Sztandar Biblijny nr 153-154 – 2000 – str. 83
sposobnością do zamanifestowania Jego chwalebnego charakteru – doskonałego w sprawiedliwości, mądrości, miłości i mocy. Chociaż miłość nie mogła oczyścić winnych, mogła jednak zapewnić Odkupiciela – „sprawiedliwego za niesprawiedliwych” (1Piotra 3:18).
Ojciec zaszczycił Jezusa wzbudzając Go z grobu do swojej własnej prawicy – do chwały, czci i nieśmiertelności (Filip. 2:9-11). Obecnie, mając to chwalebne stanowisko, On jest upoważniony, aby być Pośrednikiem pomiędzy Bogiem i człowiekiem. Jezus jest upoważniony do udzielenia ziemskich praw, które złożył w ofierze za Adama i jego rodzą], dla tych wszystkich z ludzi, którzy będą posłuszni prawom Nowego Przymierza, w przyszłym ziemskim Królestwie Chrystusa. Ci, którzy odmówią „skłonienia kolan”, zostaną zniszczeni (Dz. 3:19-23).
DZIĘKUJCIE PANU
Gdyby cały świat mógł rozpoznać – przez próby, łzy, smutki, niedoskonałości i umieranie w swoim obecnym doświadczeniu – ten chwalebny rezultat, jaki Bóg zapewnił wszystkim, to wówczas byłby napełniony wysławianiem Boga, który nas umiłował i wykupił od kary śmierci i który ostatecznie ukończy swoje wspaniałe dzieło w Królestwie Mesjasza.
Jak wielu chrześcijan nieświadomie przedstawia Boga w fałszywym świetle i niebacznie oczekuje, że ich słuchacze będą dziękować Bogu za Jego pozorną nieżyczliwość, niesprawiedliwość i brak miłości? Powróćmy do Słowa Bożego i uwolnijmy nasze umysły od uprzedzenia wynikającego z przesądów i mylnej interpretacji pochodzącej z ciemnych wieków. Tylko wtedy będziemy w stanie składać podziękowania za Boskie miłosierdzie skierowane do wszystkich.
BS ’99, 81-82
OCZEKIWANIE NA MESJASZA, ciąg dalszy ze strony 81
Ta lekcja o przyszłej nagrodzie jest nam przedstawiona w słowach: „Rozmawiali o tym ci, którzy się boją PANA, każdy z bliźnim swoim. I obaczyl PAN, a usłyszał, i napisano księgę pamiątki przed obliczem jego dla bojących się PANA i myślących o imieniu jego. Cić mi będą, mówi PAN zastępów, w dzień, który Ja uczynię, własnością [uczynię ich moimi klejnotami]” (Mal. 3:16, 17).
IZRAEL: TYPICZNY IANTYTYPICZNY
Wiele proroctw odnoszących się do łask Izraela zostało wypełnionych – po części w doświadczeniach cielesnego Izraela, a częściowo w Izraelu duchowym. Wierni Wieku Żydowskiego (Abraham, Izaak i Jakub oraz wszyscy prorocy) z pewnością otrzymają wielką nagrodę. Kiedy Królestwo Mesjasza będzie ustanowione na duchowym poziomie, niewidzialnym dla ludzi, ci starożytni godni („ojcowie” Izraela) otrzymają bardzo wysokie stanowisko służby związane z Królestwem, w którym będą jego ziemskimi przedstawicielami i wykonawcami. „Zamiast ojców twych będziesz mieć synów twych [Mesjasza], których postanowisz [Mesjasz] książętami [władcami] po wszystkiej ziemi” (Ps. 45:17; uwagi nasze w nawiasach).
Duchowy Izrael jest wielkim Mesjaszem, którego Żydzi tak długo oczekiwali. Ten Mesjasz składa się z wielu członków – Jezus jest jego Głową, a Kościół członkami Jego Ciała. Jako zbiorowość jest on duchowym nasieniem Abrahamowym, „jako gwiazdy niebieskie” (1Mojż. 22:16-18). Ten Mesjasz najpierw musi być uwielbiony w mocy Królestwa, zanim Starożytni Godni będą mogli otrzymać błogosławieństwa na ziemskim poziomie i zanim cielesny Izrael będzie z nimi zgromadzony jako zaczątek Królestwa Bożego na ziemi.
Ostatecznie, wszystkie narody, ludy, rodziny i jeżyki „zbieżą się” do odrodzonego Izraela, aby uczestniczyć w jego błogosławieństwach pod Przymierzem Nowym. O Kościele Święty Paweł mówi: „A jeźliście wy Chrystusowi, tedyście nasieniem Abrahamowym, a według obietnicy dziedzicami” (Gal. 3:29). Wówczas oni będą Boskimi klejnotami na duchowym poziomie, tak jak wierni żydowscy świeci starożytności będą klejnotami na ziemskim poziomie – wszyscy wyróżnieni lub wyznaczeni do oddzielnych zaszczytów związanych z Królestwem Mesjasza.
„POSŁANNIK PRZYMIERZA”
Izraelici, zniechęceni niemożnością zachowania Zakonu i otrzymania obiecanych błogosławieństw stąd wynikających, zostali pocieszeni przez Pana obietnicą, że pewnego dnia pojawi się wielki Mesjasz – większy od Mojżesza – z którym Bóg uczyni Przymierze Nowe w ich interesie.