możliwe do przyjęcia może być, co następuje:

      (1) „Kielich obfitego zbawienia wezmę”. Właśnie tak, jak rodzic lubi przyjmować od swego dziecka dowody wdzięcznego i oceniającego odbioru jego życzliwości, tak też Bóg obserwuje jak my przyjmujemy Jego wielkie zbawienie – dar jego miłości kupiony dla nas za wielką cenę. Dlatego my chcemy być posłuszni Jego wezwaniu i wziąć kielich zbawienia przez wiarę w Chrystusa Odkupiciela.

      (2) „Imienia Pańskiego wzywać będę”. Bóg nas zachęcił do ufania Jemu i dowiódł, że jest godny zaufania. Dlatego Jemu ufamy i nie obawiamy się Go. Ten, który nas odkupił za wielką cenę jest zarówno zdolny, jak i chętny udoskonalić w nas i dla nas swoje wielkie zbawienie. Tak, okażmy Jemu najpełniejsze zaufanie.

      (3) „Śluby moje oddam Panu, a to zaraz przed wszystkim ludem Jego”. Takie stanowisko Pan również uzna za wyraz wdzięczności. Oddanie swoich poświęconych serc i talentów w przyjemnej i radosnej służbie jest rozumnym odwzajemnieniem się za Jego wszystkie dobrodziejstwa. Złużmy je (śluby) więc z zadowoleniem, gorliwością i energią. Będzie to przynajmniej zwrot, aczkolwiek niewielki, ale miara gorliwości i miłości towarzysząca temu zwrotowi wskaże na miarę naszej wdzięczności. Uczyńmy to szybko – „teraz” – i do takiego stopnia, żeby wraz z błogosławieństwem szczególnie było zrozumiane przez lud Boży – „przed wszystkim ludem Jego”.

      Nasza radosna, wdzięczna służba na rzecz całego ludu Jehowy oznacza czynienie dobrze wszystkim ludziom, gdy tylko mamy okazję, lecz szczególnie tym, którzy są domownikami wiary (Gal. 6:10). Obejmie ona opowiadanie w formie drukowanej i żywym słowem dobrego posłannictwa o Chrystusie jako Zbawcy i Królu oraz o Jego wszechświatowym Królestwie, jakie już wkrótce nastanie, Królestwie pokoju, miłości i radości dla wszystkich ludzi (Łuk. 2:10-14). Królestwo Boże jest jedyną nadzieją dla udręczonego świata, w którym strach jest powszechny (Łuk. 21:26).
BS -94, 85.

RADOSNA DZIŚ NOWINA

Radosna dziś nowina brzmi,
Już wschodzi Słońca blask.
Zbawienia znak w promieniach lśni,
Zwiastuje, Dawcę łask.
Ach! co za szczęsny, błogi los,
Ile nadziei stąd;
Bo wnet zawoła Pański głos
Na zmartwychwstania sąd.
Proroczy się wypełnia czas,
Już ginie stary świat,
A wielki Zbawca pośród nas
Ma rządzić tysiąc lat
A kto przy Panu wiernie stał, ten
pierwej wzbudzon jest
I uczestnictwo Pańskich chwał
Przez Ducha weźmie chrzest.
Ach, jak radosna chwila ta,
Król z nieba zstąpił nam;
Królestwo zaprowadzić ma,
Jak przepowiedział sam.
Więc nieśmy światu cudną wieść,
Że się wypełnia plan.
Oddajmy Zbawcy chwałę, cześć,
Bo On największy Pan.

NIEMIŁOSIERNY SŁUGA

  Mat. 18:23-35

      Przypowieść ta ilustruje postępowanie ziemskiego króla. Chwilowo król ten był wspaniałomyślny i wybaczył dłużnikowi, dając mu czas i sposobności dotrzymania słowa i pełnego spłacenia długu. Lecz gdy dowiedział się, jak w sposób nie odznaczający się hojnością dłużnik ten niemiłosiernie potraktował jeszcze biedniejszego człowieka, który był mu winien znacznie mniej, odmawiając mu współczucia i przedłużenia czasu spłaty, król oburzył się i odstąpił od swego miłosierdzia, odwołał przedłużony czas spłaty i oddał dłużnika w ręce komorników aż do spłacenia pełnej kwoty.

      Postępowanie tego króla nie przedstawia pod każdym względem postępowania naszego Niebiańskiego Ojca, ale pod kilkoma względami tak czyni. Nasz Niebiański Ojciec nie wybacza nam naszych grzechów ani nie udziela przedłużenia czasu spłaty ceny naszych występków. Wprost przeciwnie, Bóg „nie wysłuchuje grzeszników”, ale po oddaniu wszelkiego sądu Synowi niebiański Ojciec odsyła wszystkich proszących do Niego – do Drogi, Prawdy i Żywota. Jedyna droga przystępu i pojednania z niebiańskim Ojcem wiedzie przez Syna, który kupił nas własną drogocenną krwią i jedynie z Nim możemy mieć przebaczenie, odpuszczenie

poprzednia strona – następna strona