CATHERINE BOOTH

(NEE MUMFORD) WSPÓŁZAŁOŻYCIELKA ARMII ZBAWIENIA

      Miejscem urodzenia Catherine było Ashbourne, hrabstwo Derbyshire. Urodzona w styczniu 1829, była poważną i wrażliwą dziewczyną. Wspaniałe chrześcijańskie wychowanie zawdzięczała ojcu, który był metodystycznym świeckim kaznodzieją i głęboko religijnej matce. Do dwunastego roku życia Catherine 8 razy przeczytała swą Biblię. W wieku 14 lat poważnie zachorowała i była przykuta do łóżka, lecz jej umysł był niezwykle aktywny, a interesując się zagrożeniem, jakie niesie alkohol, pisała artykuły do czasopisma Abstynencja. W wieku 16 lat zupełnie zaangażowała się w służbie dla Boga.

WSPÓLNA PRACA

      W 1844 roku jej rodzina przeprowadziła się do Londynu i Catherine stała się aktywnym członkiem metody – stycznego kościoła w Brixton. Tam spotkała Williama Bootha i ich trwała przyjaźń doprowadziła do małżeństwa w czerwcu 1855. Aktywnie uczestnicząc w jego pracy ewangelizacyjnej, znosząc wiele trudności i w tym samym czasie zajmując się dużą rodziną, Catherine rozwinęła swą własną reputację jako wybitny mówca i bojownik w szczególności na rzecz praw kobiet i dzieci. Wspólnie z Williamem opuścili społeczność metodystów, dla których z taką gorliwością religijną byli niewygodni i ostatecznie założyli Chrześcijańską Misję w londyńskiej dzielnicy East End, poświęcając się głoszeniu Ewangelii i dokonywaniu reform społecznych, które uważali za swój obowiązek w służbie dla Boga i człowieka.

ZUPA I ZBAWIENIE

      Catherine organizowała sklepy „Żywność dla miliona”, gdzie biedni mogli kupować tanie posiłki, a w okresie świątecznym rozdawano tam żywność dla setek ubogich rodzin. W jednej ze swych kampanii Catherine występowała przeciwko nadużywaniu kobiet i dzieci jako „wyzyskiwanej siły roboczej.” W słabo oświetlonych kamienicach czynszowych Catherine odnalazła kobiety z czerwonymi oczami, które szyły 11 godzin dziennie za 9 pensów, podczas gdy mężczyźni wykonujący tę samą pracę w fabryce, zarabiali pięć razy więcej. Ona dowiedziała się, że w procesie produkcji zapałek używano niebezpiecznych substancji, które były przyczyną wielu przedwczesnych zgonów wśród pracowników, głównie kobiet. Razem z innymi, przez zawstydzenie pracodawców próbowała zmusić ich do płacenia większych pensji i zapewnienia lepszych warunków pracy tym kobietom.

      Będąc przekonywającym mówcą do ludzi ze społecznego marginesu, była również w stanie zyskać posłuch zamożnych i ich finansowe wsparcie dla dobroczynnej działalności Misji. W1885 roku Catherine wzięła udział w kampanii, której wynikiem było uchwalenie poprawki w Prawie Karnym, chroniącej młode dziewczyny, przez podniesienie wieku pełnoletności do 16 lat.

NAJLEPSI LUDZIE?

      Kiedy w 1878 roku ruch przybrał nową nazwę „Armia Zbawienia”, kobiety w randze oficerów miały takie same prawa jak mężczyźni. Na początku to wywoływało wiele wrogości, ponieważ uważano, że miejsce kobiety jest w domu. Lecz przykład Catherine był wybitny. Pomimo słabego zdrowia i przeciążenia pracą, która złamałaby niejednego mężczyznę, ona wychowała ośmioro dzieci i one wszystkie brały czynny udział w działaniach Armii Zbawienia.

      Catherine Booth miała duży wpływ na powstanie ruchu, współpracując w opracowywaniu podstawowych zasad jego działania i jego stanowiska w sprawach wiary. Jeżeli chodzi o mniej ważne sprawy, ona opracowała sztandary i specjalne czepki dla kobiet, które przez wiele lat bezbłędnie utożsamiano z Armią Zbawienia te odważne kobiety i dziewczęta, których zaangażowanie często narażało je na niebezpieczeństwo ze strony nieokiełznanych elementów społeczeństwa.

      Catherine umarła na raka w październiku 1890, w wieku 61 lat. Niewielka pamiątkowa tablica jest umieszczona nad drzwiami skromnego domu, w którym się urodziła. Lecz prawdopodobnie największe uznanie zyskała u swego męża. Chociaż początkowo sprzeciwiał się idei czynnego udziału kobiet w służbie Ewangelii, w późniejszych latach przyznał, że „kobiety były najlepszymi ludźmi w Armii,” a dla niego, Catherine niewątpliwie była najlepsza ze wszystkich.

W aktualnych wiadomościach, 20 stycznia 2004, Armia Zbawienia w USA ogłosiła, że otrzyma darowiznę z majątku Joan B. Kroc, żony pana Raya Kroca, założyciela korporacji McDonald. Zarządcy majątku oszacowali, że darowizna może przewyższyć kwotę 1,5 miliarda dolarów. Dokładna suma nie będzie znana przed zakończeniem pracy zarządu majątku. Darowizna Pani Kroc jest przeznaczona szczególnie na rozwój ośrodków tej wspólnoty w USA.

 

MUNDURY: Ujednolicenie mundurów zajęło około dwóch lat. W 1880 roku wprowadzono granatowe mundury z serży dla mężczyzn i kobiet. Mężczyźni nosili czerwone pulowery pod tuniką ze sztywnym kołnierzem na stójce oraz czapki w wojskowym stylu, z napisem „Armia Zbawienia” wyhaftowanym na czerwonym pasku. Kobiety nosiły długie granatowe spódnice, dopasowane tuniki przychodzące wysoko pod szyję z białym koronkowym kołnierzem oraz czarny słomkowy czepek z czerwonym paskiem, zawiązywany na kokardę. Noszenie munduru zawsze było dobrowolne. Członkowie ruchu sami kupowali mundury, których koszt w 1890 roku równał się około trzytygodniowej płacy. Obecnie jego koszt równa się średniej tygodniowej płacy. Wielu wybierało noszenie munduru na znak dumy z powodu zasad, jakie on przedstawiał – nosząc go nie tylko w czasie służby, lecz w takich okolicznościach, gdzie wymagano formalnego stroju, jak śluby, pogrzeby czy rodzinne portrety.       Obecnie stary styl munduru jest zastąpiony przez bardziej nowoczesny mundur, w mniej formalnym stylu, dostosowany do wymagań klimatu czy kultury. Wielu członków wciąż nosi go, aby pokazać swe poparcie dla zasad, jakie on przedstawia:       * Zaangażowanie w walce ze złem.       * Osobiste świadectwo chrześcijańskiej wiary i praktyki posiadacza munduru.       * Dostępność członków ruchu dla każdego człowieka, który potrzebuje pomocnej dłoni i słuchającego ucha. BS '04,44-45

____________________
Inne źródła:
Słownik Biblijny Chambersa, Encyklopedia Britannica.
wwwl.salvationarmy.org/heritage.nsf/home;
www.bbc.co.uk/nottingham/features/2003/10/william_booth_great_briton.shtml; www.timesll90.freeserve.co.uk/general.htm

poprzednia strona – następna strona