Sztandar Biblijny nr 171 – 2002 – str. 56
postrzegane jako ucieleśnienie całego Planu Zbawienia, a skoro błogosławienie jest przeciwieństwem przekleństwa to nieodłączna jest obietnica, ze przekleństwo grzechu i śmierci będzie oddalone przez działanie Na sienią Abrahamowego To Przymierze, jak naucza św. Paweł, nieodzownie zakłada zmartwychwstanie ze śmierci (Dz 26:6-8)
Z późniejszych zapisów, poczynionych w pismach Mojżesza z korzyścią dla wiernych poprzez Wieki, widzimy, ze pierwszy Boski cel Wieku Patriarchów został spełniony objawienie Jego Planu przy pomocy bezpośrednich wyrażeń słownych swojemu przyjacielowi, Abrahamowi, a w ten sposób wszystkim, którzy są nasieniem Abrahamowym albo wskutek naturalnego dziedziczenia, albo na podstawie udziału w jego wierze i sprawiedliwości
DRUGI CEL BOGA WIEKU PATRIARCHÓW
Nieco bardziej złożoną cechą tego Wieku jest ustanowienie dla niego wielu typów czy obrazów, ilustrujących graficznie szczegóły Planu Bożego W Liście do Gal 4 22-31 Apostoł Paweł wyjaśnia, ze osoby, których historie były zapisane i zachowane od czasów starożytnych, są jak gdyby aktorami odtwarzającymi w sposób alegoryczny realia dotyczące Bożego Planu Zbawienia. Ich zaistnienie było jedynie cieniem przyszłej rzeczywistości
Mając Boskie objawienie dane przez św. Pawła, ze dwie żony Abrahama, Sara i Hagar, przedstawiają dwa przymierza, możemy być pewni, ze inne, powiązane z nimi osoby, oraz wszystkie związane z nimi wydarzenia są niezmiernie ważne dla antytypicznyh celów Hagar, będąca służebnicą, przedstawia Przymierze Mojżeszowe (Zakonu), które za czasów Pawła było rozumiane jako trzymające w niewoli Jerozolimę, miasto, które przedstawiało naród jako całość
Oczywiście chrześcijanie z Galacji byli w błędnym przekonaniu, że oni powinni podlegać Żydowskiemu Zakonowi, ale Apostoł Paweł usilnie nakłaniał ich „Stójcie tedy w tej wolności, którą nas Chrystus wolnymi uczynił, a nie poddawajcie się znowu pod jarzmo niewoli” (Gal. 5:1) Oni byli teraz dziećmi wolnej kobiety (Sary) – dziećmi obietnicy (Gal 4:26, 28, 31), antytypicznym Izaakiem, który przedstawiał Chrystusa, zarówno Jezusa jako Głowę, jak i Kościół, jako Jego Ciało (Gal 3:16, 29) Abraham w rożny sposób przedstawiał działania samego Boga, a jego złożenie Izaaka w ofierze jest wyraźnym typem Niebiańskiego Ojca, który dał swego jednorodzonego Syna za grzechy świata (Żyd 11:17-19)
Dlatego jest oczywiste, ze przez opowiedzenie wydarzeń z Wieku Patriarchów Bóg dostarczył typicznych przedstawień mnóstwa szczegółów ze swojego Planu, który jedynie w krótkości nakreślił Ojcu Abrahamowi
TRZECI CEL BOGA W WIEKU PATRIARCHÓW
Chociaż, jak mogliśmy zauważyć, patriarchowie i matriarchowie świadomie, poprzez słowo mówione czy pisane, lub nieświadomie, poprzez ich działania, byli użyci przez Boga do wyrażenia Jego zamiarów wobec późniejszych pokoleń, to ich wiara i posłuszeństwo zapewni im we właściwym czasie osobistą nagrodę
Boski zbawczy plan jest ześrodkowany w Chrystusie – Jezusie i Kościele, którzy podczas Tysiącletniego Królestwa mają być Królami i Książętami, kierując wielkim dziełem restytucji ze swego niebiańskiego tronu (Obj. 3:21) Ale to Królestwo będzie miało także swoich ziemskich przedstawicieli, działających w ścisłym związku z tymi niebiańskimi panującymi władzami Nasz Pan Jezus powiedział, ze świat ujrzy w Królestwie Abrahama, Izaaka, Jakuba i wszystkich proroków i ze wielu przybędzie z oddali, aby zając tam swoje miejsca (Łuk 13:28, 29) Ci wierni słudzy Boga me byli powołani do niebiańskiego dziedzictwa, ale ich udział w dziele Królestwa będzie bardzo realny, polegający na wprowadzaniu do stosowania na ziemi nauk pochodzących z niebiańskiego Tronu
To, ze Abraham, Izaak i Jakub są osobiście wymienieni przez naszego Pana wydaje się, ze jest szczególnie stosowne Każdy z nich otrzymał obietnice Bożego Przymierza, a Królestwo, które wkrótce nadejdzie to czas, kiedy nastanie długo oczekiwane błogosławienie „wszystkich narodów ziemi” Ci Patriarchowie będą się z pewnością radować ze swoich przywilejów udzielania tych błogosławieństw pod rządami Chrystusa, prawdziwego Nasienia
Apostoł Paweł w Liście do Żydów 11 daje dodatkowe świadectwo, wyliczając szczegółowo żywoty wielu pobożnych mężczyzn i niewiast z czasów Starego Testamentu, których wiara została im poczytana ku usprawiedliwieniu (Gal 3 6) Niektórzy spośród wymienionych żyli przed Abrahamem, wskazując, ze to Przymierze będzie działać również wstecz Niektóre postaci są bardzo dobrze znane z Biblii Inne są jeszcze anonimowe, ale większość z nich cierpiała z powodu skrajnych prześladowań i odrzucenia przez własne rodziny – ,aby lepszego dostąpili zmartwychwstania” (Żyd 11:35) I wszyscy okazali tę wiarę, bez której niemożliwe jest podobanie się Bogu (Żyd 11:6) Ci starożytni – patriarchowie i matriarchowie – chociaż otrzymali „świadectwo przez wiarę”, nadal oczekują na swoją nagrodę Oni „me dostąpili [wypełnienia się] obietnicy Przeto, ze Bóg o nas coś lepszego przejrzał [wybrany Kościół, duchowe nasienie], aby om bez nas me stali się doskonałymi” (Żyd 11:39, 40)
Podczas ich zmartwychwstania doskonałe nowe życie otrzymane przez Patriarchów przyjdzie od tego Jedynego, nazwanego „ojcem wieczności” (Izaj. 9:6), który jest także – paradoksalnie – Nasieniem Obietnicy, ich Mesjaszem W ten sposób Psalmista, mówiąc proroczo do naszego Pana, powiedział Miasto ojców twych będziesz mieć synów twych ” A ich przyszłe zaszczytne stanowisko jest opisane słowami „ których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi” (Ps. 45:17)
KONIEC WIEKU
Wiek Patriarchów skończył się wraz ze śmiercią Jakuba Dalej od tego czasu Bóg zajmował się na podstawie Przymierza me z jednym Patriarchą w pewnym czasie, ale z całym narodem Izraelskim W następnym artykule z tej serii przesiedzimy zarządzenia Boskiego Przymierza dla Jego wybranego ludu podczas , Wieku Żydowskiego”- drugiego okresu „Teraźniejszego złego świata”.
BS ’02-34