SÓL I ŚWIATŁO

      OBECNIE jest stosunkowo niewiele miejsc na świecie, gdzie nie można uzyskać soli łatwo i niedrogo, dlatego powszechnie nie jest ona tak wysoko ceniona jak w dawnych czasach. W najwcześniejszych etapach rozwoju ludzkości sól była ważnym elementem wymiany towarowej i uważa się, że najstarsze szlaki handlowe powstały, aby handlować solą. Wśród ludzi żyjących w głębi lądu złoża soli były uważane za szczególny dar od bogów i zaczęto przywiązywać do nich religijne znaczenie. Sól była uważana za drogocenną substancję, którą mieszano z ofiarami dla bogów. Homer wyraził takie odczucie, nazywając ją substancją boską, a Platon określił ją jako substancję drogą dla bogów.” Czasami używano soli nawet jako środka płatniczego. Misjonarze przebywający w Afryce opowiadali o tubylcach wędrujących wiele kilometrów w poszukiwaniu soli, mówiąc że: „Oni cierpieli z powodu bolesnych wrzodów… i kiedy docierali do domu misyjnego, żałosnym tonem błagali nie o pieniądze czy chleb, lecz o sól!”

      Sól jest dobrze znana jako przyprawa i jako środek oczyszczający, leczący i konserwujący. W symbolach biblijnych ona jest wykorzystywana na różne sposoby. Na przykład jest użyta do symbolizowania trwałości przymierza (2Kron. 13:5 „przymierze soli”, KJV) z powodu swych konserwujących właściwości. W 4Moj. 18:19 (KJV) czytamy o „przymierzu soli”, to jest, że przymierze było zazwyczaj zawierane w związku z ofiarowaniem pokarmu, w którym sól była ważnym elementem. „Przy każdej ofierze twojej ofiarować będziesz sól” (3Moj. 2:13). Arabowie używają tego samego słowa na określenie porozumienia, traktatu i soli. Kiedy wyrażają się na temat wzajemnej zgody pomiędzy plemionami czy jednostkami, to mówią, ,jest sól pomiędzy nami.” Oczyszczające właściwości soli są wykorzystane w symbolicznym użyciu jej przez Elizeusza w cudzie uzdrowienia wody (2Król. 2:20-22).

      Biblia jest największą kartą wolności religijnej i obywatelskiej oraz latarnią światła cywilizacji. Wybrani ludzie Boży są szczególnymi kustoszami Biblii i jej treści, i jako tacy szerzą jej nauki oraz ducha, mając wpływ na społeczeństwo w powstrzymywaniu go przed złem i postępie w kierunku dobra. Jako sól ziemi, przez nauki Biblii i ducha tych nauk, oni mieli oczyszczającą, konserwującą, pouczającą i uzdrawiającą moc w ludzkim społeczeństwie, a jako światło świata uczyli biblijnych zasad sprawiedliwości i miłości, mając głęboki wpływ na niewybranych, zarówno w usuwaniu zła – takiego jak poniżanie kobiet i dzieci, prywatne walki [w przeszłości, walki między rodami lub ludami prowadzone wbrew obowiązującym prawom – przyp. tłum] tortury, niegościnność wobec obcych, niewolnictwo, ignorancja i przesądy – jak i w szerzeniu i wprowadzaniu dobra w jego miejsce. Po szczegóły odsyłamy do naszej książki Biblia, s. 417-450.

SÓL I ŚWIATŁO ZIDENTYFIKOWANE

      Jak zauważamy to w Starym Testamencie, Bóg uczył Swój poświęcony lud jeszcze przed Wiekiem Ewangelii i oni w pewnej mierze rozpowszechniali Jego nauki. Był to oczyszczający, uzdrawiający, konserwujący, pouczający i oświecający wpływ, powstrzymujący ich przed złem i pomagający w kierunku dobra. W istocie rzeczy możemy dostrzec, że dobry wpływ promieniował z Przymierza Zakonu za pośrednictwem narodu izraelskiego jako całości w jego kontaktach z innymi ludźmi. A kiedy oni w większym lub mniejszym stopniu rozproszyli się wśród innych narodów, to zanieśli ze sobą mniej lub bardziej jasne pojęcie o Boskich standardach przedstawionych w Zakonie i gdziekolwiek docierali, tam wywierali pewien oczyszczający, uzdrawiający, konserwujący, pouczający i oświecający wpływ na ludzi. Lecz to Jezus i Jego wyższe prawo miłości (Jana 13:34, 35; 15:12, 13), odzwierciedlane w Jego własnym życiu i życiu Jego Apostołów oraz wszystkich Jego naśladowców, stało się prawdziwą solą ziemi, prawdziwym światłem świata. Zatem oświadczenia nasze go tekstu bardzo właściwie mogą być zastosowane do tych z Pańskich naśladowców, którzy biorą pod rozwagę Jego nauki i rozwijają podobieństwo Chrystusowe. Ci wszyscy błogosławieni, proporcjonalnie do tego jak spełniają powyższe warunki, rzeczywiście są solą ziemi i światłem świata.

      Jezus, jednorodzony Ojca, „pełen łaski i prawdy”, miał ducha świętego bez miary (Jana 1:14; 3:34), zatem bardziej niż ktokolwiek inny miał oczyszczający, uzdrawiający, konserwujący i pouczający wpływ na tych, z którymi się stykał. On jest także określony jako światło świata” (Jana 1:9; 8:12; 9:5; Izaj. 49:6; Łuk. 2:32). Bardziej niż ktokolwiek inny, On uczył zasad sprawiedliwości i miłości w sposób, który wywierał głęboki wpływ na ludzi. Lecz w naszym wersecie, Jezus nazwał swoich uczniów solą