PRZYSZŁE PIEKŁO

wykres

Część 9. naszego cyklu artykułów na temat Abak. 2:2: „Napisz widzenie, a napisz rzetelnie na tablicach, aby je prędko czytelnik przeczytał” Ten artykuł porusza „piekło” przyszłej dyspensacji.

      Zauważyliśmy, że podczas gdy słowa szeol i hades używane są do opisania pierwszego piekła, to nie odnoszą się one do (T) miejsca mąk ani do (2) miejsca składającego się z dwóch przedziałów: jednego, dającego szczęście sprawiedliwym i drugiego, będącego miejscem tortur dla złych; raczej doszliśmy do wniosku, że te słowa odnoszą się do (3) stanu nieświadomości pierwszej śmierci – niepamięci – na który wszyscy byli skazani w wyniku grzechu Adamowego i z którego powrót jest obiecany przy zmartwychwstaniu. Ponieważ to jest prawdą, uznajemy, że kiedy wszyscy umarli w Adamie będą wzbudzeni z nieświadomości stanu śmierci, pierwsze piekło zostanie całkowicie zniszczone (Obj. 20:13, 14).

      Oświadczenie wersetu 14: „śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ogniste” wyraźnie odnosi się do innego, drugiego piekła, bo w jaki sposób piekło mogłoby być wrzucone do jeziora ognistego, gdyby było tylko jedno piekło? Tym drugim piekłem jest wtóra śmierć (Obj. 20:14; 21:8), sprowadzona przez osobę popełniającą grzech zupełnie rozmyślne. Jest to stan zupełnego, całkowitego i wiecznego unicestwienia. Podczas gdy Jezus, przez zapłacenie ceny okupu za Adama i jego ród, gwarantuje wszystkim zmartwychwstanie z pierwszego piekła (Oz. 13:14; Jana 5:28, 29), to nie ma dla nikogo żadnego zabezpieczenia jeżeli chodzi o powrót z drugiego piekła, ponieważ Chrystus, zgodnie z Pismem Świętym, „więcej nie umiera” (Rzym. 6:9; Żyd. 10:26). Tak więc ci, którzy w pełni grzeszą, tracą swoją łaskę bez żadnej nadziei na życie wieczne, ponieważ ich grzech wymagałby ponownego ukrzyżowania Syna Bożego jako indywidualnej ceny okupu za nich (Żyd. 6:4-6). Ich zniszczenie jest wiecznym unicestwieniem – drugim piekłem, z którego nie ma żadnego zmartwychwstania.

RÓŻNE ZWROTY METAFORYCZNE

      Pismo Święte wspomina o drugim piekle przynajmniej na pięć różnych sposobów: (1) jezioro ogniste; (2) gehenna; (3) nieustanny ogień; (4) wieczny ogień; i (5) szeol. W tym artykule omówimy pierwszy z nich i rozważymy niektóre stosowne wersety Pisma Świętego.

      Ponieważ wszystkie przypadki występowania zwrotu „jezioro ogniste” znajdujemy w księdze symbolicznej (Obj. 19:20; 20:10, 14, 15; 21:8; w trzech spośród podanych ustępów słowo „siarka” dodane jest do wyrażenia „jezioro ogniste”), rozważymy je jako zwroty symboliczne.

      To, że Objawienie jest księgą symboliczną, jest pokazane w Obj. 1:1: „Objawienie Jezusa Chrystusa, które mu dał Bóg, aby okazał sługom swoim rzeczy, które się w rychłe dziać mają; a on je oznajmił i posłał przez Anioła swojego słudze swemu Janowi.” Słowo oznajmił w tym wersecie podaje myśl, że księga ta była zazwyczaj podana raczej w znakach i symbolach niż w sposób literalny.

      Księga Objawienia opisuje w ten sposób ostateczne zniszczenie zła i niepoprawnych grzeszników – ich wieczne unicestwienie. To jest pokazane przez wrzucenie ich w jezioro ogniste, którym jest wtóra śmierć. Dodanie siarki potęguje ten symbol, ponieważ dymy ognia i siarki były najbardziej zgubnymi czynnikami szerzącymi śmierć, jakie znali starożytni. Połączenie tych symboli podkreśla myśl wiecznego unicestwienia.

OGIEŃ BIBLIJNYM SYMBOLEM ZNISZCZENIA

      Oprócz Objawienia wiele ustępów Pisma Świętego stosuje ogień jako symbol zniszczenia. U Mal. 4:1 czytamy: ” Bo oto, przychodzi dzień pałający jako piec, w który wszyscy pyszni, i wszyscy czyniący niezbożność będą jako ciernisko, a popali je ten dzień przyszły, mówi Pan zastępów, tak, że im nie zostawi korzenia ani gałązki.” Dzień, wzmiankowany tutaj, jest wielkim dniem gniewu Jehowy, w którym na obecny porządek rzeczy zniszczenie będzie nagromadzone . To jest ukazane w sposób symboliczny przez słowa „pałający jako piec.” Pyszni, wielcy tego obecnego złego świata,

poprzednia strona – następna strona