Sztandar Biblijny nr 198 – 2004 – str. 121

On jest „Królem wieków, nieśmiertelnym, niewidzialnym” (1Tym. 1:17).

      Ale jak Ojciec ma żywot sam w Sobie – nieśmiertelność, „tak dał i Synowi, aby miał żywot w samym sobie”. Jezus został „nader wywyższony” i otrzymał „imię, które jest nad wszelkie imię” (Filip. 2:9). On jest „wyrażeniem istności” osoby Ojca (Żyd. 1:3). Jest Królem królów i Panem panów (Obj. 17:14; 19:16), „który sam ma nieśmiertelność” (1Tym. 6:14-16) – Ojciec tutaj i gdzie indziej, będący poza wszelkim porównaniem – (1Kor. 15:27).

      Ponadto Maluczkie Stadko ma obiecaną Boską naturę. Apostoł Piotr napisał o tej klasie: „Przez co bardzo wielkie i kosztowne obietnice nam są darowane, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiego przyrodzenia”, to jest nieśmiertelności (2Piotra 1:4). A Jezus powiedział, że będą siedzieli wraz z Nim na Jego tronie w niebie (Obj. 3:21). Maluczkie Stadko pierwotnie nie miało nieśmiertelności. Stąd Apostoł Paweł napomina ich, aby „przez wytrwanie w uczynku dobrym” szukali „sławy i czci i [nieśmiertelności – KJV] nieskazitelności” (Rzym. 2:7).

      Pozostali z rodzaju ludzkiego mają otrzymać życie wieczne na nowej ziemi, lecz nie będą mieli nieśmiertelności – nie będą mieli życia sami w sobie, przez dziedzictwo, jak to ma miejsce w przypadku Jehowy, Jezusa i Kościoła.

CHRYSTUS

      P: Ostatnie wydanie tej publikacji mówi o Jezusie i Kościele jako o Chrystusie. Proszę o szersze wyjaśnienie, ponieważ nie rozumiem tego.

      O: Słowo „Chrystus”, z greckiego Christos, pochodzi ze słowa chrio, namaszczam, i oznacza „pomazany”. Słowo „Mesjasz”, z hebrajskiego Meshiach, ma to samo znaczenie. To Duch Święty namaszcza kogoś, a Apostoł Piotr mówi nam w Dz. 10:38, że: „Jezusa z Nazaretu pomazał Bóg Duchem Świętym”. Dosłownie, Jezus został „ochrystowany”’, z gr. Chrio. Tego naucza również Izaj. 11:2; 61:1, a to wydarzenie jest poświadczone podczas chrztu naszego Pana, kiedy niebiosa się nad Nim otworzyły, a duch w postaci gołębicy zstąpił i spoczął na Nim (Mat. 3:16).

      Ale Biblia mówi również o towarzyszach – Kościele jako pomazanych lub „ochrystowanych”. Święty Paweł, odnosząc się do całego wiernego Kościoła, powiedział w 2Kor. 1:21, 22: „A ten, który nas utwierdza z wami w Chrystusie, i który nas pomazał, Bóg jest; Który też zapieczętował nas, i dał zadatek Ducha w serca nasze.” Tutaj zostało użyte greckie słowo chrio, ukazując że Kościół został „ochrystowany”. Święty Jan mówi o Kościele jako otrzymującym pomazanie (greckie chrism) – „ochrystowanie” od Boga (1Jana 2:20, 27). Wszyscy, którzy otrzymują Ducha Świętego są w ten sposób pomazani i z tego powodu Jezus i wierny Kościół stanowią Pomazańca Jehowy, Chrystusa, Głowę i Ciało, pomazańców.

      Pismo Święte odnosi się do Kościoła wraz z Jezusem jako Chrystusa. Święty Paweł, pisząc około 25 lat po zmartwychwstaniu Jezusa, mówi, że Chrystus, pierwiastki, będzie pierwszą klasą, lub kompanią, która powstanie ze śmierci (1Kor. 15:23). Oczywiście, on nie odnosi się do Jezusa, ale do Kościoła, ponieważ Jezus powstał dużo wcześniej. W 1Kor. 12:12, 13 porównuje Jezusa i Kościół do ludzkiego ciała z jego członkami i nazywa ich „Chrystusem”, pokazując że Chrystus nie jest jednym członkiem – jedynie Jezus, ale wieloma – Jezus oraz Kościół. U Gal. 3:16 Apostoł nazywa Nasienie Abrahamowe Chrystusem, a w wersecie 29  nazywa Kościół z Jezusem nasieniem Abrahamowym znów pokazując, że Kościół wraz z Jezusem stanowią Chrystusa.

      Wielka tajemnica

      Tę sprawę możemy podsumować następująco: wielkiego Wybawiciela, przez którego Bóg obiecał wybawić rodzinę ludzką ze śmierci Adamowej i błogosławić jej możliwością uzyskania życia wiecznego, tworzy pewna liczba osób. Dlatego jest On zbiorowym Zbawcą, składającym się z Jezusa i prawdziwego Kościoła. Ten fakt, że Mesjasz, Pomazaniec, będzie zespołowy, a nie jednostkowy, jest tajemnicą, sekretem, zakrytą od wieków i pokoleń żyjących przed Wiekiem Ewangelii, która podczas Wieku Ewangelii została objawiona świętym: „To jest, tajemnicę onę, która była zakryta od wieków i od rodzajów, ale tera objawiona jest świętym jego (Kol. 1:26, 27).

      Ta klasa Chrystusowa, Synowie Boży, w obecnym życiu cierpieli dla Prawdy i Sprawiedliwości na korzyść rodzaju ludzkiego, a w Tysiącleciu ukażą się w chwale, aby błogosławić i podnieść z przekleństwa całą ludzkość. „A jeśliż dziećmi, tedy i dziedzicami, dziedzicami w prawdzie Bożymi, a współdziedzicami Chrystusowymi, jeśli tylko z nim cierpimy, abyśmy też z nim byli uwielbieni” (Rzym. 8:17). Ta nauka o Jezusie, Głowie, i Kościele, Jego Ciele, stanowiących wielkiego Wybawiciela, którego Jehowa wzbudził, aby wybawił ludzkość z przekleństwa, jest zarówno główną nauką, jak i głęboką tajemnicą Biblii. Błogosławieni są ci, którzy widzą i oceniają to!

      BS '04,120-121