Sztandar Biblijny nr 136 – 1999 – str. 46

one dowodzą realności potopu jako zjawiska ogólnoświatowego, a teoria Vail’a podaje wiarygodne wyjaśnienie sposobu, w jaki do niego doszło.

HARMONIA 1MOJ. 6:19, 20 z 7:2, 3

      Pytanie: Jak możemy zharmonizować 1Moj. 6: 19, 20, gdzie Bóg poucza Noego, by „z wszelkiego ciała” wziął do arki „po dwojgu ze wszech”, z 1Moj. 7:2, 3, gdzie Bóg nakazuje Noemu, by z każdego zwierzęcia czystego i ptactwa wziął po siedem, „aby żywe zachowane było nasienie na wszystkiej ziemi”?

      Odpowiedź: Niektórzy uważają, iż te dwa polecenia są ze sobą sprzeczne, lecz w rzeczywistości tak nie jest. Nie powinno być trudności, jeśli uświadomimy sobie, iż w pierwszym przypadku, możliwe, że na około 120 lat przed nastaniem potopu, Bóg podał pewne ogólne wskazówki na jego temat (1Moj. 6:3, 17-20), między innymi powiedział Noemu, w jaki sposób zostanie zachowane życie zwierząt i jak przeżyją one potop: dwoje z każdego gatunku, samiec i samica, miały być zabrane do arki po to, aby mogły utrzymać się przy życiu. Taki sposób nakazał Bóg i w taki sposób zostało to uczynione, bowiem nawet o czystych zwierzętach jest prawdą, iż weszły do arki „po dwoje” (zwierzęta wpuszczano parami bez względu na ilość wpuszczanych sztuk), „samiec i samica, jako był rozkazał Bóg Noemu” (7:9). Jest to prawdą zarówno o „zwierzętach czystych i zwierzętach, które nie były czyste oraz ptactwa” (7:8).

      Zauważmy, że nie ma żadnej sprzeczności pomiędzy ogólnymi wskazówkami 1Moj. 6:19, 20 a dodatkowymi, szczegółowszymi instrukcjami odnośnie zwierząt czystych i ptactwa udzielonymi przez Boga znacznie później w 1Moj. 7:2, 3, kiedy Bóg nakazał Noemu i jego rodzinie, by weszli do arki, bowiem zarówno w 6:22 jak i 7:5 czytamy, iż Noe uczynił „według wszystkiego, jako mu był Pan rozkazał” – czego z pewnością nie mógłby uczynić, gdyby Pan wydał mu sprzeczne ze sobą polecenia. Hebrajski tekst 1Moj. 7:2, 3 nie mówi jasno, czy chodziło o siedem sztuk, czy o siedem par czystych zwierząt i ptactwa. Niektórzy uczeni są zdania, iż chodziło o siedem par czystych zwierząt i ptactwa, podczas gdy inni uważają, iż nadmiernie zatłoczyłoby to arkę i dlatego musiało chodzić o siedem sztuk czystych zwierząt i ptactwa, trzy pary (dwa i dwa) plus jedno bez pary pozostawione na ofiarę, bowiem 1 Moj. 8:20 pokazuje, iż Noe ofiarował całopalenia „z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego”. W żadnym przypadku nie ma sprzeczności ani niezgodności pomiędzy 1Moj. 7:2, 3 a  6:19, 20 – „dwoje z każdego rodzaju”, 1Moj. 7:9 nie zaprzecza też wcale wersetom 7:2,3. Nakaz mówił, iż zwierzęta, zarówno czyste, jak i nieczyste miały wchodzić „po dwoje”, „samiec i samica”, „by zachować je przy życiu”. Nakaz ten nie został złamany, lecz rozszerzony poprzez instrukcje 1Moj. 7:2,3 mówiące, iż z czystych zwierząt i ptactwa ma być więcej niż tylko jedna para – one miały być zachowane po siedem.
BS '98,65-70.

    Poniżej zamieszczamy wersety biblijne opisujące wydarzenia z życia Apostoła Pawła oraz wypływające z nich lekcje.

WYDARZENIA W ŻYCIU PAWŁA

JEŚLI NIE PODANO INACZEJ
TEKSTY POCHODZĄ Z DZIEJÓW APOSTOLSKICH

poprzednia strona – następna strona