ZMARTWYCHWSTANIE NASZEGO PANA

„Wstał Pan prawdziwie” – Łukasz 24:34

      Apostoł wskazuje na zmartwychwstanie naszego Pana jako gwarancję zmartwychwstania ludzkości: „Jako w Adamie wszyscy umierają, tak w Chrystusie wszyscy ożywieni będą”, gdyż „on jest ubłaganiem za grzechy nasze [Kościoła]; a nie tylko za nasze, ale też za grzechy wszystkiego świata”, z którego zatem wszyscy – zarówno sprawiedliwi, jak i niesprawiedliwi – powstaną z grobu. Przez przyjęcie Chrystusa i bezwarunkowe poddanie się Jego kierownictwu świat może w pełni być ożywiony – w pełni przywrócony do pierwotnej ludzkiej doskonałości utraconej w Adamie. O tym Pan także uczył mówiąc: „Nie dziwujcie się temu, boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego i pójdą”. A Paweł powiedział: „Będzie zmartwychwstanie umarłych, sprawiedliwych i niesprawiedliwych”. Ta doktryna o zmartwychwstaniu jest tak ważna, iż Apostoł stwierdza, że bez niej nadzieja i wiara Kościoła jest daremna. „Jeśli umarli nie bywają wzbudzeni, i Chrystus nie jest wzbudzony. A jeśli Chrystus nie jest wzbudzony, daremna jest wiara wasza, i jeszczeście w grzechach waszych. Zatem i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie … jeśli umarli nie bywają wzbudzeni, jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy” – 1Kor. 15:16-18,32. Jednak o tej doktrynie o zmartwychwstaniu bardzo mało się dzisiaj mówi i myśli wśród tzw. wyznaniowych chrześcijan i podobnie o obietnicy o drugim przyjściu Pana, w obecności którego ma się dokonać dzieło zmartwychwstania. Jest napisane, że „na to Chrystus i umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował” (Rzym. 14:9). To Jego głos obudzi zmarłych i Jego mądrość oraz łaska poprowadzi wszystkich chętnych i posłusznych z ludzkości do realizacji pełnego zmartwychwstania, czyli restytucji wszystkiego, co zostało utracone. Jest to logiczna konsekwencja Jego wielkiej ofiary, która zostanie zrealizowana przy Jego pojawieniu się w królestwie. Pierwsze dzieło Jego obecności to niedostrzegalne, podobne do sposobu pracy złodzieja, zebranie Jego wybrańców – obudzenie tych, którzy zasnęli w Chrystusie oraz udoskonalenie i przemienienie (do Jego własnej chwalebnej natury i podobieństwa) tych, którzy żyją i pozostają. Gdy to będzie całkowicie dokonane, gdy Wielka Kompania dozna przemiany, wtedy nastąpi zmartwychwstanie Starożytnych Godnych. Wówczas królestwo Boże, zarówno w jego niebiańskiej jak i ziemskiej fazie będzie ustanowione i objawione światu, co ma nastąpić przy końcu czasu ucisku. Wtedy nadejdzie poranek zmartwychwstania i „wzejdzie Słońce sprawiedliwości ze zdrowiem na skrzydłach jego”. O tak, „wstał Pan prawdziwie”, a Jego zmartwychwstanie umożliwia zmartwychwstanie wszystkich, za których umarł – najpierw Kościoła, później świata – 1Kor. 15:12-23.

      Na szczególną uwagę chrześcijan zasługuje sposób świadczenia o fakcie zmartwychwstania

poprzednia strona – następna strona