Sztandar Biblijny nr 175 – 2002 – str. 105
znajdujący się pod zwierzchnictwem szatana, zostaną symbolicznie spaleni jako ściernisko, tak żeby nie pozostał żaden korzeń ani gałązka, które mogłyby się później rozwinąć.
Jakub 3:6: „I język jest ogień i świat niesprawiedliwości; takci jest postanowiony język między członkami naszemi, który szpeci wszystko ciało, i zapala koło urodzenia naszego, i bywa zapalony od ognia piekielnego.” Piekło w tym wersecie pochodzi od greckiego słowa gehenna. Jakub w języku symbolicznym ukazuje zgubny wpływ złego języka – język zapalony (symbolicznie) przez Gehennę, która przedstawia również drugie piekło. Funkcja języka polega na tym, że gdy się nad nim właściwie nie panuje, kala całą osobę – charakter, pracę, honor, urząd, stanowisko oraz stosunek danej jednostki do innych. On rani wszystkich, z którymi się styka, a jeżeli pozwoli mu się na swobodę działania bez żadnego nadzoru, to doprowadzi on do wtórej śmierci wszystkich będących na próbie do życia.
SZEŚĆ RZECZY WRZUCONYCH DO JEZIORA OGNISTEGO
Inne ustępy, które dowodzą, że Pismo Święte często stosuje ogień jako symbol zniszczenia to: Treny 4:11; Sof. 3:8, 9; Rzym. 12:20. Ponadto, to jest również dowiedzione przez literalne fragmenty Biblii dotyczące przeznaczenia sześciu rzeczy, o których jest powiedziane, że będą wrzucone do jeziora ognistego: diabeł, bestia, fałszywy prorok, śmierć, piekło oraz niepoprawni (w pełni rozmyślni) grzesznicy. Rozważymy każdą z tych rzeczy osobno:
(1) Diabeł ma być wrzucony w „jezioro ogniste”, jak to jest ukazane w pierwszej części Obj. 20:10: „A diabeł, który je zwodził, wrzucony jest w jezioro ognia i siarki, gdzie jest ona bestia i fałszywy prorok.” Porównajmy ten ustęp z literalnymi wersetami, które wyraźnie wskazują na jego końcową zgubę – Żyd. 2:14: ” Ponieważ tedy dzieci społeczność mają ciała i krwi, i on także stał się ich uczestnikiem, aby przez śmierć zniszczył tego, który miał władzę śmierci, to jest diabła.” Jezus stał się człowiekiem, aby zostać ofiarą okupową za Adama i jego ród. To jest ta ofiara, która stanowi podstawę do uczynienia szatana bezsilnym, i która w ostateczności doprowadzi do jego zniszczenia.
(2) Bestia ma być również wrzucona w „jezioro ogniste” (Obj. 19:20; 20:10). Prawdziwy Chrystus składa się z Jezusa, Głowy, i Kościoła, który stanowi Jego ciało. Bestia, symbolizująca wielkiego antychrysta, składa się z fałszywego Chrystusa: papiestwa jako głowy oraz hierarchii jako jego ciała. Jest ona nazywana „tajemnicą nieprawości” (2Tes. 2:7). Ta bestia rozpoczęła swoje dzieło za dni Apostołów od nieśmiałych początków i czynów wynikających z bezbożnych ambicji pewnych przywódców spośród braci. Prorocze opisy antychrysta wypełniły się w tym wielkim systemie, co jest pokazane zarówno w Księgach Daniela i Objawienia, jak i 2Tes. 2:7-9. W tych wersetach jest dosłownie opisana jego ostateczna zagłada (w. 8 ): „A tedy objawiony będzie on niezbożnik, którego Pan zabije duchem ust swoich, i zniesie objawieniem przyjścia swego.” Słowa duchem ust swoich odnoszą się tutaj do Prawdy.
(3) Fałszywy Prorok podobnie ma być wrzucony w „jezioro ogniste” (Obj. 19:20; 20:10). Ten Fałszywy Prorok odnosi się również do wielkiego systemu religijnego – Zjednoczonego Protestantyzmu. Z porównania wersetów z Obj. 19:20; 16:13 z Obj. 13:11-17 dowiadujemy się, że Fałszywy Prorok i obraz bestii są tym samym. Kiedy obraz bestii zaczął mówić, wysunął fałszywe nauki, które sprawiły, że stał się Fałszywym Prorokiem. Zauważmy, że zniszczenie Bestii i Fałszywego Proroka nie odnosi się do zniszczenia jednostek, lecz do systemów religijnych.
(4) Śmierć ma być wrzucona do „jeziora ognistego” (Obj. 20:13, 14). W 1Kor. 15:26 czytamy: „A ostatni nieprzyjaciel, który będzie zniszczony, jest śmierć.” Święty Paweł odwołuje się tutaj do Adamowego procesu umierania i stanu śmierci. W wersetach 21-23 on mówi: „Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi, w przyjście Jego.” W Wieku Tysiąclecia, podczas obecności Chrystusa, wszyscy ci, którzy się naprawią otrzymają prawo do życia wiecznego.
(5) Pierwsze Piekło ma być również wrzucone do „jeziora ognistego” (Obj. 20:13, 14. U Ozeasz 13:14 czytamy: „Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie! będę skażeniem twoim; żałość skryta będzie od oczów moich.” W tym wersecie słowo grób pochodzi od hebrajskiego słowa szeol. Słowo szeol występuje 65 razy w Starym Testamencie – trzy razy przetłumaczone jako dół, 31 razy jako grób i 31 razy jako piekło. Cała rodzina ludzka zstępuje do szeolu (stanu śmierci). W tym ustępie Bóg obiecuje, że zniszczy pierwsze piekło poprzez wzbudzenie umarłych, co będzie miało miejsce podczas Wieku Tysiąclecia. On zapewnił jego zniszczenie przez danie swojego Syna, Jezusa Chrystusa, jako ceny