Sztandar Biblijny nr 163 – 2001 – str. 68

I STAŁ SIĘ CZŁOWIEK DUSZĄ ŻYJĄCĄ

„Oto Niebiosa lśniły w chwale pełnej
I poruszały się tocząc, jak chciała
Wielka dłoń Tego, który pierwszy nadał
Im ruch i drogę nakazał. A Ziemia
W szatach prześlicznych uśmiechnięta była;
W powietrzu, w wodzie i na ziemi ptaki,
Ryby, zwierzęta, latały, płynęły
I biegły tłumnie. Lecz się nie zakończył
Dzień szósty, koniec wielki miał go zwieńczyć:
Stworzenie, które postawy poziomej
I zwierzęcości innych stworzeń próżne,
Lecz ożywione świętością rozumu,
o silnej, prostej postawie i licu
Spokojnym, aby innymi rządziło,
Siebie poznawszy – a od innych różne
Godnością duszy szlachetną, co łączy
Je z Niebiosami, lecz znając wdzięczność
Dla źródła, które mu to wszystko zsyła,
Więc sercem, głosem i okiem pobożnym
Wielbiąc Boga Najwyższego za to,
Że je na czele Swoich dzieł postawił.
Tak więc Wszechmocny Ojciec wiekuisty
(Bo gdzież nie znajdziesz Jego obecności?)
Tak rzekł do Syna Swego jedynego:

Uczyńmy teraz Człowieka na
Nasze Wyobrażenie i na podobieństwo;
Niech przełożony będzie rybom morskim
1 powietrznemu ptactwu, i zwierzętom,
I wszystkiej Ziemi, i nad wszelkim płazem,
Który po Ziemi tej pełza.
Tak rzekłszy, Ciebie, Adamie, utworzył,
Człowieka Z prochu tej Ziemi, i tchnął tchnienie życia
W twe nozdrza: stworzył cię na podobieństwo Swoje
i jako wizerunek boski,
Abyś przemienił się w duszę żywiącą.
Mężczyzną stworzył cię, lecz twą małżonkę
Niewiastą, aby żył rodzaj; na koniec
Pobłogosławił ludzkość i powiedział:

Roście i mnóżcie się, i napełniajcie
Ziemię, a czyńcie ją sobie poddaną
I nad rybami morskimi panujcie,
I nad powietrznym ptactwem, i nad wszemi
Zwierzęty, co się na Ziemi ruszają.
Gdziekolwiek byłeś stworzony, gdyż dotąd
Z miejsc żadne nie ma swojego imienia,
Stamtąd cię przyniósł do tego pięknego
Gaju, ogrodu pełnego drzew Bożych,
Miłych dla oczu i owocu swego;
A dał ci hojnie owoc ich przyjemny
I są tu wszystkie, które Ziemia rodzi,
W rozmaitości nieskończonej. Jednak
Z Drzewa, którego smak daje Wiadomość
Spraw Złych i Dobrych, jeść Warn nie dozwolił.
W dniu, w którym zjecie, śmiercią macie umrzeć;
Gdyż Śmierć jest karą naznaczoną za to;
Więc strzeż się, strzeż też swej chciwości, aby
Cię nie podeszły Grzech, a z nim Śmierć czarna.

John Milton (1608-1674), Raj utracony, Księga VII, str. 181-182, wiersze 596-652 (według edycji Państwowego Instytutu Wydawniczego, Warszawa 1974).

obejmować wszystko to, czego dotyczy, a inne rzeczy wykluczyć.

BÓG JEST DUSZĄ

      Zatem dusza jest istotą czującą. W takim znaczeniu dusze mogą być istotami duchowymi, podobnie jak sam Bóg (3Moj. 26:30), istotami ludzkimi, podobnie jak Adam (1Moj. 2:7), lub zwierzętami, jak bydło, owce i osły (4Moj. 31:28). Dlaczego te wszystkie istoty są duszami? Ponieważ są istotami czującymi, mającymi inteligencję, czucie i wolę. Oczywiście, one nie mają inteligencji, czucia i woli w jednakowym stopniu. Jednak ta różnica nie przeszkadza, aby je uważać za dusze, natomiast jeżeli ktoś powie, że niższe zwierzęta nie są duszami, ponieważ mają mniejszą inteligencję od człowieka, to odpowiadamy, że różnica między inteligencją tych zwierząt i ludzi jest zdecydowanie mniejsza, aniżeli między inteligencją Boga i człowieka, a Bóg i człowiek stanowią dusze.

      Kiedy greckie i hebrajskie słowa określające duszę, odpowiednio nephesh i psyche, zastosujemy do istot ludzkich, to możemy ich używać zamiennie z zaimkami osobowymi lub nieokreślonymi, gdy słowo jest użyte w sposób nieokreślony, lub ze słowem osoba.

„DUSZA” – PRZYKŁADY ZASTOSOWANIA

      Wskutek błędu, jaki nieświadomie popełnili tłumacze, wersja KJV oddaje słowo nephesh 35 różnymi słowami, a słowo psyche 5 różnymi słowami. Słowo nephesh występuje w Biblii 743 razy, a słowo psyche 103 razy. Właściwie mają one trzy znaczenia:

      1. Dusza, to jest istota czująca lub osoba; wersja KJV oddaje to znaczenie 486 razy (428 razy jako nephesh i 58 razy psyche);

      2. Życie, to słowo w wersji KJV jest oddane 163 razy (nephesh 123 razy i psyche 40 razy); i

      3. Usposobienie, lub umysł i serce. Wersja KJV oddaje je 16 razy jako ,;serce” (nephesh 15 razy i psyche l raz) oraz 18 razy jako „umysł” (nephesh 15 razy i psyche 3 razy).

      Te trzy definicje obejmują wszystkie zastosowania hebrajskiego słowa nephesh i greckiego słowa psyche. Cytowanie każdego z 743 przypadków zastosowania słowa nephesh i 103 przypadków zastosowania słowa psyche, objętych tymi trzema definicjami, jest zbyteczne, ale podamy wystarczającą liczbę wersetów na poparcie naszych definicji

poprzednia strona – następna strona