Sztandar Biblijny nr 176 – 2002 – str. 115
Ale niech prosi z wiarą, nic nie wątpiąc” (Jak. 1:5,6). Dusza, która prawdziwie pragnie Boga (Ps. 42:2, 3) i raduje się ze społeczności z Nim (1Jana 1:3), rozkoszuje się Jego bliskością (Jak. 4:8) jak i posiadaniem niezakłóconych możliwości łączności duchowej z Nim; „zaiste mówi pokój do ludu swego” (Ps. 85.9).
Oczywiście, zrozumienie Prawdy Słowa Bożego jest obecnie udzielane wyłącznie klasie wiernych, „albowiem nie wszystkich jest wiara” (2Tes. 3:2). Jeszcze nie nadszedł ten czas, gdy „ziemia będzie napełniona znajomością Pańską, tak jako morze wodami napełnione jest”, i gdy żaden człowiek nie będzie musiał zwracać się do swojego sąsiada z pytaniem czy zna Pana: „bo mnie oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich, aż do największego z nich, mówi Pan” (Izaj. 11:9; Jer. 31:34). Przez wiele stuleci Bóg wybiera jednostki do klasy wiernych, Abrahama i jego nasienie (Gal. 3:8, 16, 29), w celu nawrócenia i błogosławienia niewybranego świata ludzkości w nadchodzącym Wieku Mesjańskim. W tym czasie Bóg ukrywa swoje cele, plany i sekrety „przed mądrymi [świata] i rozumnymi” (1Kor. 3:19, 20; 1:19) i objawia niemowlętom (Mat. 11:25). „Bóg się pysznym sprzeciwia, ale pokornym łaskę daje” (Jak. 4:6; 1Piotra 5:5).
Wiara jest niezbędna dla tego, kto chciałby przyjść do Boga i uczyć się od Niego (Jak. 1:5,6). „A bez wiary nie można podobać się Bogu; albowiem ten, co przystępuje do Boga, wierzyć musi, że jest Bóg, a że nagrodę daje tym, którzy go szukają” (Żyd. 11:6). Nawet jeśli ktoś ma tę podstawową cechę wiary, istnieje jeszcze siedem innych cech, które są szczególnie potrzebne, aby uzyskać i zachować to prawdziwe zrozumienie Jego Słowa: pokora (Mat. 11:25), cichość (Ps. 25:9; Izaj. 61:1), cześć (Ps. 25:14), głód i pragnienie sprawiedliwości (Mat. 5:6), uczciwość i dobroć (Łuk. 8:15), świętość (Żyd. 12:14).
Studiowanie Boskiego Słowa nie przyniesie nam wiele korzyści, chyba że będzie „złączone z wiarą” (Żyd. 4:2). Również nie można otrzymać i zachować Prawdy, chyba że ktoś posiada te niezbędne dodatkowe cechy. 1) Pokora jest wymagana, ponieważ rozprasza pychę – poczucie samozadowolenia, samowystarczalności, zarozumiałości, zawziętości, i sprawia, że ktoś ma odpowiednią, niską samoocenę, uznając swoje własne braki i potrzebę Boga, Chrystusa oraz mądrości pochodzącej z góry. 2) Cichość jest potrzebna, ponieważ sprawia, że umysł daje się pouczyć i pokierować, a także powoduje uległość serca, która czyni daną osobę otwartą i wrażliwą na instrukcje Słowa Bożego. 3) Cześć jest niezbędna, ponieważ „początkiem mądrości jest bojaźń [cześć] Pańska” … „początkiem umiejętności” (Ps. 111:10; Przyp. 1:7), a Bóg odkrywa swoje tajemnice tylko tym, którzy Go czczą (Ps. 25:14). 4) Głód i pragnienie prawdy oraz sprawiedliwości – głęboka tęsknota za nimi -są potrzebne, aby uczynić miłość danej osoby do tych rzeczy na tyle silną, by przezwyciężyła wszystkie przeszkody stojące na drodze do osiągnięcia Prawdy i jej ducha. 5) Uczciwość serca i umysłu jest niezbędna do przyjęcia nauk Bożego Słowa jako prawdziwe, gdyż nieuczciwe serce naturalnie godzi w Prawdę, podczas gdy uczciwe serce jest ku niej przyciągane. 6) Dobroć serca jest potrzebna, ponieważ jak podobieństwa się przyciągają, tak dobre serce jest przyciągane do tego, co jest dobre i w sposób naturalny docenia Prawdę, będącą wyrazem Boskiej dobroci. 7) I na koniec, świętość jest potrzebna, odcinająca się od tego, co jest zwyczajne i przeciętne, a łącząca się z poświęceniem się prawdzie i sprawiedliwości.
Takie oto cechy umysłu i serca są niezbędne do otrzymania zamierzonego błogosławieństwa wypływającego z zaakceptowanej przez Boga metody badania Biblii. Takie cechy są nie tylko niezbędne, aby otrzymać początkową Prawdę, ale też są potrzebne po to, aby stopniowo otrzymywać jej zrozumienie i aby po otrzymaniu zachować ją. Nasz Pan, na podstawie tych przymiotów opartych na Biblii, zapewnia nas w swoim Kazaniu na Górze, że jeśli poprosimy, to otrzymamy, jeśli szukamy, to znajdziemy, a jeśli pukamy, to zostanie nam otworzone (Mat. 7:7). A teraz, przy końcu Wieku Ewangelii, Wieku Wiary, w tym ostatnim, Laodycejskim okresie nominalnego kościoła (który to system On obecnie odrzucił i wypluł z ust swoich – Obj. 3:14-16), On mówi w wersecie 20: „Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśliby kto usłyszał głos mój, i otworzył drzwi, wnijdę do niego, i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.” Otwórzmy zatem drzwi naszych serc i umysłów szeroko i pozwólmy Mu wejść, aby ucztował z nami, a my wraz z Nim.
PLAN BOŻY SYSTEMATYCZNY, LOGICZNY, PRAKTYCZNY
Podchodząc z czcią do studiowania Słowa Bożego, powinniśmy zdawać sobie sprawę, że jego Autorem jest Bóg porządku. Wielu przyjaciół Biblii,