ŻYDZI MAJĄ POZOSTAĆ ŻYDAMI

      Z „puszczy” dochodzi głos, a wszyscy Żydzi go słyszą. Nie wzywa on ich, aby się stali chrześcijanami, lecz raczę], aby pozostali wierni ideałom postawionym przed nimi przez Boga ich przymierza, tak jak jest to przedstawione w Zakonie i Prorokach.

      Jak zauważyliśmy, pierwsze dźwięki tego głosu najpierw były słyszane w ruchach syjonistycznych.

      Jak dużo wydarzyło się od tamtego czasu! Dwadzieścia lat po pierwszym Kongresie Syjonistycznym w 1897 roku nastąpiło odebranie Jerozolimy Turkom. Niewiele ponad 30 lat później – w 1948 roku – Izrael stał się wolnym państwem. W niecałe 20 lat później – w 1967 roku Izrael ostatecznie zdobył kontrolę nad świętym miastem. Z punktu widzenia wieków diaspory ponowne zgromadzenie i odbudowanie Izraela w ostatnich latach jest szybkie.

DWA NASIENIA ABRAHAMOWE

      Abraham, ojciec wierzących, nie rozumiał, że jego „nasienie” miało składać się z dwóch rodzajów – niebieskiego i ziemskiego. Bóg wspomniał o tym, gdy powiedział do Abrahama (1Moj. 22:15-18). „Rozmnożę nasienie twoje jako gwiazdy niebieskie i jako piasek, który jest na brzegu morskim (kursywa nasza). Mowa tutaj o dwóch „Izraelach”. Obietnice duchowe należały do klasy niebiańskiej („Syjonu”), a ziemskie do Izraela cielesnego („Jakuba”). Ostatecznie wszyscy ludzie, błogosławieni pod panowaniem Mesjasza, staną się „Izraelitami” – z nasienia Abrahamowego w najszerszym znaczeniu (Gal. 3:6-9).

WNIOSEK

      Jakbyśmy tego nie wyjaśniali, stajemy przed faktem, że naród żydowski, wyśmiewany, rozproszony i niemal wyniszczony, jest dzisiaj prawdziwą jednostką narodową. Wszyscy mogą przeczytać w Jego Słowie, że zostało to zapowiedziane przez Boga Izraela. Przez całe jego „siedem czasów” i jego „dwójnasób” Bóg Izraela prowadził go do ziemi obiecanej. Miejmy nasz wzrok skierowany na Izraela.
BS ’95, 73.

TRĄBIENIE JUBILEUSZOWEJ TRĄBY

      Bóg dał Izraelowi przez zakon Mojżeszowy system jubileuszy, który działał bardzo podobnie do tego, jak nasze dzisiejsze prawo bankructwa, z tą tylko różnicą, że jego zasięg był większy. Zakon Mojżeszowy przewidywał znoszenie wszelkich długów w roku jubileuszowym – co pięćdziesiąt lat. Dziedzictwo rodzinne mogło być sprzedane, lecz tylko do roku jubileuszowego; w tym roku kończyła się wszelka niewola służenia drugim. W roku jubileuszowym umarzano wszystkie długi – 3Moj. 25:8-10.

      To korzystne zarządzenie było szczególnym obrazem, czyli typem, reprezentującym ostateczne wyniki wielkiego Boskiego planu wieków. Zadłużony człowiek reprezentował grzesznika – Adama i jego ród. Sprzedaż jego własności przedstawiała utratę wszelkich praw do błogosławieńst w ziemi, jaka spadła na człowieka w wyniku grzechu. Niewola rodziny na służbie przedstawiała niewolę w grzechu i śmierci wskutek ludzkich słabości. W ten sposób Bóg pokazuje, iż On nigdy nie zamierzał, aby człowiek na zawsze pozostawał niewolnikiem niedoskonałości i ignorancji, spętany przez swego wielkiego przeciwnika – szatana. Bóg nigdy nie zamierzył, aby dziedzictwo człowieka na zawsze zostało dla niego utracone przez śmierć. Bóg, jeszcze przed założeniem podstaw świata, postanowił wprowadzenie czasu jubileuszu przez królestwo Mesjasza, w czasie którego człowiek będzie mógł powrócić do swobod, błogosławieństw i łask Boga, jakie pierwotnie były jego udziałem. Czasy, lata Mesjaszowego Królestwa są w Biblii określane „czasami restytucji”. Podstawa restytucji została położona przez śmierć Jezusa, który umarł „sprawiedliwy za niesprawiedliwych” jako dobrowolna ofiara. Czasy restytucji mają nastąpić po drugim przyjściu Chrystusa, kiedy to ustanowi swoje Królestwo i przywróci chętnym i posłusznym to, co zostało utracone w Edenie – Dz. 3:19-21.

      Tak więc jubileuszowy rok Izraela reprezentował wielką tysiącletnią epokę Mesjaszowego Królestwa, w czasie której panowanie grzechu i śmierci zostanie na zawsze zniesione i, jak oświadcza św. Paweł, „stworzenie [ludzkość] będzie uwolnione z niewoli skażenia na wolność chwały dziatek Bożych” – Rzym. 8:21.

      Kościół nie będzie uczestniczył w jubileuszu razem ze światem, lecz teraz przez wiarę otrzymuje jeszcze lepszy dział – współdziedziczenie z Chrystusem. Razem z Nim Kościół, jako Jego Oblubienica, będzie narzędziem Boga w udzielaniu światu restytucji. Jeśli badacze Biblii są dokładni, znajdujemy się obecnie w przededniu tych czasów restytucji, a srebrna trąba teraz ogłasza nową dyspensację. Tak jak kapłani Izraela trąbili w srebrną trąbę, tak i teraz królewskie kapłaństwo ogłasza z wyprzedzeniem prawdę odnośnie restytucji.
BS’95, 55.

JUBILEUSZOWE PROROCTWO

      Jubileuszowy rok Izraela, który był częścią prawa Mojżeszowego, jest wspaniałym proroctwem. Nikt nie jest przygotowany na zrozumienie tego rodzaju proroctwa, kto najpierw nie dowiedział się, że drugie przyjście naszego Pana nie ma na celu zniszczenia świata, lecz jego błogosławienie łaskami utraconymi w Adamie, zgodnie z obietnicą daną Abrahamowi „w nasieniu twoim błogosławione będą wszystkie narody ziemi”, a to oznacza restytucję wszystkich utraconych rzeczy. Zostaną one zaoferowane wszystkim i staną się wiecznymi dla tych, którzy przyjmą je na warunkach Nowego Przymierza. Nikt nie może dostrzec jakiegokolwiek piękna czy typicznego

poprzednia strona – następna strona