Sztandar Biblijny nr 193 – 2004 – str. 43
wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca” (Filip. 2:9-11).
Ponieważ nasz Pan był podwyższony w obu tych znaczeniach, błogosławieństwo spłynie na świat. Jego podwyższenie jako ofiary za grzech zapewniło cenę kupna zarówno za Kościół jak i za świat. Jego podwyższenie w wyniesieniu Go na urząd wielkiego Proroka, Kapłana i Króla, jest równie konieczne do przyszłego pociągnięcia świata ludzkości i wynikającego stąd błogosławieństwa dla wszystkich, którzy poddadzą się pod ten przyciągający wpływ.
POCIĄGNIĘCIE WSZYSTKICH LUDZI NALEŻY DO PRZYSZŁOŚCI
Podczas rozważania tego wersetu ważne jest, aby zrozumieć co oznacza ,pociągnięcie.” Pismo Święte zapewnia nas, że Jezus nie pociąga wszystkich ludzi w obecnym czasie. Przeciwnie, Jezus wskazał, że podczas obecnego wieku to Ojciec pociąga. Mówi o tym Ew. Jana 6:44: „Żaden do mnie przyjść nie może, jeśli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie.” To, że nasz Pan nie pociąga do siebie wszystkich ludzi w obecnym czasie jest oczywiste, gdy weźmiemy pod uwagę, jak wielu ludzi na świecie nigdy nie słyszało o imieniu Jezus, a jeszcze mniej jest przychylnie nastawionych ku Niemu.
Pociąganie przez Syna nie rozpocznie się, zanim pociąganie przez Ojca nie osiągnie swego zamierzonego celu. Tym celem jest „zebranie ludu dla imienia Jego” – zgromadzenie ze świata wybranego Kościoła, aby stał się „współdziedzicami” z Jezusem, „członkami” Jego Ciała (Dz.Ap. 15:14; Rzym. 8:17; 1Kor. 12:27).
Kiedy praca wybierania wiernych obecnego wieku się zakończy, wtedy przyjdzie właściwy czas dla Syna, aby „pociągnąć wszystkich ludzi” – resztę ludzkości. I właśnie tak, jak Ojciec pociąga wiernych w czasie obecnego wieku, tak Syn – z Jego Kościołem stowarzyszonym z Nim w tym dziele – pociągnie wszystkich ludzi w następnym wieku, podczas Jego nadchodzącego Królestwa, Jego Pośredniczącego Panowania (Izaj. 32:1; Dz.Ap. 3:21, 22; 2Tym. 2:12).
KOŚCIÓŁ RÓWNIEŻ BYŁ POCIĄGNIĘTY
Potrzeba było prawie całego Wieku Ewangelii, aby podnieść najpierw Głowę, a potem członków Jego Ciała, Jego współofiarników, z Nim. Z ukończeniem w śmierci cierpień każdego członka tego czcigodnego zespołu, aż do ostatniego, całe Ciało przez moc Pierwszego Zmartwychwstania zostało podniesione w drugorzędnym znaczeniu – wyniesione do chwały. Świat oczekuje obecnie na ich objawienie (Rzym. 8:19).
To, że nasz Pan przez wyrażenie „podwyższony” miał na myśli więcej niż Jego własne ukrzyżowanie, jest widoczne z Jego słów do Żydów, „Gdy wywyższycie Syna człowieczego, wtedy poznacie, żem ja jest” (Jana 8:28). Żydzi jeszcze nie uznają Go jako Mesjasza. Ponadto, Jego słowa mogą się stosować do podniesienia – symbolicznego krzyżowania – wszystkich członków Jego Ciała, Kościoła (Rzym. 6:6; Gal. 2:20; 2Tym. 2:11, 12).
| Jego podwyższenie jako ofiary za grzech zapewniło cenę kupna zarówno za Kościół jak i za świat. Jego podwyższenie w wyniesieniu Go na urząd wielkiego Proroka, Kapłana i Króla, jest równie konieczne do przyszłego pociągnięcia świata ludzkości i wynikającego stąd błogosławieństwa dla wszystkich, którzy poddadzą się pod ten przyciągający wpływ. |
„POCIĄGNIĘCIE” NIE POD PRZYMUSEM
Przyszłe pociągnięcie świata ludzkości nie oznacza, że ich reakcja ma być przymusowa. Niektórzy używają tego wersetu próbując dowieść, że wszyscy zostaną zmuszeni do wiecznego zbawienia, lecz właściwie zrozumiany on uczy zupełnie przeciwnie. On wskazuje, że Pan będzie wywierać pomocny wpływ, lecz On nigdy nie naruszy ich wolnego moralnie działania, ich prawa do używania własnej woli tak jak chcą. Ta wieczna zasada jest przedstawiona u Jana 4:24, 23: „Bóg jest duch, a ci, którzy Go chwalą, powinni Go chwalić w duchu i w prawdzie…. Ojciec takich szuka, którzyby Go chwalili.”
Jako dowód, że słowo „pociągnie” nie oznacza przymusu, zauważmy, że pociąganie przez Ojca podczas Wieku Ewangelii nie jest przymusowe, lecz składa się z oświecenia, pomocy i sposobności, które mogą być przyjęte lub odrzucone przez wszystkich tych, którzy doznają pociągania przez Niego. W odniesieniu do pociągania w obecnym czasie mamy powiedziane, że „wiele jest wezwanych, ale mało wybranych” (Mat. 22:14). Niektórzy czynią swe powołanie i wybór pewnym, przez posłuszeństwo warunkom ich powołania, jednak to nie znaczy, że ci, którzy upadną i nie staną się członkami Maluczkiego Stadka, będą wiecznie straceni. Pan uczynił łaskawe zabezpieczenia, dzięki którym nikt nie zostanie na wieki zgubiony, za wyjątkiem zupełnie dobrowolnego grzechu przeciw pełnemu światłu.
POCIĄGNIĘCIE WIEKU TYSIĄCLECIA
Podczas zbliżającego się Tysiącletniego Królestwa, światło, zachęta i ogólny wpływ tego czasu będzie tak sprzyjający, że wszyscy dojdą do znajomości prawdy i najszerszych sposobności pojednania z Bogiem (Izaj. 11:9; 1Tym. 2:4). Jedynie po nieustającym, nieugiętym oporze wobec wszystkich rodzajów pomocy tego czasu, stanie się, że dusza, która nie będzie posłuszna temu Prorokowi, Kapłanowi i Królowi będącemu wówczas u władzy, zostanie wygładzona spośród ludzi (Ps. 145:20; Przyp. 10:29, 30; Dz.Ap. 3:23).
BS '04,42-43