Sztandar Biblijny nr 198 – 2004 – str. 116
Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Ale każdy w swoim rzędzie” (1 Kor. 15:21-23).
Dlatego rozumiemy, że wartość śmierci Jezusa była nie tylko za Adama, lecz także za całe jego potomstwo. Dostrzegamy również, jak niezbędne było, aby Jezus był doskonały – „święty, niewinny, niepokalany, odłączony od grzeszników.” W przeciwnym razie, podobnie jak reszta ludzkiej rodziny, On znajdowałby się pod Boskim wyrokiem śmierci (Żyd. 7:26). Wszyscy z potomstwa Adama byli obciążeni grzechem i karą za niego, i dlatego konieczne było znalezienie istoty nie będącej pod przekleństwem śmierci, aby była Odkupicielem świata. I gdyby ta istota była kimś z duchowej sfery – aniołem, archaniołem czy istotą jakiejś innej rangi – chętną, by przyjść i ocalić ludzką rodzinę, ona z konieczności musiałaby zamienić duchową naturę na naturę ludzką, aby stać się równoważną ceną – okupem za pierwszego człowieka.
* To nie istota boska zgrzeszyła; zatem śmierć takiej istoty nie mogła odkupić.
* To nie anioł zgrzeszył; stąd śmierć anioła nie mogła być odkupieniem.
* Zgrzeszył człowiek i jego okup musiał być zapewniony przez śmierć człowieka.
To wielki Logos, duchowa istota, ofiarował samego siebie w interesie Boskiego planu, dla odkupienia człowieka. On opuścił chwałę, którą miał u Ojca, zanim powstał świat, upokorzył się i stał się człowiekiem Jezusem. On „stał się mało mniejszym niż aniołowie w celu ucierpienia śmierci, ukoronowany chwałą i czcią [doskonałością ludzkiej natury], aby z łaski Bożej skosztował śmierci za każdego człowieka” (Żyd. 2:9, KJV, Filip. 2:7, 8).
Czego dokonuje okup?
Ustaliliśmy czym jest okup i że Jezus był jedyną odpowiednią istotą, aby stać się okupem za ojca Adama. Naszym następnym punktem jest wykazanie na podstawie Biblii, że on dał samego siebie, swoje życie, jako okup. Na ten temat mamy słowa samego Jezusa (Mat. 20:28), jak również świadectwo Apostoła Pawła w wersecie znajdującym się w nagłówku naszego artykułu, że danie odpowiedniej ceny na okup za Adama i całe jego potomstwo było dokonane przez śmierć Jezusa na Kalwarii.
Dużo wcześniej Bóg objawił swój zamiar przez proroka Ozeasza: „Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich” (Oz. 13:14). Zapłacenie okupu przez naszego Pana Jezusa we właściwym czasie wypełni to proroctwo. Jednak dzieło Pojednania obejmuje nie tylko uwolnienie każdego członka ludzkiej rodziny z przekleństwa śmierci, przez zapłacenie wymaganej ceny, lecz także podniesienie ich z fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej niedoskonałości do pełnego obrazu i podobieństwa Bożego – utraconego przez nieposłuszeństwo Adama. Jest to wielkie udoskonalające dzieło, które ma być dokonane, gdy tylko przekleństwo zostanie zniesione i kiedy zastosowanie drogocennej krwi Chrystusa przelanej na Kalwarii da początek sądzeniu świata w sprawiedliwości (Jana 5:28,29 RV; Dz. 17:31). Oczywiście, to dzieło nie zostało jeszcze dokonane, gdyż ludzkość nadal umiera; w rzeczywistości, ono jeszcze się nie rozpoczęło. Jak dotąd zasługa okupu została użyta jedynie dla Kościoła i to tylko przez wiarę.
Kto powinien być uznany za członków Kościoła? Krótko mówiąc, to ci, którzy przystąpili do Pana Jezusa jako członkowie Jego Ciała (Kol. 1:18) i, podobnie jak On, przedstawili siebie „ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu” (Rzym. 12:1). W tej ofiarniczej służbie i w przezwyciężaniu przez nich zła, oni dowiedli, że są „więcej niż zwycięzcami” (Rzym. 12:21; 8:37), a tym samym są godni, aby być współdziedzicami z Chrystusem w Jego tysiącletnim królestwie chwały (Obj. 20:6), kiedy korzyści z okupu Chrystusa zostaną rozszerzone na cały świat ludzkości. W rezultacie tego, dzieło okupu, które rozpoczęło się prawie XX stuleci temu, będzie dokonane. Chociaż cena jest w rękach Boskiej Sprawiedliwości, ona dotychczas nie została zastosowana za świat, i była udzielona jedynie Kościołowi podczas Wieku Ewangelii, dopóki jego członkowie nie ukończyli swej ofiary w śmierci.
OFIARA ZA GRZECH
3Moj. 16:6-9: „I będzie ofiarować Aaron cielca swego na ofiarę za grzech swój, i uczyni pojednanie za się, i za dom swój. … I będzie ofiarować Aaron onego kozła, na którego padł los Panu, i ofiarować go będzie na ofiarę za grzech” (KJV).