Sztandar Biblijny nr 177 – 2002 – str. 127
roku rozszerzał się na kolejne parafie, aż każdy kościół celebrował to święto. Snopy jęczmienia, owsa i pszenicy, produkty warzywne każdego rodzaju, owoce i kwiaty, jagody i zioła, często również pięć bochenków jęczmiennego chleba i dwie małe ryby, przyozdabiały każdy kościół i kaplicę wybranego przez nich dnia. Na głównym miejscu umieszczano specjalny żniwny bochen, zwykle formowany na kształt pszenicznego snopa, a jego kawałki rozdawano później ubogim członkom wspólnoty wraz z częścią przyniesionych płodów. Nie wyznaczono żadnej daty ani nie ustanowiono narodowego święta i dziękczynienie pozostało wyłącznie religijnym wydarzeniem.
Obecnie ono jest nadal obchodzone, być może z mniejszym naciskiem na naturalne ziemskie płody, a często z praktycznych względów wierni przynoszą produkty w puszkach i opakowaniach, które są później ofiarowane organizacjom niosącym pomoc głodnym i bezdomnym. Niektóre kościoły urządzają z tej okazji przyjęcia, zwykle proste w swej formie, których celem jest zbiórka funduszy na głodujących na świecie. Stare pieśni żniwne są nadal śpiewane i atmosfera radości jest obecna wszędzie tam, gdzie miłość Boża i duch wdzięczności panuje.
NIEWDZIĘCZNOŚĆ
Niewdzięczność jest jednym z najmniej wybaczalnych grzechów, lecz wszędzie jest demonstrowana. Bogaci i biedni, wykształceni i prości -wszyscy, ogólnie mówiąc, coraz bardziej okazują ducha niewdzięczności, nieżyczliwości i niezadowolenia, nawet w obliczu największych dobrodziejstw, jakich świat kiedykolwiek zaznał.
Wraz ze świtem Nowej Ery, tysiącletniego panowania Chrystusa, wydaje się, że Bóg rozsiewa swoje błogosławieństwa wszędzie, „otwierasz rękę twoją, a nasycasz wszystko, co żyje” – oprócz buntowniczych ludzi. Im więcej błogosławieństw przychodzi na ogół ludzi, tym więcej zdobywają inteligencji i wydaje się, że tym mniej uznają Fontannę życia, Źródło wszelkich łask. Wydaje się to paradoksalne, jednak jest prawdą, że czas tych niesłychanych błogosławieństw jest także dniem największej niewdzięczności i niezadowolenia.
PRZYJDŹ, WDZIĘCZNY LUDU, PRZYJDŹ
„Miłujcie nieprzyjaciół waszych, i czyńcie im dobrze … i będziecie synami Najwyższego; albowiem On dobrotliwy jest przeciw niewdzięcznym i złym” (Łuk. 6:35). Bóg wie, że ogromna większość chętnie dojdzie do harmonii z warunkami Królestwa, kiedy Jego sprawiedliwe sądy będą się odbywać na ziemi i powie:, „Oto Bóg nasz ten jest; oczekiwaliśmy Go … weselić i radować się będziemy w zbawieniu Jego” (Izaj. 25:9; 26:9).
Chwała Bogu, że dzięki otrzymaniu prawdziwej wiedzy o Jego dobroci i zrozumienia dlaczego smutek i śmierć panowały tak długo, świat w czasach restytucji będzie gotowy do uznania Jego bezgranicznego miłosierdzia i lepiej przygotowany, by okazać Jemu dziękczynienie (Dz. 3:19-21). I jak lud Izraela w Wielkim Dniu Pojednania wołał i w podziwie padał na twarz, kiedy ukazała się im chwała Pana, tak rzesze ludzi podniosą swe głosy w płynącym z głębi serca uznaniu Dawcy wszelkiego dobra.
„Na całej ziemi wszyscy będą chwalić Pana! Jak szczęśliwe będą narody, śpiewając z radości, gdy Ty będziesz ich Królem i dasz prawdziwą sprawiedliwość swemu ludowi! Niech świat odda chwałę Bogu! Niech wszyscy ludzie na ziemi oddadzą Tobie dzięki. Ziemia wydała obfite żniwa. Bóg, nasz jedyny Bóg będzie nam błogosławił. I ludzie z najdalszych krain oddadzą Jemu cześć” (Psalm 67:3-7, Żywa Biblia, w BG wersety Psalm67:4-7).
BS '02,121-126