Sztandar Biblijny nr 165-166 – 2001 – str. 82
ZBAWIENIE KRÓLA
„Bóg daje zbawienie królom” Psalm 144:10
Ludzkość zbiorowo i indywidualnie jest zniewalana na wiele sposobów. Historia pokazuje nam, że życie człowieka, w większej części jego trwania, jest uciążliwe, jako konsekwencja przekleństwa rzuconego na Adama i Ewę. Nasze poleczone rozważania na temat Dziękczynienia oraz świąt związanych z narodzeniem Jezusa zostały skupione na zniewalających skutkach tego przekleństwa oraz błogosławionym wyzwoleniu zapowiedzianym w związku z narodzeniem Zbawiciela.
Dla rozważnego Chrześcijanina jest oczywiste, że coś niewłaściwego tkwi w stanie człowieka. W każdym z nas są dwa usposobienia. Sprawy ciała ścierają się w nas ze sprawami ducha. Nasze dążenia są „przeciwne”, jak to Apostoł Paweł wyraża w Gal. 5:17:
„Albowiem ciało pożąda przeciwko duchowi, a duch przeciwko ciału: a te rzeczy są sobie przeciwne, abyście nie to, co chcecie, czynili”.
W innym miejscu Apostoł oświadcza o sobie:
Wiem, że moje samolubne pragnienia nie pozwalają mi czynić tego, co jest dobre. Nawet wtedy, kiedy chcę czynić dobrze, nie mogę. Zamiast czynić to, o czym wiem, że jest dobre, czynię źle.
(Rzym. 7:18, 19, Współczesna Wersja Angielska)
Podobnie święty Jakub szczegółowo wyjaśnia sprawę ludzkiego stanu (Jak. 3:7-12):
„Albowiem wszelkie przyrodzenie i dzikich zwierząt, i ptaków, i gadzin, i morskich potworów bywa ukrócone, i jest ukrócone przez ludzi;
Ale języka żaden z ludzi ukrócić nie może, który jest nieukrócone złe, i pełne jadu śmiertelnego.
Przezeń błogosławimy Boga i Ojca, i przezeń przeklinamy ludzi, którzy na podobieństwo Boże stworzeni są;
Z jednychże ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Nie tak ma być, bracia moi!
Izali zdrój z jednego źródła wypuszcza i słodką i gorzką wodę?
Izali może, bracia moi! figowe drzewo przynosić oliwki, albo winna macica figi? Tak żaden zdrój słonej i słodkiej wody razem nie wydaje”.
ZNIEWOLONA KRÓLEWSKOŚĆ
Pan Bóg stworzył Adama na obraz i podobieństwo Boże (1Moj. 1:26, 27). On otrzymał stanowisko zarządcy nad doskonałym ogrodem, Edenem. A zatem ten pierwszy człowiek został stworzony jako król, panując nad Boskim stworzeniem (Żyd. 2:6-8). On został zobowiązany – pod karą śmierci – do posłuszeństwa jednemu prostemu warunkowi (1Moj. 2:15-17). W wyniku nieposłuszeństwa jego, oraz Ewy, okazanego przez zjedzenie zakazanego owocu, Bóg wydał straszny wyrok. Od tego czasu ich los był uciążliwy. Dla Ewy wyrok obejmował rodzenie dzieci w bólach, a dla Adama przekleństwem była nieurodzajna ziemia, nad którą miał panować w pocie czoła (1Moj. 3:16-19). Odtąd rozpoczęło się zniewalanie ludzkości. Jak mówi 8. werset drugiego rozdziału Listu do Żydów: „Lecz teraz jeszcze nie widzimy, aby mu wszystko poddane było” – Adam stracił swoją królewskość, a wszyscy jego potomkowie zostali pozbawieni jego posiadłości. Wielkie dziedzictwo zostało utracone przez nieposłuszeństwo i rozpoczęła się niewola ludzkości.
Człowiecze serce zawsze tęskniło do wolności. Przez większą część ziemskiej historii ta tęsknota pozostawała niespełniona. Okrutne i chciwe rządy były wspólną normą dla wielu społeczeństw. I nawet w bardziej oświeconych państwach zwykli mężczyźni i kobiety są zmuszani, przez ubóstwo i niedostatek, do uprawy ziemi i pracy, albo też zniewalani duchowo przez nierozumne i zabobonne religie.