Sztandar Biblijny nr 75 – 1994 – str. 40
związane z Krzyżem Chrystusowym! Zobaczmy, jak on jest „mocą Bożą ku zbawieniu każdemu wierzącemu” (Rzym. 1:16). Nasz werset stwierdza, że „mowa o krzyżu tym, którzy giną, jest głupstwem; ale nam, którzy bywamy zbawieni, jest mocą Bożą”; „każemy Chrystusa ukrzyżowanego, Żydom wprawdzie zgorszenie, a Grekom [poganom] głupstwo; lecz samym powołanym i Żydom, i Grekom każemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością Bożą” (1Kor. 1:18, 23, 24). Zwróćmy uwagę na wspaniałą łaskę Boga pozwalającą grzesznikom, znajdującym się na najniższym poziomie, dostąpić usprawiedliwienia z wiary, wejść w społeczność z Nim przez poświęcenie się oraz przygotowanie ich przez Niego do chwalebnego udziału w Jego Królestwie (Efez. 2:10; Filip. 2:13; Żyd. 13:20, 21)!
Gdyby nawet obecna łaska, docierająca jedynie do mających słyszące ucho oraz oceniające serce, była wszystkim – gdyby była końcem triumfu krzyża Chrystusowego, byłby to wspaniały triumf, chociaż pozostała część ludzkości zginęłaby, nigdy nie doznając łaski Bożej i nigdy nie osiągając życia wiecznego na jakimkolwiek poziomie. Lecz Bóg z naciskiem stwierdza, że nie jest Jego wolą, by ktokolwiek zginął, lecz aby wszyscy mogli zwrócić się do Niego i żyć (Ezech. 18: 23; 2Piotra 3:9). W pełni zabezpieczył On (1Jana 2:2) każdemu członkowi rodziny Adamowej zbawienie od potępienia Adamowego i doprowadzenie do znajomości prawdy, aby w ten sposób wszyscy mieli możliwość uzyskania życia wiecznego. „Który chce, aby wszyscy ludzie byli zbawieni i ku znajomości prawdy przyszli” (1Tym. 2:4; 4:10).
Wybór obdarzonego łaską nasienia Abrahamowego jest jedynie początkiem wielkiego Boskiego dzieła zbawienia przez Krzyż Chrystusa. Gdy Bóg zakończy przygotowywanie klas wiary oraz wypróbuje i doświadczy je, zacznie obowiązywać Przymierze Nowe, zapieczętowane zasługą drogocennej krwi. Ziemskie błogosławieństwa przymierza odebrane cielesnemu Izraelowi, gdy nasz Pan został ukrzyżowany (Mat. 23: 37-39) zostaną im przywrócone pod Nowym Przymierzem (Jer. 31:31-34; Rzym. 11:25-29; Żyd. 8:6-12). Przy końcu czasu wielkiego ucisku świata, w kulminacyjnym punkcie ucisku Jakubowego (Jer. 30:7) Izrael pozna i przyjmie Mesjasza, swego wyzwoliciela, i „będą patrzeć na Tego, którego przebodli, i zapłaczą nad nim” (Zach. 12:10). Wtedy i przez całą pozostałą część Wieku Tysiąclecia będą „opowiadać sprawy jego z wesołym śpiewaniem” (Ps. 107:17-22) i wyznawać wielkie posłannictwo Prawdy zawarte z proroctwie Izajasza 53.
BŁOGOSŁAWIEŃSTWA NOWEGO PRZYMIERZA
Wówczas wszystkie rodziny ziemi zostaną zachęcone do przyjścia do harmonii z Bogiem przez stanie się „prawdziwymi Izraelitami” pod warunkami Przymierza Nowego. „I pójdzie wiele ludzi, mówiąc: Pójdźcie, a wstąpmy na górę [Królestwo] Pańską, do domu Boga Jakubowego, a będzie nas uczył dróg swoich, i będziemy chodzili ścieżkami jego; albowiem z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pańskie z Jeruzalemu” (Izaj. 2:3).
Nasienie Abrahamowe ostatecznie będzie błogosławić życiem wiecznym na ziemi wszystkich tych, którzy z serca miłują sprawiedliwość, którzy przy pełnej znajomości i próbie zademonstrują swą miłość do sprawiedliwości, a nienawiść do zła. Cóż zatem dziwnego jest w tym, że kiedy inni lekceważąco mówią o Krzyżu Chrystusowym twierdząc, że nie było żadnej potrzeby odkupienia, że człowiek nigdy nie upadł i nigdy nie zostanie podniesiony – cóż zatem dziwnego w tym, że my, którzy dostrzegamy coś z „szerokości, długości, głębokości i wysokości” miłości Boga i Chrystusa (Jan 3:16; Efez. 3:17-19) – chlubimy się krzyżem Chrystusowym!
BS ’92, 1923.
PSALM
|
1. Przewodnikowi chóru. Na struny. Psalm. Pieśń. (Psalm 67, wg tlum. Cz. Miłosza) |