ŻNIWA WIEKÓW

Część 10 naszego cyklu artykułów na temat Abak. 2:2:       „Napisz widzenie, a napisz rzetelnie na tablicach, aby je prędko czytelnik przeczytał”. Ten artykuł przedstawia Żniwa Wieków Żydowskiego, Ewangelii i Tysiąclecia.

      Dowiedzieliśmy się z naszego cyklu artykułów na podstawie proroctwa Abakuka, że Bóg ma wielki plan dotyczący zbawienia i wiecznych błogosławieństw dla dwóch głównych klas spośród ludzkości – Kościoła i świata, wybranych i niewybranych. Dowiedzieliśmy się również, że przy realizacji tego wielkiego dzieła, On wydzielił trzy wielkie dyspensacje lub wieki świata. Pierwsza dyspensacja rozpoczęła wraz ze stworzeniem człowieka i zakończyła się potopem. Druga dyspensacja, która zaczęła się po potopie i nadal trwa, składa się z trzech Wieków – Patriarchów, Żydowskiego i Ewangelii. Trzecia dyspensacja rozpocznie się z końcem Wieku Ewangelii i będzie trwać wiecznie.

      Pierwszy Wiek trzeciej dyspensacji zwany jest Tysiącleciem, a po nim nastąpi nieznana liczba Wieków. Każdy Wiek dyspensacji ma własne wyraźnie określone cele i warunki, w których Plan Boży się rozwija.

ŻNIWA NATURALNE I DUCHOWE

      Wiele z tych Wieków – Żydowski, Ewangelii i Tysiąclecia – zawiera wyraźną i znamienną cechę, którą Pismo Święte określa jako żniwo. Jedna z definicji słownikowych określająca znaczenie słowa żniwo podaje, że jest to: „Dzieło lub proces zbierania plonów.” Inna brzmi następująco: „Czas lub pora takiego zbierania.” Te definicje dotyczące naturalnego żniwa pomogą nam w zrozumieniu czasu i dzieła wyższych, duchowych Żniw, o których mówi Biblia:

      • Jak żniwa w naturze nie odbywają się na początku ani podczas trwania całego okresu wzrostu, ale przy jego końcu, tak samo Żniwa każdego z Wieków Planu Bożego mają miejsce jedynie przy jego końcu.

      • Czynność zbierania plonów nie trwa jedną chwilę, ale pewien okres – często całe tygodnie. Podobnie Żniwa Wieków zajmują proporcjonalnie długi okres, trwający w rzeczywistości wiele lat.

      • Naturalne żniwa składają się z wielu procesów – żęcia, wiązania w snopy, suszenia, młócenia, przewiewania, przesiewania oraz składania do spichlerza. I tak samo w Żniwach Wieków występuje siedem procesów, które odpowiadają tym siedmiu procesom naturalnego żniwa. W naszym następującym studiowaniu rozważymy żniwa Wieków Żydowskiego, Ewangelii i Tysiąclecia.

ŻNIWO WIEKU ŻYDOWSKIEGO

      W rolnictwie jest czas na sadzenie, wzrost i zbieranie plonów (Kazn. 3:1, 2). Podczas Wieku Żydowskiego okres sadzenia i wzrostu zawierał się pomiędzy śmiercią Jakuba na wiosnę 1813 r. przed Chrystusem a początkiem służby Jezusa jesienią 29 r. n.e. W tej ilustracji naród żydowski mógł być przyrównany do pola pszenicznego. Nasienie, które było posadzone, przedstawiało Słowo Boże obejmujące nauki i zasady zawarte w księgach Starego Testamentu, dostępnych w tamtym czasie. Dojrzała pszenica to ten posłuszny, o którym Pismo Święte mówi jako o prawdziwym Izraelicie, w którym nie było zdrady (Jana 1:47). Natomiast plewy przedstawiały pozostałą część narodu żydowskiego.

      Jak jest czas sadzenia i rozwoju, tak jest czas żniwa lub zbierania plonów. Ten czas dla Wieku Żydowskiego stanowił czterdziestoletni okres między jesienią 29 r. n.e. i jesienią 69 r. n.e. Przebiegało to w czasie, kiedy „prawdziwi Izraelici” byli żęci lub

poprzednia strona – następna strona