Sztandar Biblijny nr 129 – 1998 – str. 85
objawi prawdziwe usposobienie serca. Spodziewamy się, że większość pozostanie wierna; w kontekście tamtej ery będą to święci. Wielu z tego licznego świata („jako piasku morskiego”) przyłączy się do buntu zła. Spadnie na nich kara „ognia” — sądu — i wszyscy oni zostaną wrzuceni do jeziora ognia i siarki. (Ogień reprezentuje sąd, ucisk, a siarka reprezentuje unicestwienie; żadne ludzkie życie nie jest odporne na płomienie siarki, stąd moc tego symbolu jako przedstawiającego unicestwienie). W ten sposób objawione zostaną dwie klasy (w. 7-10).
„OGIEŃ”
Ucisk i sąd, w które będą wrzuceni diabeł i jego naśladowcy, są tego samego rodzaju, do których przy końcu Wieku Ewangelii zostali wrzuceni bestia i fałszywy prorok. Uznajemy je za symbole reprezentujące nie rzeczywiste osoby, lecz systemy. Dla zrozumienia tego ustępu istotne jest dostrzeżenie tej różnicy. Jest powiedziane, że te systemy „żywcem” (to znaczy w trakcie swego działania) są wrzucane do tego samego jeziora ognia, ucisku i zniszczenia. Wierzymy, iż ogień ten rozpoczął się od czasu ucisku, począwszy od 1914 roku, wraz z rozpoczęciem pierwszej wojny światowej, która, jak zgadza się historia, była wydarzeniem na stałe zmieniającym oblicze społeczeństwa, szczególnie na Zachodzie.
Diabeł i jego naśladowcy będą „męczeni” we dnie i w nocy na wieki wieków; bardziej poprawnie: „aż” nastaną doskonałe wieki. To „męczenie” ma znaczenie dogłębnej analizy i oceny przez świat postępujący w kierunku świętości i porównujący swe doświadczenia pod panowaniem grzechu z doświadczeniami pod panowaniem sprawiedliwości.
Obecnym przykładem tego jest ponowna ocena traktowania czarnej ludności w latach handlu niewolnikami. Bardziej współczujące umysły „męczą”lub badają te praktyki. Greckie słowo basanizo w wersecie 10 zawiera myśl „badania kamieniem probierczym”. Doskonałe, prawe umysły przez całą wieczność będą rozmyślać o swych doświadczeniach w poprzednich wiekach zła i identyfikować się z Boskim osądem.
4
TRON SPRAWIEDLIWOŚCI.
PRÓBA DO ŻYCIA ŚWIATA.
OBJ. 20:11-15
I widziałem stolicę wielką białą i siedzącego na niej, przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo, a miejsce im nie jest znalezione. I widziałem umarłych, wielkich i małych, stojących przed oblicznością Bożą, a księgi otworzone są; i druga księga także otworzona jest, to jest księga żywota; i sądzeni są umarli według tego, jako napisano w onych księgach, to jest według uczynków ich. I wydało morze umarłych, którzy w nim byli, także śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich byli; i byli sądzeni każdy według uczynków swoich. A śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ogniste. Tac jest wtóra śmierć. A jeśli się kto nie znalazł napisany w księgach żywota, wrzucony jest w jezioro ogniste.
Stolica, Królestwo Chrystusa, będzie czyste, czego symbolem jest tutaj biel, symbol pokoju i czystości. „Laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego” (Żyd. 1:8).
Siedzący na tronie to Chrystus, przede wszystkim Jezus, „głowa”, lecz także zwycięzcy, „ciało”, którzy siedzą wraz z Nim i dzielą Jego chwałę i moc (Obj. 3:20, 21)
Przypominamy tutaj definicje symboli: „ziemi”, „nieba” i „morza”: niebo — władza duchowa; ziemia — zorganizowane społeczeństwo; morze — niespokojne masy bez (religijnych) ograniczeń.
Przed lub w obecności Chrystusa na stolicy muszą „uciec” wszystkie formy zła, ucisku i niesprawiedliwości, gdyż nie może być dla nich żadnego miejsca.
„ZIEMIA” UCIEKA
Obecny porządek społeczny, z jego korupcją i ogromną nierównością, przeminie, nigdzie nie znajdzie miejsca, gdy na ziemi zostanie ustanowiony tron Sprawiedliwości; a jego miejsce zajmie nowa ziemia (społeczeństwo). Wtedy rządzić będą zasady wiary w Chrystusa, miłości do Boga i posłuszeństwa nowemu porządkowi.
Ta zmiana społeczeństwa zacznie się dopiero wtedy, gdy Bóg przez Chrystusa ujmie Swą wielką moc i rozpocznie panowanie, a obecny porządek rzeczy zostanie wcześniej obalony w czasie ucisku, jaki obecnie ciąży nad światem.
Pokrewne temu proroctwo można znaleźć u Izaj. 40:4: „Każda dolina niech podniesiona będzie, a każda góra i pagórek niech poniżony będzie; co jest krzywego, niech się wyprostuje, a miejsca nierówne niech będą równiną”. Rozumiemy, że jest to jeszcze jeden sposób pokazania, iż społeczeństwo będzie zrekonstruowane i że zapanuje równość, ponieważ obecne nierówności zostaną wyrównane.
„NIEBO” UCIEKA
Przeminąć ma nie tylko obecne społeczeństwo, lecz także teraźniejsze „niebiosa”,