Sztandar Biblijny nr 150 – 2000 – str. 58
Historia żywopłotuMówiono nam, iż wiele setek lat temu, gdy nasi praojcowie grzebali swego zmarłego towarzysza, kładli przy nim dzikie owoce, orzechy i ziarna, które jadał za życia. Potem zauważyli, że więcej owoców i ziaren tego samego gatunku wyrosło z ziemi rozkopanej w celu przygotowania grobu, i myśleli, iż były one podziękowaniem zmarłego towarzysza za pokarm, jaki mu ofiarowano. Naszym przodkom zabrało jednak dużo czasu nauczenie się, jak ważne jest kopanie ziemi i zasianie ziarna, lecz w końcu rolnictwo rozpoczęło się na poważnie i stąd mamy nasze żywopłoty, które były potrzebne do przedzielania ziemi i oddzielania pól. Było to praktykowane na taką skalę, iż zielone łąki Anglii i jej żywopłoty stały się znaczącą cechą krajobrazu; należy je dzisiaj wymieniać pośród wspaniałości naszego kraju i prawdopodobnie nie ma im równych w żadnym innym kraju. – ,,Żywopłot, który znam ” W. Perciwal Westell i Henry E. Turner, Wydawcy |
Jednym z wielu dobrodziejstw, jakich dostarczają nam nowoczesne środki podróżowania, jest widok z okna samolotu. Znikające w oddali rozległe krajobrazy wydają się inne – i mniejsze – niż z ziemi. Mile przemierza się w ciągu minut; domy i ulice, zakłady przemysłowe i wielkie instytucje naukowe leżą jak maleńkie pudełeczka rozrzucone po okolicy, połączone ciemnymi wstęgami asfaltu, po których poruszają się samochody i autobusy.
Lecąc nad Anglią zauważycie charakterystyczny wzór pól podobny do kołdry – kwadratowe połacie, jasne i ciemne, jak wielka szachownica. Ta starożytna i zróżnicowana ziemia zawdzięcza taki układ swojej historii. Anglia, podzielona na większe i mniejsze części przez posiadaczy ziemskich, odmierzana krokami i oddzielana w ciągłym kierowaniu uprawą ziemi – budowle zamków i towarzyszące im wioski, rozrzucone gospodarstwa, ogradzanie ziemi pod wypas owiec (ruch „ogradzania”) – to gobelin, na którym można odczytać jej dziejowe dążenia społeczne. Ocenia się, że uprawiano przynajmniej 80 procent powierzchni kraju.
Surowe kamienne mury dzielące znaczne połacie krajobrazu są dowodem trwałości i świadectwem umiejętności budowniczych. Jeszcze bardziej interesujący jest starożytny biologiczny separator – żywopłot.
Żywopłot, nierówny i powykręcany, spełnia podwójną rolę. Jakkolwiek jest przydatny, oddzielając jedno pole od drugiego, jego czarująca użyteczność jest potęgowana przez udzielanie schronienia. W jego gałęziach zamieszkuje wiele odmian dzikiej przyrody – flory i fauny.
Żywopłot jest zagrożony. Duże maszyny rolnicze nie mogą pokonać żywopłotów, więc wiele z nich zostało wyciętych. Te ataki na tereny wiejskie były tak poważne, iż ocenia się, że w ciągu trzech ostatnich dziesięcioleci Anglia straciła ponad 25 000 ptaków śpiewających. Co ciekawe, żywopłoty są obecnie ponownie sadzone w celu odwrócenia części ostatnio poniesionych szkód.
Żywopłot służy także jako osłona przed wiatrem często na otwartym polu