pomiędzy Bogiem a Adamem były oparte na przymierzu (Oz. 6:7; „człowiek” [w Biblii Gdańskiej: „jako ludzkie”] odnosi się do Adama). Jak długo Adam dotrzymywał swojej części przymierza, tak długo Bóg zapewniał mu życie i wszystkie prawa dane mu w darze przy stworzeniu.

UTRACONE PRAWA ADAMA

     Zatem prawo do życia jako człowiek i związane z nim prawa życiowe obejmowały wszystkie te rzeczy, które Adam, jako doskonała ludzka istota, otrzymał przy stworzeniu w postaci warunkowych darów. Miał do nich prawo tylko tak długo, jak długo pozostawał w harmonii z warunkiem, na podstawie którego zostały mu one dane – posłuszeństwem. Adam złamał to przymierze; wolał zlekceważyć swojego Wszechmogącego Przyjaciela i Dobroczyńcę, a w zamian wybrał swoją żonę. W rezultacie popadł w grzech, tracąc prawo do życia i prawa życiowe dla siebie i rodzaju ludzkiego, który miał się z niego narodzić (1Moj. 3:16; Rzym. 5:12-21).

     Chociaż prawa Adama zostały jemu odebrane, wolno mu było się cieszyć ich resztkami, aż do czasu, gdy powoli, poprzez proces umierania, stracił je w śmierci. Rodzina ludzka, cała urodzona z jego linii, z konieczności podzieliła jego los.

     Stan, w którym znalazła się rodzina ludzka jest tym powodem, dla którego konieczny był Okup.

BOSKA SPRAWIEDLIWOŚĆ A OKUP

     Powodem domagającym się Okupu była Boska sprawiedliwość. Ten bezstronny przymiot Boskiego charakteru wymagał ceny Okupu, jeśli On miał wybawić rodzaj ludzki od potępienia śmierci. Musiało nastąpić takie zadośćuczynienie za człowieka, jakiego wymagała Sprawiedliwość (2Moj. 21:23-25, 5Moj. 19:21).

     Rzym. 3:25, 26: „Którego Bóg wystawił [Jezusa] ubłaganiem” (Rzym.10:4; 1Kor. 1:30). Odnosi się to do „ubłagalni”, lub Tronu Łaski, znajdującego się w Przybytku. To, że ubłagalnia przedstawia Boską Sprawiedliwość jasno wynika z faktu, iż kropiono przed nią krwią pojednania. To jest pokazane w 3Moj. 16:4, gdzie cielec przedstawia doskonałe człowieczeństwo Jezusa, a Najwyższy kapłan przedstawia Chrystusa Jezusa w jego funkcji kapłańskiej:

     „Potem wziąwszy ze krwi cielca onego, kropić będzie palcem swym na ubłagalni ku wschodowi słońca; także przed ubłagalnia kropić będzie siedm kroć tą krwią palcem swym.”

BOSKA MĄDROŚC A OKUP

     Przyczyną planującą Okup była Boska mądrość, 1Kor. 1:23, 24: „Ale my każemy Chrystusa ukrzyżowanego [okup], Żydom wprawdzie zgorszenie, a Grekom głupstwo; Lecz samym powołanym i Żydom i Grekom każemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą.”

     Chrystus ukrzyżowany – Okup – jest pokazany jako uosobienie Boskiej Mądrości w odniesieniu do zbawienia człowieka, w jego ofierze, przez którą złożył Okup.

BOSKA MIŁOŚĆ A OKUP

     Przyczyną pobudzającą do złożenia Okupu była Boska Miłość. Błędem byłoby myślenie, że uwolnienie rodzaju ludzkiego nic Boga nie kosztowało – zapewnił cenę dając swojego Syna, a tym, co pobudzało Ojca była Jego miłość, tak wielka, by pozbawić niebiosa najdroższego skarbu i zesłać Syna swego łona na świat, aby został naszym Okupem.

     W Liście do Rzym. 5:8 czytamy: „Lecz zaleca Bóg miłość swoje ku nam, że gdyśmy jeszcze byli grzesznymi, Chrystus za nas umarł.”

     Umiłowany werset, Ew. Jana 3:16, jest kolejnym ustępem na ten temat: „Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny.”

Adam (przed upadkiem)	=	Jezus
Bo jako przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wiele się ich stało grzesznymi; tak przez posłuszeństwo jednego człowieka wiele się ich stało sprawiedliwymi. – Rzym. 5:19

poprzednia strona – następna strona