Sztandar Biblijny nr 85 – 1995 – str. 22
wszystkich i nie doda On nikomu smutku w tym Królestwie. Wówczas strumienie wytrysną na pustyni i „stanie się miejsce suche jeziorem, a bezwodne źródłami wód” (Izaj. 35:1, 6, 7).
Ale najbardziej chwalebna będzie zmiana, jaka dokona się w rodzaju ludzkim. Pan obiecuje przywrócić ludziom „wargi czyste [posłannictwo]” (Sof. 3:9) w miejsce sprzecznych wierzeń pogaństwa i kościelnictwa. Bóg obiecuje, że szatan będzie związany na tysiąc lat, ażeby więcej nie mógł już zwodzić narodów. Obiecuje też, że wszystkie niewidome oczy przejrzą, a wszystkie głuche uszy zostaną odetkane (Izaj. 35:5).
„I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają od najmniejszego z nich aż do największego z nich mówi Pan: bo miłościw będę nieprawościom ich a grzechów ich nie wspomnę więcej” (Jer. 31:34).
ZBAWIONE KLASY W DRUGIM ROZDZIALE JOELA
Jednym z najlepszych wersetów Pisma Świętego, który (symbolicznie) odnosi się do zbawionych klas na ziemi w czasie Królestwa, jest proroctwo Joela 2:28:
„A potem wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą”.
To będzie się działo w tym samym czasie, gdy „Duch i oblubienica powiedzą: Przyjdź” – Obj. 22:17.
Prorok Joel opisuje w drugim rozdziale (w. 1-11) wynikły wielki ucisk Dnia Pańskiego i tych, którzy go spowodują. Ale prorok pokazuje też, że zanim ucisk nadejdzie, Pan pośle wiadomość do ludu, aby pokutował (w. 12-17). Wierni otrzymają zapewnienie, że przed wybuchem ucisku Pan usunie skutki symbolicznego zniszczenia roślin (w. 25) i ukarze czyniących zło (w. 20), przywróci nauki i praktyki apostolskie, które przed uciskiem spowodują wielkie owocowanie na tych polach pracy, gdzie pracują Jego wierni (w w. 19, 21-24, 26, 27).
Ponadto Bóg przez proroka mówi (w. 28), co się stanie po tych dniach, po przywróceniu apostolskich nauk i praktyk, tzn. , co się stanie po Wieku Ewangelii, podczas okresu Tysiąclecia, mianowicie Bóg wówczas wyleje swego Ducha na wszelkie ciało.
W w. 29, wracając do tematu będącego przedmiotem dyskusji o „tych dniach” (o Wieku Ewangelii), Bóg mówi, co On będzie czynił w Wieku Ewangelii, mianowicie będzie wylewał swego Ducha na sługi i na służebnice – na Maluczkie Stadko i Wielką Kompanię, czyli na te klasy, które już wcześniej były omawiane.
„STARCY WASI” Z JOELA 2:28
Omawianie tych czterech klas zbawionych podczas restytucji rozpoczyna się od „starców waszych” z Joela 2:28. Ta sama klasa jest też nazwana „starcami” u Izaj. 24:23 (występuje tu to samo hebrajskie słowo). W Ps. 107:32 jest odniesienie do tej klasy, nazwanej tym samym hebrajskim słowem przetłumaczonym na język polski „starcy”. Ta sama klasa, do Żyd. 11:2 nazwana jest „przodkowie” w Biblii Gdańskiej, natomiast w Bibliach anglojęzycznych – starożytni. Ponieważ o tej klasie, do Żydów 11:38, jest powiedziane, że świat nie był godzien jej członków, my nazywamy ich Starożytnymi Godnymi.
Rozumiemy, że ci „starcy” to wierni słudzy Boży z czasów Starego Testamentu. Długa lista wyszczególniająca wielu z nich osobiście i ich uczynki jest podana w Liście do Żyd. 11:4-32. Inni z tej klasy są wymienieni z uczynków, jeśli nie imiennie w wersetach Żyd 11:33-38. Są to bohaterowie wiary z czasów przed przyjściem Chrystusa. Bóg posługiwał się nimi jako swymi przedstawicielami, sługami i świadkami swoich dni, a przez niektórych z nich dał Pismo Święte Starego Testamentu. Bóg również (choć bez ich wiedzy) wykorzystywał wydarzenia z ich życia, aby przedstawić wiele typicznych obrazów pewnych przyszłych osób, klas i wydarzeń przewidzianych w Jego planie.
Żyjąc przed śmiercią Chrystusa, nie mogli otrzymać aktualnego zniesienia wyroku śmierci, jaki odziedziczyli (oni i cała ludzkość) po Adamie. Bóg udzielił im jednak próbnego usprawiedliwienia dzięki wierze w Jego obietnice (Rzym. 4:3-9, 18-22; Żyd. 11:7). Na podstawie Żyd. 11:40 wnosimy, że na skutek posługi zmartwychwstania, jaką wykona klasa Chrystusowa, ci Starożytni Godni wstaną z grobów jako doskonali ludzie.
„MŁODZIEŃCY WASI” Z JOELA 2:28
Następna klasa, nad jaką się zastanowimy jest nazwana „młodzieńcy wasi”. Zauważmy, że ta klasa, jeśli chodzi o stanowisko i pracę porównana jest z „starcami”. Skoro tych ostatnich nazywamy Starożytnymi Godnymi, „młodzieńcom” daliśmy nazwę Młodociani Godni (jako będącymi drugimi w jednej parze).
Porównawcze nazwy są odpowiednie, bo tak jak Starożytni Godni okazali się lojalni wobec Boga i wierni aż do śmierci, przed otwarciem wysokiego powołania do Boskiej natury i współdziedzictwa z Chrystusem, tak Młodociani Godni (czwarta i ostatnia klasa Boskich wybranych, przez których Bóg będzie błogosławił nie wybranych) są wybierani przy końcu Wieku Ewangelii, podczas jego zachodzenia na Wiek Tysiąclecia, po zamknięciu przywileju wejścia do wysokiego powołania, w celu otrzymania Boskiej natury i współdziedzictwa z Chrystusem. Spodziewamy się, że obie klasy poświęciwszy się po obu stronach okresu wysokiego powołania, i wytrwawszy w wierności, aż do śmierci, będą w podobny sposób nagrodzone.
Dlatego ta klasa, „młodzieńcy” z naszego wersetu, słusznie może być nazwana Młodocianymi Godnymi, nie z tego powodu, że jej członkowie są