYNNE ŁOKCIE

      Z LICZNYMI sprzecznymi i niepewnymi wartościami łokcia podawanymi przez starożytnych i współczesnych uczonych, jak możemy być pewni, które wymiary są używane w Biblii?

      Po pierwsze zasięgnijmy słownikowej definicji łokcia: dawna jednostka miary, początkowo równa długości przedramienia od czubka środkowego palca do łokcia czyli od 17 do 22 cali (the American Heritage Dictionary); w przybliżeniu 18 cali (Holman Bibie Dictionary).

      Ważne jest by zdać sobie sprawę z tego, że istniały różniące się długości łokcia zależnie od położenia i kraju, w jakim były używane. Tak jak w świecie finansowym, w którym różne waluty, ich nazwy i wartości zmieniają się odpowiednio do czasu i standardów narodowych, tak samo jest w przypadku łokcia. Ponieważ starożytny łokieć nie jest już w powszechnym użyciu i od wieków nie był używany, jego dokładna długość jest wątpliwa, szczególnie jeśli nie jest związana z Biblią i odnosi się do narodowości innych niż lud Izraela. Czynimy ten wyjątek, ponieważ Biblia dostarcza sposobów do zbadania dokładności łokcia świątynnego używanego w Piśmie Świętym. Ponadto, aby lepiej zrozumieć tę kwestię, absolutnie niezbędna jest świadomość faktu, że Biblia używa dwóch różnych długości łokcia. Jeden łokieć jest określony jako łokieć świecki i ma długość 18 cali, a drugi to łokieć sakralny o długości 25 cali. Jeśli rzecz mierzona ma związek ze świecką osobą czy rzeczą, to pomiar jest wyznaczany przy użyciu łokcia o długości 18 cali. Sakralny łokieć o długości 25 cali był używany przez starożytnych przy budowach, które miały związek z Izraelem, świętym ludem i ich przodkami (Amos 3:2).

      Są pewne interesujące zarysy czasowe ukryte w Przybytku, które są objawione w wymiarach podanych w łokciach. Lecz przed dokonaniem tych zadań stosowne będzie zwrócenie uwagi na fakt, że w przypadku Wielkiej Piramidy i Przybytku, narzędziem pomiarowym był łokieć świątynny o długości 25 cali. W książce Cienie Przybytku był użyty łokieć o długości 18 cali. Ten wymiar jednolicie utrzymywany zachowałby odpowiednie proporcje przedmiotów wobec siebie, lecz on przestaje odpowiadać, jeśli chodzi o wykazanie różnych zarysów przedstawionych potem. Łokieć świątynny był również wykorzystywany w budowie Arki Noego oraz świątyń Salomona i Ezechiela, w których łokieć o długości 18 cali nie odpowiada w ustaleniu symboliki przedstawionej w tych świętych budowlach. Lecz łokieć świątynny o długości 25 cali dobrze pasuje i przynosi pożądane rezultaty. Jest zrozumiałe dlaczego Bóg zignorował te dwa różniące się wymiary łokcia u narodów pogańskich i zamiast nich użył jeden przystosowany do Jego celów, który jest świątynnym łokciem biblijnym.

      Jest wiele zarysów czasowych w Przybytku, które dowodzą, że długość łokcia świątynnego wynosi 25 cali i że nie może to być cali 18 czy 21, 88, czy inna długość. Jeden z tych zarysów zostanie obecnie przedstawiony, gdy rozważymy długość zasłony na dziedzińcu (2Moj. 27:9-18; prosimy o przeczytanie przed przystąpieniem do rozważań). Ponieważ są to kalkulacje odnoszące się do czasu, to tak jak w wymiarach Piramidy, jeden cal przedstawia jeden rok. Z naszych kalkulacji wyłączymy długość bramy, 20 łokci. Długość zasłony dziedzińca minus długość bramy daje 280 łokci, co pomnożone przez 25 (25 cali=1 łokieć) daje 7.000 cali. To przedstawia 7.000 lat (1 cal=1 rok) od upadku Adama, od października 4127 roku przed Chr. do października 2874 po Chr., kiedy cała ludzkość będzie otoczona ludzką doskonałością, jak to jest typicznie przedstawione przez stan dziedzińca (Cienie Przybytku, s. 19). Jeśli użyjemy łokcia o długości 18 lub 21,88 cala, to otrzymamy odpowiednio 5.040 i 6 126.4 cali, które to wartości nie mają żadnego znaczenia w rozpiętości czasu Boskiego Planu.