Sztandar Biblijny nr 124-125 – 1998 – str. 54
danej Abrahamowi (1Moj. 22:15-18), na nowo rozpalili płomienie syjonizmu w sercach licznych Żydów.
To dało nowego ducha i zapal, nowe życie i moc temu, co przypominało dolinę suchych kości. To właśnie ten aspekt jest przedstawiony w scenie wizji (Ezechiela 37:1-14), którą poniżej cytujemy:
| Była nade mną ręka Pańska, i wywiódł mię Pan w duchu, i postawił mię w pośród pola, które było pełne kości; I przewiódł mię przez nie w około a w około, a oto było ich bardzo wiele na onem polu, a oto były bardzo suche. I rzekł do mnie: Synu człowieczy! ożyjąli te kości? I rzekłem: Panujący Panie! ty wiesz. W tem rzekł do mnie: Prorokuj o tych kościach, a mów do nich: Kości suche, słuchajcie słowa Pańskiego! Tak mówi panujący Pan o tych kościach: Oto Ja wprowadzę w was ducha, a ożyjecie; A włożę na was żyły, i uczynię, że porośnie na was mięso, i powlekę was skórą, a dam wam ducha, i ożyjecie, i poznacie, żem Ja Pan. Prorokowałem tedy, jako mi rozkazano; i stał się szum, gdym ja prorokował, a oto poruszenie; i przystąpiły kości, kość do kości swojej. I ujrzałem, a oto na nich żyły, i mięso porosło, i powleczone były skórą po wierzchu; ale ducha nie było w nich. I rzekł do mnie: Prorokuj do ducha, prorokuj, synu człowieczy! i rzecz do ducha: Tak mówi panujący Pan: Od czterech wiatrów przyjdź, duchu! i natchnij te pobite, a niech ożyją. Prorokowałem tedy jako mi był rozkazał, i wstąpił w nie duch, a ożyły, i stanęły na nogach swoich, wojsko nader było wielkie. I rzekł do mnie: Synu człowieczy! te kości są wszystek dom Izraelski. Oto mówią: Wyschły kości nasze, i zginęła nadzieja nasza, wygładzeni jesteśmy. Dlategoż prorokuj, a mów do nich: Tak mówi panujący Pan: Oto Ja otworzę groby wasze, i wywiodę was z grobów waszych, ludu mój! i przywiodę was do ziemi Izraelskiej! I dowiecie się, żem Ja Pan, gdy Ja otworzę groby wasze, a wywiodę was z grobów waszych, ludu mój! I dam w was ducha mojego, a ożyjecie, i dam wam odpocząć w ziemi waszej; i dowiecie się, że Ja Pan mówię to i uczynię, mówi Pan. |
POCIESZAJĄCE SŁOWA DLA SYJONU
RÓWNOLEGŁOŚCI 1845 LAT
Jeden interesujący zestaw dowodów potwierdzających nadejście czasu przywracania do łask i odzyskiwania znaczenia Izraela pochodzi z Izaj. 40:1, 2: „Mówcie do serca Jeruzalemu; ogłaszajcie mu, że się już dopełnił czas postanowiony jego, że jest odpuszczona nieprawość jego i że wziął z ręki Pańskiej w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje”.
Zauważmy wyrażenie „w dwójnasób za wszystkie grzechy swoje”. Na podstawie jakiej sprawiedliwości Izrael mógł być ukarany dwa razy bardziej, niż na to zasługiwał? Takie rzeczywiście może być pierwsze wrażenie z pobieżnego przeczytania tego tekstu. Ale nie taka jest jego intencja.
KEFEL I MISZNA IZRAELA
Hebrajskie słowo kefel przetłumaczone w wersecie 2 „dwójnasób” oznacza stronę zgiętą na pół, dokładnie w samym środku. Inaczej mówiąc, odpowiednik.
U Jer. 16:18; Zach. 9:12 znajdujemy podobne określenie. Tutaj jednak hebrajskie słowo „dwójnasób” to miszna, co oznacza dokładne powtórzenie w czasie i ogólnym charakterze. Zachariasz podaje nam wskazówkę, że „dwójnasób” Izraela rozpoczął się mniej więcej w czasie wjazdu Jezusa do Jeruzalem.
Według chronologii biblijnej Jakub, główny patriarcha 12 pokoleń Izraela, zmarł w kwietniu 1813 r. p.n.e. Jego śmierć zakończyła wiek patriarchów i rozpoczęła to, co możemy nazwać Wiekiem Żydowskim. Teraz zauważmy: Jezus wjechał do Jeruzalem tuż przed paschą (w kwietniu) 33 r. n.e. Od 1813 r. p.n.e. do 33 r. n.e. możemy doliczyć się:
1812¾+ 32¼ = 1845 (lat)
Wyciągamy z tego wniosek, że okres narodowej łaski Izraela liczył 1845 lat. To była pierwsza część ich „dwójnasobu”.
Długość pierwszej części dwójnasobu daje nam długość jego drugiej części. Licząc okres 1845 lat od 33 r.n.e. dochodzimy do 1878 r. Tak więc
32¼ + 1845 = 1877¼
lub kwiecień 1878 roku. Czy coś znaczącego, dotyczącego Żydów, wydarzyło się w tym czasie?
BERLIŃSKI KONGRES NARODÓW
Ten kongres mocarstw europejskich odbył się w Berlinie w czerwcu 1878 roku (chociaż przygotowania do niego naturalnie rozpoczęły się