CZAS ŁASKI DLA SYJONU

„Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syjonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony. Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego i nad prochem jego zmiłują się. Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej. Gdy pobuduje Pan Syjon i okaże się w chwale swojej”’ (Psalm 102:14-17).

     (Czytelnikom tego artykułu pomoże skorzystanie z wykresów na stronie 76)

      Boska obietnica dana Dawidowi – „miłosierdzia Dawidowe pewne” – zapowiadała, że jeden z jego potomków zasiądzie na tronie Pańskim na zawsze (2Sam. 7:12-16). Prawdziwe znaczenie tej obietnicy jest następujące: Mesjasz, od dawna obiecany Król Izraela, będzie korzeniem i odgałęzieniem linii Dawidowej, błogosławionym przez Pana (Izaj. 11:10). Jego królestwo nie zakończy się tak jak królestwo typiczne, lecz będzie wieczne, w pełni kompetentne do spełnienia wszystkich Boskich obietnic danych Abrahamowi: „I błogosławione będą w nasieniu twoim wszystkie narody ziemi” (1Moj. 12:1-3; 22:15-18).

      Gdy władza została odebrana Sedekiaszowi, zostały uznane rządy pogan, lecz nie w taki sam sposób jak rząd Izraela. Żaden z nich nie został nazwany następcą Izraela. Zezwolono im na panowanie. Żaden z nich nie był Królestwem Bożym ani nie otrzymał wiecznej władzy. Otrzymały w dzierżawę panowanie w czasie, gdy Izrael został odrzucony od Boskiej łaski. Dzierżawa ta miała się zakończyć w wyznaczonym czasie i miał zostać przywrócony pierwotny zamiar Boga, aby Izrael reprezentował Jego Królestwo na ziemi.

      Zauważmy, że Bóg wykorzystał pierwszą i drugą wojnę światową do uwolnienia Izraela spod władzy pogan. Pierwsza wojna, w 1914 roku, otworzyła dla Żydów Palestynę, druga, w 1939 roku, utorowała im drogę do stania się niezależnym narodem. Nie będziemy mogli ocenić prawdziwego znaczenia obecnego czasu ucisku, jeśli nie będziemy traktowali go z punktu widzenia postępowania Boga z Izraelem i przygotowywania przez Niego nowego porządku, w którym Izrael będzie przewodem błogosławieństw dla całej ludzkości.

WIZJA PANOWANIA POGAN

      W czasie zdetronizowania Sedekiasza Bóg przekazał dzierżawę ziemskiej władzy Nabuchodonozorowi i jego następcom, jak to podaje proroctwo Daniela (Dan. 2).

      Nabuchodonozor miał sen, lecz nie mógł przypomnieć sobie swego widzenia. Prorok Daniel, który wcześniej został więźniem, dzięki Boskiej opatrzności był przedstawiony królowi jako jedyna osoba w całym królestwie zdolna opowiedzieć sen króla i podać jego interpretację (w. Dan. 2:28 ).

      Widzenie dotyczyło olbrzymiego posągu (Dan. 2:31-45). Głowa posągu z złota reprezentowała królestwo Nabuchodonozora – Babilon. Piersi i ramiona z srebra przedstawiały królestwo Medo-Perskie. Brzuch i uda z mosiądzu – Grecja. Golenie z żelaza – cesarstwo Rzymu (wschodnie i zachodnie). Stopy z żelaza i gliny przedstawiają mieszane cywilno-religijne „imperium” papiestwa.

„SIEDEM CZASÓW”

      Cały czas panowania tych pogańskich rządów miał trwać aż do obiecanego królestwa Mesjasza. Okres ten kilkakrotnie jest nazwany „siedmioma czasami” (3Moj. 26:14-46). Przy jego końcu dzierżawa pogan miała wygasnąć i zacząć się usuwanie tych rządów przez wielki czas ucisku (Dan. 12:1). Wtedy miał „powstać”  – przejąć władzę – Mesjasz, a wszystkie narody miały Jemu służyć. Wtedy miał się wysunąć na czoło Izrael jako widzialna, narodowa reprezentacja Boskiego królestwa (Izaj. 2:1-5).

      Jak długo, moglibyśmy się zapytać, te „siedem czasów” miało trwać? Zagadkowe określenie „czasy” występuje u Dan. 7:25: „czasu i czasów i pół czasu” oraz u Dan. 12:7: „czasie, czasach i połowie czasu”. Obydwa wyrażenia są podobne, lecz same w sobie nie dają żadnej wskazówki co do długości.

      Pomoc znajdujemy w księdze Objawienia. Rozdział 11:2 odwołuje się do okresu 42 miesięcy, podczas gdy werset 3 wymienia okres 1260 dni. Udając się do rozdziału 12:6 znowu znajdujemy okres 1260 dni, podczas gdy w wersecie 14 pojawia się omawiane tu wyrażenie „czas, czasy i połowę czasu”. Gdy porównujemy werset 14 z 6, jest oczywiste, że chodzi o ten sam okres, innymi słowy:

      czas + czasy + ¹/₂ czasu = 1260 dni

      Na podstawie tego wzoru możemy założyć, że:

      1 czas = 360 dni

      Jeśli tak jest, możemy posunąć się dalej w tym

poprzednia strona – następna strona