KONGREGACJONALIZM

„Albowiem jako ciało jedno jest, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała jednego, choć ich wiele jest, są jednym ciałem: tak i Chrystus.” – 1Kor. 12:12

Jak przedstawiono w kwietniowym numerze, Kościół jest zorganizowany. Rzeczywiście, według biblijnego obrazu ludzkiego ciała ilustrującego jego organizację, Kościół może być nazwany organizmem.

W tym organizmie Pan Jezus jest głową, a reszta wiernych ciałem. Lecz obraz ten jest o wiele bardziej szczegółowy, a jego ogólne zarysy czerpiemy z ludzkiego kręgosłupa, który składa się z:

• kręgów szyjnych (7)
• kręgów piersiowych (12)
• kręgów lędźwiowych (5)
• kości krzyżowej (1)
• kości ogonowej (1)

Analogicznie rozumiemy, iż siedem kręgów szyjnych, które łączą głowę z ciałem, przedstawia siedmiu aniołów siedmiu kościołów, siedem ogniw łączących Pana z Kościołem w jego siedmiu okresach. Rozumiemy, że 12 kręgów piersiowych i odpowiadających im 12 par żeber przedstawia 12 Apostołów i 12 pokoleń, z których składa się Kościół, każdemu pokoleniu przewodzi w Panu jeden Apostoł. Rozumiemy, iż pięć kręgów lędźwiowych, kość krzyżowa i kość ogonowa reprezentują Kościół w jego siedmiu okresach. Pięć kręgów lędźwiowych przedstawia Kościół w pięciu stadiach pomiędzy dwoma okresami żniw. Kość krzyżowa reprezentuje okres Efeski, a kość ogonowa okres Laodycejski. Pięć cech kości krzyżowej i pięć cech kości ogonowej symbolizuje, że te dwa kościoły składają się w dużej mierze z pięciu grup połączonych w jedną. Te grupy były powoływane w pięciu okresach „powołań” żniw Wieku Żydowskiego oraz Wieku Ewangelii i próbowane w pięciu „przesiewaniach żniw.”

Prawe ramię i prawa ręka odpowiednio reprezentują członków ciała Chrystusowego w ich zdolności wyjaśniania i bronienia Prawdy oraz służenia w takim dziele. Lewe ramię i lewa ręka odpowiednio przedstawiają członków ciała Chrystusowego w ich zdolności obalania błędu i służenia w takim dziele. Prawa noga i prawa stopa odpowiednio reprezentują członków ciała Chrystusowego w ich zdolności i praktykowaniu sprawiedliwego życia. Lewa noga i lewa stopa odpowiednio przedstawiają członków ciała Chrystusowego w ich zdolności przezwyciężania złego postępowania i ich praktykowaniu takiego przezwyciężania. Stopy rozważane oddzielnie od nóg obrazują ostatnich członków. To są ogólne informacje o tym organizmie.

JEZUS JAKO MONARCHA UŻYWA SPECJALNYCH SŁUG

Pomijając ten obraz moglibyśmy powiedzieć, iż Jezus rządzi Kościołem jako jego Monarcha i że do służenia Kościołowi używa jako swoich sług: (1) Apostołów, (2) proroków, (3) ewangelistów i (4) pasterzy, czy też nauczycieli. Lecz ci słudzy nie są panami Kościoła powszechnego, ani poszczególnych zborów. Odpowiednio, Apostołowie i prorocy nie są panami nad Kościołem powszechnym ani nad poszczególnymi zborami (kościołami lokalnymi). Ewangeliści nie są panami niemowląt, jakie spładzają ani pasterze, czy też nauczyciele nie są panami nad kościołem lokalnym (zborem). Ci bracia zamiast być panami, są sługami Kościoła. Na zaproszenie lokalnego kościoła (zboru) oni mogą mu usłużyć. Starsi są ograniczeni w swojej służbie do lokalnych kościołów (zborów), podczas gdy ewangeliści wykonują pracę w stosunku do osób na zewnątrz, aby wprowadzić je do ciała. W ten sposób tylko sam Pan Jezus jest Panem Kościoła, tak jak sam jest Głową zborów. Niezależnie od Apostołów, używanie przez Pana przedstawicieli jest w celach służenia, a nie rządzenia, zarówno w Kościele powszechnym jak i w zborach lokalnych. Pan nie dał Kościołowi powszechnemu władzy nad kościołami lokalnymi (zborami) ani

poprzednia strona – następna strona