Sztandar Biblijny nr 183 – 2003 – str. 55
zanim odrzucili Mesjasza, nie byli rozproszeni po wszystkich krainach i ponowne ich zgromadzenie wskazuje na stopniowe wypełnianie się proroctw dotyczących ich przywrócenia do łaski Bożej. „I pobudują miasta spustoszone, a mieszkać w nich będą; … nie będą więcej wykorzenieni z ziemi swojej, którąm im dał, mówi Pan, Bóg twój” (Amos 9:14, 15).
ZBAWIENIE NIEBIAŃSKIE I ZIEMSKIE
Nie tylko Biblia jest przepełniona zapewnieniami dotyczącymi powrotu łaski i pomyślności do naturalnego Izraela, ale świadectwa tego widzimy na własne oczy. Pismo Święte mówi o dwojakim zbawieniu – niebiańskim i ziemskim (1Piotra 1:4), i wiele tysięcy żydowskich kobiet i mężczyzn zostało nagrodzonych zgodnie z „zupełnością pogan” (Rzym. 11:25). Ci są tym nasieniem „jako gwiazdy niebieskie” (1Moj. 22:17).
Ale powrót do ich starożytnej ojczyzny oznacza dla ogromnej większości ludu Bożego Izraela ziemskie dziedzictwo. Nowe Przymierze ma być ustanowione z odbudowanym Izraelem, a nie z Kościołem, przywracając społeczność Jehowy z Jego wybranymi, a tych On umiłował miłością wieczną.
„A jakom się starał, abym ich wykorzenił, i burzył … tak się starać będę, abym ich pobudował i rozsadził, mówi Pan. … Uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe;… Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim”.
– Jer. 31:28,31,33
Tak jak poganie zostali zaproszeni do niebiańskiego zbawienia, tak wszystkie narody – pod przewodnictwem Izraela – będą dzielić błogosławieństwa ziemskiej szczęśliwości (Izaj. 2:2). Oni staną się, niejako, adoptowanymi dziećmi Abrahama, jego nasieniem „jako piasek, który jest na brzegu morskim” (1Moj. 22:17). Wówczas zrozumiemy wieczny cel Boga. „Aby w rozrządzeniu zupełności czasów w jedno zgromadził wszystkie rzeczy w Chrystusie, i te, które są na niebiesiech, i te, które są na ziemi” (Efez. 1:10).
BS ’03, 50-54
CZY NATURALNY IZRAEL UTRZYMA SIĘ…W wielu narodach powszechnie wierzono, że najwyższym władcą ziemi było wskazane i kierowane przez Boga tzw. Boskie Prawo. Daniel 4:25 mówi, że „Najwyższy panuje nad królestwem ludzkim, a że je daje, komu chce.” Bóg rzeczywiście działa przez władców i narody, aby osiągnąć swoją wolę, szczególnie w odniesieniu do wyzwolenia przez Niego Izraela. Wraz z odrzuceniem i rozpadnięciem się ludu Izraela oraz ich rozproszeniem po całym świecie, narody pogańskie otrzymały prawo zarządzania sprawami tego świata. Niektóre z nich stały się potężnymi, rozległymi imperiami. Żydzi, przez wieki swojego rozproszenia, przechodzili od jednego imperium do drugiego. Tak jak Pismo Święte przepowiedziało, stali się „pośledniejszymi” (5Moj. 28:15,43,44). Żydzi, uważani za zabójców Chrystusa i zasługujących na karanie, przechodzili w krajach, w których żyli, okrutne prześladowanie, popierane przez władze państwowe. Bardziej oświecone kraje, szczególnie te, będące zwolennikami Reformacji, generalnie spoglądały życzliwie na naród żydowski, który miał na nich przemożny wpływ. W niektórych przypadkach zaczęli myśleć o sobie jako spadkobiercach obietnic Izraela. Dziewiętnastowieczna Brytania, kraj zdecydowanie protestancki, który na wiele sposobów wyznawał teorię „Żyda tułacza”, roszcząc sobie pretensje do najwyborniejszych Boskich błogosławieństw. Wielu Brytyjczyków wierzyło, że Bóg uświęcił ich w ich imperium, które przenosiło przemysł, handel, parlamentaryzm oraz przesłanie Ewangelii w wiele rejonów całego świata. To odczucie, że ich przedsiębiorczość wynikała z Boskiego upoważnienia zostało wyrażone w starej pieśni, „Jeruzalem”, napisanej przez Parry’ego, gdzie m.in. czytamy: Czy przemierzały te stopy w starożytności kończąc wyrażeniem pragnienia, aby pobudować Jeruzalem na zielonej i pięknej angielskiej ziemi. Podobnie, w tym samym czasie Stany Zjednoczone proklamowały swoją doktrynę Objawionego Przeznaczenia (zawierającą prawa i obowiązki, w celu powiększania swoich terytoriów) i w następstwie Drugiej Wojny Światowej zaczęły widzieć siebie jako „miasto na górze” (określenie Biblijne – Mat. 5:14). Dzisiaj, często słyszy się roszczenie tego konserwatywnego ewangelicznego odłamu, że ze wszystkich narodów na ziemi jedynie one są obdarzone łaską Bożą w najwyższym stopniu oraz że ich wolność, bogactwo i siła stanowią dowody Jego uznania. Jednak narody nie są osamotnione w odbieraniu Izraelowi tytułu wybranego narodu Boga. Niżej podano kilka przykładów ze świata religii: * Ruch Angielsko-Izraelski, który domaga się uznania, że dziesięć „zaginionych” pokoleń, szczególnie przedstawionych w Efraimie i Manasesie, odnajduje swoje współczesne przedstawicielstwo w Angielsko-Amerykańskim wpływie na całym świecie. * Świadkowie Jehowy (Watch Tower Bibie and Tract Society) którzy utrzymują, że tylko oni tworzą arkę wyzwolenia, twierdząc że naród izraelski nie ma żadnego udziału w planie Bożym. * Islam – nauka muzułmańska, która zamienia Izaaka z Ismaelem, ich przodkiem, jako nasieniem obietnicy, i chociaż odnoszą się do Żydów (i Chrześcijan) jako „ludu księgi”, to w rzeczywistości nie przyznają narodowi żydowskiemu żadnego proroczego uzasadnienia. |