WERSET NASZEGO GODŁA

„Przestawając na tym, co macie. ” (Żyd. 13:5)

      Duchem tego wieku jest niepokój. Prawie każdy poszukuje jakiejś zmiany w życiu. Stąd celowość naszego artykułu. Zacytowany werset mówi o zadowoleniu, które jest trzeciorzędną łaską. Rezygnacja jest jej cechą rozwijaną w niepomyślnych warunkach, lecz w normalnych okolicznościach jest jej cechą określoną słowem – zadowolenie. Chcielibyśmy zacytować pewne wersety Pisma Świętego, aby pokazać, że tak się też ma sprawa w odniesieniu do zadowolenia. Z licznych wersetów Pisma Św. wybraliśmy kilka: Lepsze jest trochę ze sprawiedliwością, niż wiele dochodów z niesprawiedliwością (Przyp. 16:8). Lepszy jest kęs suchego chleba a w pokoju, niżeli pełen dom nabitego bydła ze swarem (Przyp. 17:1). Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo (Przyp. 17:22). Marność i słowo kłamliwe oddal ode mnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej (Przyp. 30:8). Lepsza jest pełna garść z pokojem, niżeli obie garści pełne z pracą i z udręczeniem ducha. (Kazn. 4:6).

      Pytali Go też i żołnierze, mówiąc: A my co czynić będziemy? I rzekł do nich: Nikomu gwałtu nie czyńcie, i nikogo nie potwarzajcie, a przestawajcie na żołdzie waszym. (Łuk. 3:14). Jednak jako każdemu udzielił Bóg, jako każdego powołał Pan, tak niech postępuje . . . Każdy w tym powołaniu, w którym powołany jest, niech zostaje. Jesteś powołany niewolnikiem, nie dbajże na to; ale jeśli też możesz być wolnym, raczej wolności używaj. Każdy tedy, jakim jest powołany, bracia! Takim niechaj zostaje przed Bogiem (1Kor. 7:17, 20, 21, 24).

      Nie żebym to mówił dla niedostatku; bomci się ja nauczył, na tym przestawać, co mam. Umiem i uniżać się, umiem i obfitować; wszędy i we wszystkich rzeczach jestem wyćwiczony, i nasyconym być, i łaknąć, i obfitować, i niedostatek cierpieć (Filip. 4:11, 12). A jestci wielki zysk pobożność z przestawaniem na swym; Albowiem niceśmy nie przynieśli na ten świat, bez pochyby że też wynieść nic nie możemy; Ale mając żywność i odzienie, na tym przestawać mamy. (1Tym. 6:6-8). Przestawając na tym, co macie; boć sam powiedział: Nie zaniecham cię, ani cię opuszczę. (Żyd. 13:5).

      Możemy przytoczyć pewne przykłady okazywania zadowolenia: Ezaw odrzucający dar Jakuba (1Moj. 33:9); Barsylaj odmawiający Dawidowi towarzyszenia mu do Jeruzalem (2 Sam. 19:33-37); Sunamitka, która nie skorzystała ze sposobności poproszenia o coś Elizeusza (2Król. 4:13).

ROZWAŻENIE PRZECIWIEŃSTWA ZADOWOLENIA

      Zastanowienie się nad przeciwieństwem zadowolenia, być może, umożliwi nam nieco lepsze zrozumienie tego przedmiotu, gdyż wiemy, że nasze umysły często wyciągają wnioski na podstawie kontrastu. Bezpośrednim przeciwieństwem zadowolenia jest szemranie, narzekanie i uskarżanie się w pomyślnych doświadczeniach. Lecz w niepomyślnych doświadczeniach może wystąpić buntowniczość, skrajne niezadowolenie i zgryzota. Te przeciwności są wszędzie i zawsze ciężkie do zniesienia, zwłaszcza gdy przeważa poczucie nieszczęśłiwości, związane z zarobkami i warunkami bytowymi, ustrojem politycznym, szczególnymi zainteresowaniami, artykułami konsumpcyjnymi, produkcją, odsetkami itp. Innym przeciwieństwem może być opieszałość, letarg lub bierność różniąca się od wysiłku – innymi słowy, zbyt dużo zadowolenia kosztem wyższych pierwszorzędnych łask, takich jak samokontrola i cierpliwość.

SKŁADNIKI ZADOWOLENIA

      Składnikami zadowolenia są: w niepomyślnych doświadczeniach – rezygnacja, w pomyślnych doświadczeniach – zadośćuczynienie. Widzimy więc, że składa się ono z dwóch części. Kiedy występują doświadczenia ze złem zadowolenie się poddaje rezygnacji w pełnieniu woli Pańskiej wyrażonej w Jego Słowie, Duchu i opatrznościach, kiedy zaś doświadczenia są pomyślne, łatwe i przyjemne, wtedy nazywamy zadowolenie satysfakcją – nie satysfakcją w znaczeniu zupełnej doskonałości, takiej jaka będzie w Królestwie, lecz ziemską satysfakcją w takim znaczeniu, w jakim ludzie zazwyczaj używają tego słowa. Okoliczności, w jakich rozwija się

poprzednia strona – następna strona