WERSET NASZEGO GODŁA NA 1998 ROK

„Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej; toć  jest pierwsze przykazanie”. (Mar. 12:30)

      W tym dniu, w którym postawiono to pytanie, doktorzy teologii usiłowali wpędzić naszego Pana w zasadzkę — w tym dniu zadawano Jemu wiele pytań. Pewien uczony w Piśmie, mężczyzna o wykształceniu wyższym niż przeciętne, słyszał te wszystkie pytania i rozumiał, że nasz Pan bardzo dobrze na nie odpowiada. Wreszcie i on zadał pytanie, prawdopodobnie zupełnie szczerze, a nie w celu usidlenia Jezusa. Zapytał więc „które jest najpierwsze ze wszystkich przykazanie?”, bez wątpienia odnosiło się ono do Dekalogu. Jezus odpowiedział, że pierwsze, główne, ze wszystkich przykazań jest „Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest. Przełóż będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej; toć jest pierwsze [główne] przykazanie.

      Tu, w tym naszym rocznym godle, nasz Pan przytacza cytat ze Starego Testamentu (5 Mojż. 6:4, 5). Jakże zdumiewająco wyczerpujące jest to oświadczenie! Niebiańska mądrość jest okazana w tym pierwszym przykazaniu! I ta sama niebiańska mądrość była okazana w odniesieniu się do niej naszego Pana. Nic nie dodał, bowiem niczego nie można było dodać.

      My rozumiemy, że ten werset przede wszystkim był dany cielesnym Izraelitom. Aczkolwiek każdy, kto kiedykolwiek będzie chciał osiągnąć życie wieczne, będzie musiał rozwinąć miłość do Boga i Chrystusa. Nasze komentarze będą szczególnie bezpośrednio skierowane do poświęconych Wieku Ewangelii i teraźniejszego czasu.

      A ponadto, my każdodziennie jaśniej rozumiemy moc tego wyrażenia — miłość. To jest bardzo ważne i piękne streszczenie tego, co jesteśmy winni Bogu z wdzięczności za wszystkie Jego dobra czynione nam, łącznie, i przede wszystkim, z darem samego życia.

      „My Go miłujemy, iż On nas pierwej umiłował” (1Jana 4:19 ). Ta obowiązkowa miłość do Boga i również do Jezusa Chrystusa jest określona w 2Piotra 1:6,7 przez pobożność. Pobożność jest jedną z wyższych pierwszorzędnych łask, których jest siedem i które są podane w 2Piotra 1:5-7.

BÓG NIE JEST BOGIEM MĄK

      Wielu ludzi w czasach minionych, zgodnie z nauczanymi credo wyznaniowymi, mogłoby zamiast tego odpowiedzieć, że powinniśmy się lękać, bać i drżeć przed Wszechmogącym Bogiem wszechświata, ponieważ On przygotował wielkie piekło tortur, w którym większość ludzkości będzie wiecznie znosić męczarnie. Ale o tym uczono w tych wyznaniach. Biblia wyraźnie się sprzeciwia i różni od wszystkich ludzkich wyznań oraz przesądów, mówiąc że Bóg jest miłością, jest Ojcem światła i miłosierdzia, od którego pochodzi wszelki dobry i doskonały dar. Radujemy się, że te straszne wierzenia o ogniu piekielnym stopniowo, coraz więcej, są usuwane z kościołów dzisiejszego świata.

      Biblia też opowiada nam o Boskim odpuszczeniu, w sposób Boski przygotowanym przez drogocenną krew Chrystusa przed założeniem świata. Mówi nam ona również, że to odpuszczenie grzechów jest nie tylko dla obecnie wierzących, ale ostatecznie miłość Boża będzie okazana wszystkim Boskim stworzeniom w zamiarze doprowadzenia ich do poznania tej miłości w czasie właściwym, aby mogli porzucić grzech i przyjąć Boskie postanowienia a w zamian pod zwierzchnictwem Mesjaszowego Królestwa doznać wielkich błogosławieństw restytucji umysłowej, moralnej i doskonałości fizycznej, utraconej przez nieposłuszeństwo ojca Adama.

BOSKA DOBROĆ DLA NAS

      Zastanówmy się nad tym, co Bóg i Chrystus uczynili dla nas w Boskim Planie. Bóg ów Plan przygotował, ustalił jego każdą część i złożył go w ręce Syna wraz z dokumentacją i najdrobniejszymi szczegółami, nakazując Jemu wykonać tę pracę, którą On zaplanował. W taki więc sposób nasz Niebiański Ojciec przez służbę Jezusa doprowadził do działania te rzeczy, które nas mogły doprowadzić do istnienia.

      Nie mówimy tego, że jesteśmy bezpośrednimi stworzeniami Boga, jakimi byli Adam i Ewa, raczej jesteśmy Jego pośrednimi stworzeniami i do istnienia zostaliśmy doprowadzeni na podstawie praw, jakie Bóg opracował a Chrystus zastosował.