Sztandar Biblijny nr 96 – 1996 – str. 14
wtedy na odrzucony w wieku Ewangelii cielesny Izrael (por. Rzym. 11: 26-33), spłyną Boskie błogosławieństwa. Błogosławieństwa Mesjaszowego królestwa nie tylko obejmą cielesnego Izraela, one się rozciągną na „wszystkie rodziny ziemi”, łącznie z Sodomitami.
Bóg wobec Izraela szczególnie położył nacisk na przywrócenie do łask jego dwóch siostrzanych narodów – Sodomy i Samarii. Wskazał też, że w dniach wyniosłości i pomyślności Izrael gardził tymi siostrzanymi narodami, jako znacznie niższymi od niego, niegodnymi jego uwagi. Lecz w czasach restytucji radować się będzie Boską łaską razem z tymi dawniej pogardzanymi narodami. Bóg oznajmił, że oferta restytucji nie jest oczywiście wynikiem godności kogokolwiek z nich, lecz efektem Jego wspaniałego charakteru – dla chwały Jego imienia. Zwróćmy uwagę na to godne uwagi jasne wyrażenie (Ezech. 16:48-63) i zauważmy, iż jest z naciskiem podane, że tymi, którzy mają być przywróceni do łask i błogosławieni, są właśnie ci, którzy zginęli w dniach Lota:
„Sodoma siostra twoja [Izraela] . . . nie czyniła jakoś ty czyniła. Wyniósłszy się, czyniły obrzydliwość przed obliczem moim; przetożem je zniósł jako mi się zdało [Bóg uznał za właściwe uczynić je przykładem całkowitego zniszczenia wszystkich tych, którzy ostatecznie Jemu nie będą się podobać po skorzystaniu ze sposobności wiecznego życia – Jud 7]. Ponoszę i ty [Izrael] hańbę swoją, którąś przysądziła siostrom swoim [narodom Sodomy i Samarii], dla grzechów swych, . . . sprawiedliwszymi były niżeli ty; . . . Przywrócę zaś więźniów ich . . . tedyć też przywiodę pojmanych więźniów twoich w pośrodku ich [z więzienia śmierci, gdyż znajdowali się oni wtedy w więzieniu śmierci; Chrystus przychodzi, by otworzyć drzwi grobu (Jan 5:28, 29; Obj. 20:11-13) i uwolnić pojmanych – Izaj. 61:1] . . . Siostry twoje, Sodoma i córki jej, wrócą się do pierwszego stanu swego, [ta restytucja obejmuje obudzenie z umarłych, ponieważ jak zauważyliśmy wyżej wszyscy Sodomici zostali zniszczeni w czasie zniszczenia Sodomy – Łuk. 17:29]”.
Niektórzy pragną korzystać z Boskiego miłosierdzia w Chrystusie w odpuszczeniu ich własnych grzechów i słabości stosownie do większego światła i znajomości, lecz nie mogą sobie wyobrazić, aby taka sama łaska była udzielona pod Nowym Przymierzem innym i to takim jak Sodomici, którzy nigdy nie słyszeli o Jezusie, choć wydaje się, że się zgadzają z oświadczeniem Apostoła, iż Jezus Chrystus z łaski Bożej za każdego człowieka śmierci skosztował (Żyd. 2:9). Nie chcą wierzyć Boskiemu zapewnieniu, że „On „chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni [od potępienia Adamowego] i ku znajomości prawdy przyszli” i że „jest on zbawicielem wszystkich, ludzi [spod wyroku śmierci Adamowej, lecz nie na wieki; gdy ten wyrok przez zasługę Jezusa zostanie zdjęty z każdego człowieka, każdy stanie na indywidualnej próbie do życia, a wieczne życie uzyskają tylko ci, którzy w swej próbie okażą się godni życia], a najwięcej wiernych” (1 Tym. 2:4; 4:10). Ci, którzy pomimo powyższego świadectwa Biblii nie mogą wyobrazić sobie błogosławieństw dla Sodomitów i innych nie wybranych, powinni uważać, by nie znaleźli się wśród tych wspomnianych przez poetę:
Lecz ludzie czynią Jego miłość wąska
Własnymi fałszywymi ograniczeniami
I wyolbrzymiają Jego mściwość
Z gorliwością, jakiej On nie uzna.
BOSKA OBIETNICA PRZYWRÓCENIA DO ŁASK JEST PEWNA
Niektórzy z nich sugerują, że w proroctwie Ezech. 16 Bóg na pewno mówił do Żydów ironicznie, dając do zrozumienia, że równie chętnie jak ich przyprowadziłby z powrotem Sodomitów, lecz nikogo nie ma zamiaru przywrócić do życia. Ale zauważmy, że następne wersety nie zgadzają się z takim poglądem. Bóg obiecuje: „Wszakże wspomną na przymierze moje z tobą uczynione za dni młodości twojej i zawrą z tobą przymierze wieczne [Nowe Przymierze Zakonu, którego pośrednikiem będzie Mesjasz, które pod Jego pośredniczącym królestwem będzie błogosławić cały cielesny Izrael i wszystkich, którzy do niego przyjdą pod wspaniałymi warunkami Nowego Przymierza – Jer. 31:31-40; 32:35-42]. I wspomnisz na drogi twoje i zawstydzisz się, gdy przyjmiesz siostry twoje starsze nad cię i młodsze niż ty, i dam ci je za córki, ale nie według przymierza twego [nie pod twym obecnym Przymierzem Zakonu, lecz pod Nowym Przymierzem (Zakonu) z jego lepszym pośrednikiem]. A tak zawrę przymierze moje z tobą, a dowiesz się, żem Ja Pan. Abyś wspomniała i zawstydziła się i nie mogła więcej otworzyć ust dla wstydu swego, gdy cię oczyszczę od wszystkiego, coś czyniła, MÓWI PANUJĄCY PAN [emfaza dodana]”. Gdy obietnica w taki sposób jest podpisana przez Wielkiego Jehowę, wszyscy którzy dodali do swojej pieczęci, że Bóg jest prawdziwy, mogą się radować w swej pewności z ufnością, ci jednak szczególnie, którzy rozumieją, że te błogosławieństwa Nowego Przymierza zostały potwierdzone przez Boga w Chrystusie, którego drogocenna krew ma zapieczętować to Przymierze. (Zob. Boski plan wieków, roz. VI).
„BÓG JEST MIŁOŚCIĄ”
Jakże cudowne na początku się nam wydaje, gdy dochodzimy do wniosku, że mamy dobrego, sprawiedliwego, uprzejmego i miłującego Boga, a nie niesprawiedliwego, bezlitosnego i mściwego! Słowami poety możemy szczerze powiedzieć:
Miłość Boga jest bowiem szersza Niż
miara umysłu człowieka; A serce
Odwiecznego Jest cudownie dobre.
Niektórzy z nas tak bardzo byli oszukani przekazaną z przeszłości tradycją na temat Boskiego charakteru, że baliśmy się Boga zamiast Go