Sztandar Biblijny nr 144 – 2000 – str. 14
W rodzinie tak matka, jak i ojciec potrzebują dużych dawek szczodrobliwości oddając się wychowaniu i nauczaniu swoich dzieci. Macierzyńskie uczucie i poświęcenie się jest wzorem Boskiego starania się o swój lud. Potrzeby życia i opieki oraz karmienia wołają o samopoświęcenie i bezinteresowność ze strony matki.
UOSOBIENIE SZCZODROBLIWOŚCI
Chociaż wydarzenie z niewiastą przy studni jest klasycznym przykładem ujmującego i właściwego świadczenia, również służy ono do uatrakcyjnienia charakteru Jezusa.
Postawą charakterystyczną naszego Pana była gotowość do służby bez względu na własne zmęczenie. Zawsze w harmonii z Boską wolą rozpoznawał Ojcowskie kierownictwo i postępując zgodnie z nim wykorzystywał każdą i wszystkie sposobności do posuwania naprzód Ojcowskiego dzieła w świecie.
„Nalegaj w czas albo nie wczas” (2Tym. 4:2). Powinniśmy się uczyć rozpoznawania sposobności służby – w głoszeniu Słowa, w chrześcijańskiej służbie – a następnie być przygotowani do skorzystania z nich, bez względu na to, jak to może być dla nas uciążliwe w chwili styczności z nimi.
„Albowiem znacie łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, że dla was stał się ubogim, będąc bogatym, abyście wy ubóstwem jego ubogaceni byli” (2 Kor. 8:9; porównaj ww. 1, 2). Tutaj mamy najwyższy przykład szczodrobliwości.
Nasz Pan pozbawiwszy się swej potężnej natury, poniżył się aż do ziemi i wystawił się na złe obchodzenie, prowadzące ostatecznie na krzyż.
„Branie krzyża” jest jednoznaczne z drogą Chrystusa, na którą wstępowało niewielu (Mat. 10:38,39; Mar. 10:17-31). Chrześcijańska droga, w swej istocie, jest poświęceniem siebie i oddawaniem siebie w sprawie Ewangelii, co ma o wiele szerszy zasięg, niżeli jedynie tłumaczenie serii doktryn.
Rozmowa naszego Pana z niewiastą samarytańską wyjaśniła pod koniec obietnicę powszechnego zbawienia. To stanowi rzecz najważniejszą. W Chrystusie znikają różnice ras (Gal. 3:28). Zbawienie, jak podaje 1Tym. 2:1-7, jest dla wszystkich, przez pośredniczenie Syna Bożego. Bóg postanowił w tym być szczodry. I my nie możemy być mniej szczodrzy.
SZCZODROŚĆ OGRANICZONA
W zbyt wielu przedstawieniach teologii chrześcijańskiej zbawienie ograniczone jest do niewielu wybranych – „lud wybrany” jakiejkolwiek denominacji, wyznania lub sekty o jakiej przytrafi się mówić. Laicy, współcześni samarytanie lub poganie -wszyscy niewierzący – są pomijani, wysłani na wieczne odłączenie, nawet gorzej, na męki w płonącym piekle. Jest to skąpa teologia, zupełnie niezgodna z obszernym przedstawieniem przez Syna swego Ojca.
To nie oznacza, że wszyscy będą wiecznie zbawieni, byłoby to zbyt liberalne tłumaczenie procesu zbawienia. Podporządkowanie się Chrystusowi i wierność Bogu zawsze będą wymagane. Sposobność okazania tego będzie udzielona wszystkim: niektórym w tym życiu, najwięcej w tysiącletnim pośredniczącym panowaniu Chrystusa i Jego Kościoła. Tym, którzy nie mają wiary (2Tes. 3:1, 2) nie będzie udzielona w tym życiu żadna sposobność zbawienia. Chrześcijanin nie może żyć widzeniem. Bóg teraz zajmuje się mężczyznami i niewiastami wiary.
Uważać samych siebie, naszą rasę, naszą grupę, nasz Kościół jako jedyny cel błogosławienia, oznacza wznoszenie zapory dla serdecznej i skutecznej służby. Raz „średnią ścianę, która była przegrodą, rozwalił” między Żydem i Smarytaninem i poganinem powodując, że objawienie Boże mogło swobodnie przepływać do tych, którzy mają wiarę (Efez. 2:11-22).
Bóg często może wybrać w celu błogosławienia tych, z którymi się nie zgadzamy. W dawaniu i przyjmowaniu codziennego życia, będziemy mieć wiele sposobności do podawania „wody życia”. Powinniśmy przepędzić przesąd i urazę z naszego umysłu i tak łaskawie, tak cierpliwie, jak tylko możemy, błogosławić naszych słuchaczy, którzy mogą – jak niewiasta samarytańska – żywić do nas urazę.
Szczodrobliwość wypływa z wdzięcznego serca. Mamy wiele cennych błogosławieństw z nieba (Ps. 68:20; Filip. 4:19). Otwórzmy nie skąpo i nie samolubnie nasze składnice i obdarzajmy ich zawartością innych.
Pieśń 296 z naszego śpiewnika Pieśni Brzasku Tysiąclecia (ang. tytuł pieśni brzmi „Jest Bezmiar w Boskim Miłosierdziu”) jest hymnem Roku. Poniżej podajemy tekst pieśni. Po każdej zwrotce następuje refren.