ZWIASTOWANIE WIELKIEJ RADOŚCI

„l rzekł do nich Anioł: Nie bójcie siej bo oto zwiastują wam radość wielka która będzie wszystkiemu ludowi. . . Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, w ludziach dobre upodobanie” (Łuk. 2:10, 14)

      Ponad dziewiętnaście stuleci minęło odkąd Jezus, największy Prorok Izraela, zaczął szerzyć swoje posłannictwo pojednania z Bogiem. W czasie narodzin Jezusa anielscy goście, zapowiadający Jego przyjście, oświadczyli, że narodzenie Jezusa znaczy „zwiastowanie wielkiej radości, która będzie wszystkiemu ludowi” i będzie oznaczać „na ziemi pokój, w ludziach dobre upodobanie” (Łuk. 2:10-14). A jednak po upływie dziewiętnastu stuleci te proroctwa wciąż pozostają nie wypełnione. Widzimy, że świat jest obecnie w bardziej wojowniczym stanie niż kiedykolwiek wcześniej.

      Ostatnie wypowiedzi emerytowanego amerykańskiego generała, mającego cztery gwiazdki, Lee Butlera, dotyczące przerażenia powodowanego narzucaniem światu broni nuklearnej, zajęły wiele miejsca w środkach masowego przekazu. Generał Butler, jako były główny dowódca strategicznego oddziału lotnictwa w Omaha, odpowiadał za namierzenie około 12.000 obiektów w byłym Związku Radzieckim. Jego doświadczenia w tej dziedzinie uzmysłowiły mu jak okropna jest taka broń. Generał Butler, razem z innymi przywódcami wojskowymi z całego świata, wezwał do ogólnoświatowej likwidacji sił nuklearnych.

      Lecz pytamy, dlaczego narody nie rozwiążą swoich armii, flot, sił powietrznych i nie zniszczą całego potencjału nuklearnego? Czy one nie mogłyby zrobić lepszego użytku z ogromnych kosztów i energii zaangażowanych w utrzymanie tych sił? Oszacowano, że same Stany Zjednoczone wydały 4 biliony dolarów (to jest 4 miliony milionów [4.000.000.000.000]), a dodanie do tego kwot wydanych przez inne potęgi nuklearne – Związek Radziecki, Chiny, Francję i Wielką Brytanię – powiększyłoby tę sumę do niewiarygodnych wartości.

      Dlaczego te ogromne sumy nie zostały wydane na złagodzenie głodu, ubóstwa i chorób na świecie, na zagospodarowanie pustyń, aby zakwitły niczym róża? Odpowiedź brzmi – grzech. Grzech zniszczył pierwotne Boskie podobieństwo miłości w sercu człowieka, a zamiast tego wszczepił przeciwne usposobienie samolubstwa. Grzech i samolubstwo przesiąknęły naszą rasę przez dziedziczenie, jak czytamy: „Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja” (Psalm 51:7). Jest to prawdą w stosunku do całej ludzkiej rodziny.

      Chociaż rozdawane są wielkie sumy pieniędzy – na przykład na pomoc zagraniczną – i wiele osób hojnie udziela pieniędzy na cele dobroczynne, jest także prawdą, że często upiększamy fakty, traktując sprawy zbyt powierzchownie.

poprzednia strona – następna strona