(25) Miał „wylać na śmierć” swoje ludzkie życie: Izaj. 53:12. Zob. Jan 10:17, 18. (26) Jego ludzkie życie miało stać się ofiarą za grzech: Izaj. 53:10-12. Zob. Mat. 26:27, 28; Jan 6:51; 10:11, 15, 16; 1Kor. 15:3; Żyd. 2:9; 7:27; 9:26-28. (27) Miał powierzyć swojego ducha w Boże ręce – swoje prawo do życia jako człowiek: Psalm 31:6. Zob. Łuk. 23:46. (28) Miał być zabity, „nie za własne grzechy”, w środku 70. symbolicznego tygodnia, mianowicie w okresie Paschy, jako antytypiczny, będący bez skazy, Baranek Paschalny: Dan. 9:26, 27; 2Moj.12:5; Izaj. 53:7, 9. Zob. Jan 1:29; 1Kor. 5:7; 2Kor. 5:21; Żyd. 4:15; 7:26; 9:14; 1Piotra 1:18, 19; 2:22. (29) Jego przyjaciele mieli stać z dala od Niego: Psalm 38:12; 88:9, 18. Zob. Mat. 27:55, 56; Mar. 15: 40, 41; Łuk. 23:49. (30) Jego kości (chociaż oddzielone i możliwe do policzenia z powodu dotkliwych cierpień krzyżowania – Psalm 22:15, 18) nie miały być złamane: Psalm 34:21; 2Moj. 12:46. Zob. Jan 19:31-36. (31) Miał być przebity: Zach. 12:10. Zob. Jan 19: 34-37; Obj. 1:7. (32) Miał doznać porażenia serca, które pod żarem gorączki stopiłoby się jak wosk pod wpływem ognia: Psalm 22:15, 16. Zob. Jan 19:34. (33) Miał być pochowany w grobowcu bogatego człowieka: Izaj. 53:9. Zob. Mat. 27:57-60; Mar. 15:42-46; Łuk. 23:50-53; Jan 19:38-42. (34) Miał dostarczyć to, czego nie mógł dać nikt z upadłego rodu Adamowego, mianowicie, okup, wymaganą równowartość, doskonałe ludzkie życie, aby odkupić, zapłacić za doskonałe ludzkie życie, które Adam oraz wszyscy z jego rodu, znajdujący się w jego biodrach, utracili przez grzech Adama: Psalm 49:8; 5Moj. 19:21; Ijob 33:24; Przyp.  11:1; Izaj. 53:4-6, 10-12. Zob. Mat. 20:28; Mar. 10:45; Jan 6:51; 1Kor. 15:3; 1Tym. 2:6; 1Piotra 2:24. (35) Jego ofiarnicza śmierć miała być dobrowolna, a On z radością miał czynić wolę Bożą: Psalm 40:7-9. Zob. Żyd. 10:1-14; 12:2; Jan 4:25, 26, 34; 6:51; 10:17, 18; 14:31; 15:11; 17:4, 13.

      W świetle Pisma Świętego, rozumu i faktów, tych 35 szczególnych proroctw wypełnionych w ciągu jednego dnia, przedstawionych powyżej, nie pozostawia cienia wątpliwości co do tego, że Jezus z Nazaretu jest prawdziwym Mesjaszem. Inne Mesjańskie proroctwa, jak np. , odnoszące się do Jego zmartwychwstania dnia trzeciego, wypełniły się w Nim a nie w kimś innym.

      Ponieważ 35 powyższych proroctw, dotyczących cierpień oraz śmierci Mesjasza, wypełniło się tak realistycznie w Jezusie podczas Jego pierwszego adwentu, a nie w kimś innym, możemy być pewni, że wypełnienie wielu innych proroctw natchnionych przez Boga, a dotyczących chwalebnego panowania Mesjasza, które wkrótce ma nadejść w celu błogosławienia „wszystkich rodzin ziemi”, jest tak samo pewne. Cóż za wspaniała perspektywa roztacza się w Słowie Bożym, szczególnie dla wierzących Żydów i wierzących pogan! ” . . . nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich łudzi, a najwięcej wiernych” (1Tym. 4:10).
BS ’79. 19.

KTO JEST NASZYM ZBAWICIELEM?

      Z powodu złego zrozumienia przez różne osoby indywidualności i natur Niebiańskiego Ojca i Jego Syna Jezusa, wielu chrześcijan z licznych denominacji powie wam, że Jezus sam jest naszym Zbawicielem. Tego bowiem dowiedzieli się w swoich domach, kościołach, szkołach niedzielnych itp. Wprawdzie nieliczni powiedzą wam, że Jehowa, Ojciec Niebiański, który z powodu nieposłuszeństwa Adama wydał nań wyrok śmierci i na jego rodzaj (1Moj. 3:17-19; Rzym. 5:12) również jest tym Jedynym, który w rzeczywistości jest naszym Wybawicielem od tego wyroku.

      Wielu o Jehowie myśli tylko jako o Bogu gniewu, „Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelkiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymują [gr. tłumią, zatajają] prawdę Bożą w niesprawiedliwości” (Rzym. 1:18). Takim miłość szczególnie się kojarzy z Jezusem, ale podobnie nie mogą połączyć gniewu z Barankiem Bożym, chociaż Biblia mówi o takich, którzy w wielkim ucisku ukryją się przed, „gniewem tego Baranka” (Obj. 6:16).

      Udajmy się do samej Biblii i zwróćmy uwagę zarówno w Starym Testamencie, jak i Nowym Testamencie na odpowiedź, kto ostatecznie jest naszym Zbawicielem.

JEHOWA JEST NASZYM ZBAWICIELEM

      „Od Panać [od Jehowy] jest wybawienie” (Psalm 3:8).

      „Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana” (Psalm 37:39).

      „Oto Bóg [Jehowa, mówi proroczo] zbawienie moje” (Izaj. 12:2).

      „Ja, Jam jest Pan, a nie masz oprócz mnie zbawiciela” (Izaj. 43:11).

      „Ja Pan, zbawiciel twój i odkupiciel twój” (Izaj. 60:16).

      „Gdyżem Ja jest Pan, Bóg twój, od wyjścia z ziemi egipskiej; a Boga oprócz mnie nie poznałeś i nie masz zbawiciela oprócz mnie” (Ozeasz 13:4).

      „Nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi [spod potępienia Adamowego], a najwięcej [do wiecznego życia] wiernych” (1Tym. 4:10).

      „Bóg . . . objawił czasów swoich to słowo swoje przez kazanie, które mi jest zwierzone według rozrządzenia zbawiciela naszego Boga” (Tyt. 1:2, 3).

      „Sług nauczaj . . . aby naukę zbawiciela naszego Boga we wszystkim zdobili” (Tyt. 2:9, 10).

poprzednia strona – następna strona