Sztandar Biblijny nr 97 – 1996 – str. 21
„Samemu mądremu Bogu, zbawicielowi naszemu, niech będzie chwała i wielmożność, moc i zwierzchność, i teraz i po wszystkie wieki” (Jud 25).
Tak więc Jehowa Bóg wyraźnie i słusznie rości sobie prawo do tytułu Zbawiciela. Czyni to z tego powodu, że jest autorem wielkiego Planu Zbawienia, natomiast zbawienie to rozpoczęło się w dniu zesłania Ducha Świętego, jego finał zaś nastąpi przy końcu Wieku Tysiąclecia.
Gdyby ta prawda, że sam Wszechmocny Jehowa jest Zbawicielem, jako autor Planu Zbawienia i Jego wykonawca, była w pełni przyjęta przez Jego chętnych pośredników i przedstawicieli, wyzwoliłaby wielu spod wpływu fałszywych pojęć o wzajemnym pokrewieństwie Niebiańskiego Ojca z Jego Niebiańskim Synem, w związku ze zbawieniem rodzaju ludzkiego.
Nie pozostawiłoby to miejsca na ów, niemalże bluźnierczy, pogląd na tę sprawę, pogląd podtrzymywany przez znaczną liczbę wyznaniowych chrześcijan, mianowicie, iż Ojciec Niebiański trwał w gniewie usiłując zabić lub torturować grzeszącego człowieka, a Niebiański Syn, nasz Pan Jezus, pełen miłości i litości (których to zalet według tej teorii brakowało Niebiańskiemu Ojcu) interweniował i zmazał urazę i gniew Ojca, przyjmując na siebie, w zastępstwie człowieka, uderzenie gniewu: Jehowa obecnie jest zjednany tylko dlatego, że będąc sprawiedliwym nie może wymagać ze strony grzesznika ponownie tego, co już zostało zapłacone drogocenną krwią Chrystusa. Im prędzej ten okropny błędny pogląd o pojednaniu zostanie usunięty przez tych, którzy go podtrzymują, tym lepsza będzie perspektywa na ich postęp w sprawach duchowych – w wiedzy, łasce i miłości prawdziwego Boga.
Wielu uważa, że z powodu tego bluźnierczego poglądu nie mogą rzeczywiście kochać Boga, ale raczej Go się bać. Małą dziewczynkę, którą nauczono tego poglądu przynoszącego ujmę Bogu, zapytano co uczyniłaby, gdyby nagle stanęła twarzą w twarz przed Bogiem. Odpowiedziała, że uciekłaby i się schowała za Jezusem.
Właściwy pogląd na tę sprawę pokazuje Ojca Niebiańskiego doskonałego w swej sprawiedliwości, bo sprawiedliwy wyrok Jego sprawiedliwego prawa nie może być pogwałcony, nawet przez Niego.
Ten pogląd pokazuje Boga doskonałego w mądrości, tak iż Jego plan i zarządzenia, nie tylko w odniesieniu do stworzenia człowieka, lecz także jego zbawienia, pojednania itp. , są tak zupełne, że w nich nie może się przydarzyć nic nieprzewidzianego lub jakieś niepowodzenie ani jakakolwiek potrzeba zmiany Boskiego Planu. Jest napisane, „Gdyż ja Pan nie odmieniam się” i „Znajome są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego” (Mal. 3:6; Dz.Ap. 15:18).
Dalej właściwy pogląd pokazuje Boga doskonałego również w swej miłości, większa miłość od tej jest niemożliwa, ta miłość w pełnej równowadze i harmonii z pozostałymi przymiotami Boga może zachować przy życiu grzesznika tylko w harmonii ze sprawiedliwym programem wytyczonym przez Boską mądrość.
Pokazuje też Boską doskonałość w mocy, jak wszystkie Jego dobre cele, dobre intencje, sprawiedliwy program i pełne miłości zamierzenia, w pełni skoordynowane, będą wykonane i doprowadzone do skutku. Jest napisane „Takci będzie słowo moje, które wynijdzie z ust moich; nie wróci się do mnie próżno, ale uczyni to, co mi się podoba, i poszczęści mu się w tym, na co je pośle” (Izaj. 55:11).
Tak więc, na podstawie Pisma Świętego widzimy, że wielki Jehowa sam jest autorem zbawienia, które przyniósł nam Pan Jezus. To zbawienie wiedzie nas do pełniejszego uczczenia Wszechmocnego Boga i właściwszej miłości do Niego, ono, najogólniej mówiąc, nie umniejsza czci, miłości i oceny, lecz te zalety podtrzymuje i czci naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Ponadto w Niebiańskim Synu widzimy obraz Niebiańskiego Ojca i rozpoznajemy Go jako „posłannika przymierza” (Mal. 3:1), za pośrednictwem którego wszelkie, związane z przymierzem, błogosławieństwa Jehowy będą dostarczone ludzkości, a żadne poza Nim. W harmonii z tą myślą, że nasz Pan Jezus we wszystkich sprawach działa jako reprezentant Jehowy w dziele zbawienia, zauważ następujące wersety Pisma Świętego:
„Tego Bóg za księcia i zbawiciela wywyższył prawicą swoją, aby dana była ludowi Izraelskiemu pokuta i odpuszczenie grzechów” (Dz.Ap. 5:31).
„Paweł, Apostoł Jezusa Chrystusa podług rozrządzenia Boga, zbawiciela naszego, i Pana Jezusa Chrystusa, który jest nadzieją naszą” (1Tym. 1:1).
„Albowiem to jest rzecz dobra i przyjemna przed Bogiem, zbawicielem naszym”. „Boć jeden jest Bóg, jeden także pośrednik między Bogiem i ludźmi, człowiek Chrystus Jezus. ” (1Tym. 2:3, 5).
„Ale gdy się okazała dobrotliwość i miłość ku ludziom zbawiciela naszego, Boga . . . zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienie Ducha Św, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, zbawiciela naszego” (Tyt. 3:4-6).
„A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna, aby był zbawicielem świata” (1Jana 4:14).
Zwróćmy też uwagę na własne słowa naszego Pana na ten temat:
„Lecz o onym dniu i godzinie [o wtórym adwencie, gdy niebiańskie Królestwo będzie ustanowione] nikt nie wie, ani Aniołowie, którzy są w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Mar. 13:32).
„A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego” (Łuk. 24:49).
„Boć nie posłał Bóg Syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń” (Jan 3:17).
„Nie mogę ja sam od siebie nic czynić: jako słyszę, tak sądzę” (Jan 5:30).