Sztandar Biblijny nr 163 – 2001 – str. 70
sprawiedliwy, a ponadto Usprawiedliwicielem tych, którzy uwierzą (Rzym. 3:26). Dlatego Jego bezgraniczna mądrość obmyśliła plan zbawienia ludzkości.
JEZUS DAŁ SWOJĄ DUSZĘ JAKO OKUP
Aby uwolnić rodzaj ludzki z śmierci, bez gwałcenia Boskiej Sprawiedliwości, okup – odpowiednia cena – doskonałe ludzkie życie, musiał być zapłacony Sprawiedliwości za doskonałe ludzkie życie Adama, utracone przez jego nieposłuszeństwo (zobacz nasze wydanie z kwietnia 2001r.). Z niedoskonałego rodu Adamowego, uprzednio potępionego na śmierć, brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań” (Psalm 49:8; Izaj. 64:6; Rzym. 3:10,23).
Bóg w swojej wielkiej miłości sprawił, że Jego jednorodzony Syn ,;stał się ciałem”, duszą żyjącą, „mniejszym stał się od aniołów … przez ucierpienie śmierci chwałą i czcią ukoronowanego, aby z łaski Bożej za wszystkich śmierci skosztował” (Jan 1:14; 3:14-18; Żyd. 2:9; Mat. 20:28). Bóg okazał nam swoją miłość, ,że gdyśmy jeszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł”, dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego”, ,pn jest ubłaganiem … za grzechy wszystkiego świata” (Rzym. 5:6-10; 1Tym. 2:3-6; 1Jana 2:2). Jezus „wylał na śmierć duszę swoją (Izaj. 53:10-12; Mat. 26:38) jako ofiara okupu za wszystkich, a w ten sposób zagwarantował wszystkim wzbudzenie ze śmierci. Wszyscy ludzie będą mieli sposobność powrotu do ludzkiej doskonałości, jaką miał Adam przed upadkiem, i zostaną poddani próbie do życia wiecznego – wszystkie rodziny na ziemi będą błogosławione (1Moj. 12:3; 22:16-18; Gal. 3:8,16, 29; Psalm 72:1-4; 1Kor. 6:2; Mat. 19:28; Dz.Ap. 3:19-23; 17:31; 2Tym. 4:1).
Zrozumienie nauki biblijnej dotyczącej natury duszy jest konieczne, aby uchwycić piękno Boskiego Planu Zbawienia, stan śmierci oraz jej nieuchronność, a także wieczną przyszłość dla rodzaju ludzkiego. Chociaż człowiek może być podobny do zwierzęcia w swoim uzależnieniu od tchu życia (Kazn. 3:19,20), to jednak różni się od zwierząt tym, że ma obietnicę tchnienia życia powtórnie, wzbudzenia, nowego życia na nowej ziemi w warunkach Królestwa Chrystusowego, które ma nadejść. Cóż za wspaniała perspektywa!
| … bryła węgla nie jest ciepłem ani ogniem, który ją rozpala; jednak w wyniku ich połączenia powstaje ciepło z węgla, który dzięki swym składnikom posiada zdolność dawania ciepła po rozpaleniu go przez ogień. Połączenie kawałka drewna i ognia, z którego podobnie powstaje ciepło, to kolejna ilustracja relacji między ciałem, zasadą życia i duszą. W ilustracjach tych węgiel i drewno odpowiadają ciału, ogień zasadzie życia, a ciepło duszy, przy czym węgiel jako pierwiastek, znajdujący się w węglu i drewnie, odpowiada potencjałowi niezbędnemu do istnienia duszy. Jeszcze lepszą ilustracją jest lampa elektryczna, elektryczność i światło – połączenie lampy i elektryczności tworzy trzecią rzecz odmienną od pierwszej i drugiej, tzn. światło. Ilustracja ta dobrze może służyć do zobrazowania stworzenia Adama: najpierw stworzona została lampa z potencjałem niezbędnym do używania zdolności otrzymywania światła, tak jak ciało Adama miało potencjał niezbędny do używania zdolności otrzymania duszy; zanim elektryczność dosięgnie wyłącznika lampy odpowiada ona zasadzie życia przed jej wejściem do nozdrzy Adama; włączenie przełącznika odpowiada tchnieniu przez Boga tchu żywota w nozdrza Adama; natomiast elektryczność energetyzująca włókno żarowe lampy reprezentuje zasadę życia ożywiającą krew, a poprzez nią każdy organ ciała; światło będące wynikiem połączenia lampy i elektryczności odpowiada duszy – osobie. Tak więc jak ciepło jest czymś innym niż węgiel i drewno oraz ogień, jaki je rozpala, i jak światło jest czymś innym niż lampa i elektryczność, tak i dusza, osoba, jest czymś innym niż ciało i zasada życia. Ilustruje to także świeca, czy też niemal każde urządzenie napędzane elektrycznością lub radio – Creation, ss. 535, 536, Profesor Paul S.L. Johnson. |
BS’00, 66-69.