Sztandar Biblijny nr 175 – 2002 – str. 106
okupu, aby zrównoważyć karę śmierci nałożoną na rodzinę ludzką przez grzech Adama.
OSTATECZNE ZNISZCZENIE NIEPOPRAWNYCH GRZESZNIKÓW
(6) Niepoprawni grzesznicy będą wrzuceni do „jeziora ognistego” (Obj. 20:15; 21:8). Wiele dosłownych ustępów pokazuje, że będą oni zniszczeni -unicestwieni na wieczność. U Ijoba 31:3 czytamy: „Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?” Psalm 9:6: „Rozgromiłeś pogan, zatraciłeś złośnika, imię ich wytraciłeś na wieki wieczne.” Ci, którzy podczas i przy końcu Wieku Tysiąclecia nie poddadzą się w sposób właściwy sprawiedliwym prawom oraz ćwiczeniom Królestwa, umrą albo jako przeklęci w wieku 100 lat, albo w Małym Okresie, w związku z kuszeniem ludzkości przez szatana, jako ci, którzy nie wypełnią swoich dni dobrem (Izaj. 65:20). Tak jak w przypadku szatana, oni wszyscy będą wyrzuceni z Boskiej pamięci. Nigdy ponownie nie powrócą, ponieważ Bóg ich całkowicie zniszczy.
Psalm 145:20: „Strzeże Pan wszystkich, którzy go miłują; ale wszystkich niepobożnych wytraci.” Trwanie sprawiedliwych jest tutaj pokazane w kontraście do zniszczenia złych, które będzie wieczne. Ci, którzy nauczają teorii wiecznych mąk, tłumaczyliby ten fragment mniej więcej tak Pan zachowa wszystkich, którzy Jego miłują – będzie ich prowadzić w wiecznie trwającym życiu; ale wszyscy niegodziwi będą zniszczeni, co oznacza zachowanie ich w wiecznych mękach w ogniu i siarce, pod opieką diabłów z widłami. Jest to wypaczenie znaczenia słowa zniszczyć, ponieważ oni podają jego znaczenie całkiem odwrotnie – zachować! Bóg nie zachowa, ale całkowicie zniszczy, unicestwi, złych, tak że nigdy nie powrócą do egzystencji. „… aż się staną jakoby ich nie było” (Abd. 1:16).
ZNISZCZENIE CIAŁ I DUSZ
Niektórzy wyciągają błędny wniosek, że zniszczenie niepoprawnych, wspomniane w powyższym wersecie, oznacza zniszczenie ich ciał, ale nie ich dusz, które, jak twierdzą, żyją w miejscu wiecznych mąk – w jeziorze ognia i siarki. Jest to błędna konkluzja, ponieważ Pismo Święte w wielu miejscach mówi o zniszczeniu dusz. (Więcej informacji na temat duszy można znaleźć w naszej broszurce pt. Co to jest dusza?) Zacytujemy niektóre stosowne wersety: Psalm 35:17: „Panie! długoż na to patrzeć będziesz? wyrwijże duszę moją od zguby ich.” Psalm 40:15: „Niech będą pohańbieni, (a niech się zawstydzą wszyscy,) którzy szukają duszy mojej, aby ją zatracili; niechajże się na wstecz cofną, a niech się zawstydzą, którzy mi życzą złego.” W obu tych wersetach mówcą jest Dawid. On rozumiał, że gdyby życie zostało mu odebrane, oznaczałoby to zniszczenie jego duszy (jednakże dusza Dawida, który nie był niepoprawnym grzesznikiem, nie miała być wytracona na stałe). Dawid jest czasami używany jako typ Jezusa i Kościoła, którzy również doświadczali prześladowań od tych szukających ich zguby.
Dz.Ap. 3:23 : „I stanie się, że każda dusza, któraby nie słuchała tego proroka, będzie wygładzona z ludu.” Święty Piotr cytuje tutaj 5Moj. 18:19. Tym wielkim prorokiem jest Chrystus, Głowa i Ciało, który będzie nauczycielem świata podczas Wieku Tysiąclecia. Wszystkim będzie dana sposobność zrozumienia Jego nauk i okazania im posłuszeństwa. Jednak niektórzy, odmawiający posłuszeństwa, będą po stu latach próby wytraceni (Izaj. 65:20). Inni, którzy będą posłuszni jedynie z pozoru, ale odmówią usłuchania Chrystusa z całego serca, będą żyć aż do końca Wieku Tysiąclecia. Żyjąc samolubnie, a przez to nie korzystając w sposób właściwy ze sposobności Wieku Tysiąclecia, nie przynosząc Bogu owoców, ulegną pokusom szatana i zostaną wytraceni spośród ludzi jako starcy, którzy nie wypełnili swoich dni dobrem.
Objawienie 20:15: „A jeśli się kto nie znalazł napisany w księgach żywota, wrzucony jest w jezioro ogniste.” Jednak aby być zapisanym w tej księdze żywota, którą w Wieku Tysiąclecia będzie Przymierze Nowe, oznacza że trzeba mieć charakter zgodny z jego zarządzeniami, naukami, duchem i dziełem. (Zob. „Sztandar Biblijny” z lipca 2002 na temat przymierzy.) Ale jeżeli ktoś przy końcu Wieku Tysiąclecia nie będzie w doskonałej harmonii z Przymierzem Nowym, zostanie odrzucony na wieczne zatracenie, symbolizowane przez wrzucenie do „jeziora ognistego.”
WTÓRA ŚMIERĆ
Zauważymy, że symboliczne „jezioro ogniste” jest nazwane „wtóra śmiercią”. To zniszczenie, lub śmierć, jest nazwane wtóra śmiercią w przeciwieństwie do pierwszej, lub Adamowej, śmierci. Nie oznacza to, że wszyscy, którzy idą do grobu, umrą po raz drugi. Na przykład śmierć (Adamowy proces umierania) i hades (stan śmierci Adamowej) mają być wrzucone do niej (Obj. 20:14), ale w znaczeniu, w jakim nigdy przedtem nie były zniszczone. Dlatego to jezioro jest nazwane Wtóra Śmiercią ze względu na fakt, że dla ludzi niepoprawnie złych to jest rzeczywiście ich druga śmierć, gdyż ich pierwszą śmiercią była śmierć Adamowa (1Kor. 15:22).
Biblia naucza, że wszyscy mieli umrzeć raz -zgodnie z prawem – w Adamie (Rzym. 5:15).