Sztandar Biblijny nr 101 – 1996 – str. 55
Tysiąclecia samolubnie, a nie dla dobra innych. Wówczas zostaną oni zniszczeni we wtórej śmierci razem z diabłem i niepokutującymi upadłymi aniołami (Obj. 20:7-10).
W taki to sposób Jezus wówczas zniszczy diabła i jego wszystkie dzieła. Przeto oczekujemy na Wiek Tysiąclecia, aby być świadkami usunięcia wyroku śmierci, jak również wszystkich skutków tego wyroku: grzechu, błędu, przesądów, smutku, bólu, wzdychania, płaczu, chorób, głodu, zarazy, suszy, krańcowego gorąca i zimna, niedostatku, wojny, rewolucji, anarchii, ciemiężenia, ubóstwa, ignorancji, umierania i śmierci.
Oczekujemy na Wiek Tysiąclecia także po to, aby być świadkami realizacji wspomnianego wyżej drugiego celu Królestwa, tzn. odwrócenia wyroku i jogo skutków, a wprowadzenia rzeczy przeciwnych tym powyżej wymienionym elementom przekleństwa: sprawiedliwości, prawdy, pobożności, radości, przyjemności, wygód, uśmiechania się, śmiechu, dostatku, zdrowia, rajskiego klimatu, dobrobytu, narodowego i międzynarodowego pokoju, porządku, wolności, bogactw, edukacji, wzbudzenia od umarłych, rekonwalescencji i powrotu do doskonałego życia. Plan Boży, charakter, ćwiczenie i władze klas Królestwa, jak również porządek społeczny, nagrody i kary tego Wieku, wspólnie dokonają tych pożądanych zamierzeń. Możemy być pewni, że Boskie obietnice i przysięgi oraz okupowa ofiara i wywyższenie Chrystusa doprowadzając do tych wspaniałych rezultatów, wydadzą owoce w powodzeniu Boskiego planu (1Moj. 22:16-18; 4Moj. 14:21; Izaj. 45:22, 23; 53:11; Jan 12:32, 33; Rzym. 5:18, 19; 1Tym. 2:4-6). Tak jak zarządzenia królestwa szatana sprzyjały działaniu klątwy, tak zarządzenia Królestwa Bożego będą sprzyjały postępującemu procesowi błogosławieństw uwalniania spod przekleństwa. Chwała niech będzie Bogu za taką nadzieję i perspektywy!
PODDANI KRÓLESTWA
Cała nie wybrana część rodziny ludzkiej zarówno żyjący, jak i umarli, w czasie zakładania Królestwa, stanie się jego poddanymi (Obj. 15:3, 4; Ps. 98:1-4; 22:28-30; Izaj. 25:6-8; 1Kor. 15:54-57; Rzym. 14:9; Filip. 2:9-11). W tym celu nie wybrani zmarli, ci, którzy byli wyłączeni ze sposobności ubiegania się o miejsce w klasie Królestwa, zostaną wyprowadzeni z grobu, aby mogli mieć sposobność zyskania zmartwychwstania na podstawie sądu, czyli ponownego powstania do stanu doskonałości, od której odpadł Adam i wszyscy w jego biodrach – będą oni wspierani w podnoszeniu się przez proces sądu Królestwa Chrystusowego (Izaj. 26:9; Jan 5:29). Według Pisma Świętego Królestwo, w jego ziemskiej części, zostanie najpierw założone w Palestynie wśród ponownie zgromadzonego i nawróconego Izraela, który z radością powita zmartwychwstałych patriarchów i proroków i który będzie wielce błogosławiony pod ich rządami Zach. 12:7; Izaj. 1:25-27; 25:9). Nieco później narody pogańskie, złamane, wyczerpane i zagubione w nieszczęściach czasu ucisku (Mat. 24:21, 22; Dan. 12:1), dowiedzą się o błogosławieństwach doznawanych przez Izraela i zapragną ich dla siebie (Izaj. 2:3, 4; Zach. 8:20-22). W odpowiedzi na ich pokorne prośby o pomoc, Królestwo Boże z jego zarządzeniami będzie ustanawiane od narodu do narodu, aż stanie się Królestwem uniwersalnym (Dan. 2:44; 7:27). Cielesny Izrael, jako drugorzędne ziemskie nasienie Abrahamowe pod kierownictwem Starożytnych i Młodocianych Godnych, jako głównego ziemskiego nasienia Abrahamowego, będzie miał przywilej współpracy z Królestwem w nawracaniu pogańskiego świata (1Moj. 22:17; 28:14; Izaj. 19:24; Ezech. 16:60, 61; Ps. 107:22).
Następnie, gdy Królestwo wprowadzi znaczny postęp na drodze ku restytucji wśród jego wówczas żyjących poddanych oraz samej ziemi (Izaj. 35:1-9; 29:18-20), wtenczas nie wybrani zmarli będą wyprowadzani z grobów na tę ziemię, prawdopodobnie grupowo i w różnych odstępach czasu (Izaj. 35:10; Dan. 12:2, 3; Izaj. 29:24; 25:8). Zostaną oni z radością powitani i wspierani w reformowaniu nie tylko przez obie części Królestwa, lecz także przez tych z ogółu ludzkości, którzy będą uczyć się sprawiedliwości, ponieważ oni także otrzymają sposobność pomagania przebudzonym z grobu w przywracaniu ich do obrazu Boga, a wierne wykorzystywanie przez nich takich możliwości wpłynie korzystnie także na nich samych (Mat. 25:35-40). W ten sposób coraz większa liczba umarłych będzie wyprowadzana z grobu i przy pomocy Królestwa i jego zarządzeń rozpocznie postępować drogą restytucji. Natomiast ci, którzy powrócą później zastaną swych poprzedników, jak również obie części Królestwa, gotowych do pomocy w ich wstępowaniu na drogę restytucji.
Ktoś mógłby zapytać: Czy ludzkość wzbudzona z grobu otrzyma doskonałe ciała?
Chcielibyśmy odpowiedzieć, że Starożytni i Młodociani Godni, którzy wytrwali na próbie wiary i posłuszeństwa w tym życiu, otrzymają w czasie wzbudzenia doskonałe ludzkie ciała (Żyd. 11:35). Lecz ci, którzy powstaną w celu zmartwychwstania [ponownego powstania do doskonałości] przez proces sądu (Jan 5:29), nie będą wzbudzeni w doskonałych ciałach. Wyprowadzenie ich z grobu ma na celu danie im sposobności wejścia na „drogę świętą” do doskonałości fizycznej, umysłowej, moralnej i religijnej (Izaj. 35:8-10). Danie im od razu doskonałych ciał zaszkodziłoby ich reformie, gdyż usunęłoby silny bodziec do reformy: nadzieję fizycznego uleczenia za czynienie dobra. Co więcej, gdyby ludzie ci mieli być doskonali w ciele w chwili wzbudzenia, to w doskonałych ciałach nie rozpoznaliby się wzajemnie, a wielka liczba tych, którzy zmarli w niemowlęctwie, nie miałaby żadnych korzyści z doświadczenia ze złem