Sztandar Biblijny nr 69 – 1993 – str. 85
(Abraham, Izaak i Jakub oraz wszyscy prorocy) z pewnością otrzymają wspaniałą nagrodę. Gdy Królestwo Mesjaszowe zostanie zapoczątkowane, na niewidzialnym dla ludzi poziomie duchowym, ci starożytni godni (niegdyś zwani ojcami) otrzymają bardzo wysokiej rangi służbę z nim związaną, ponieważ będą jego ziemskimi przedstawicielami i wyrazicielami. „Miasto ojców twych będziesz mieć [Mesjaszu] synów twych, których postanowisz [Mesjaszu] książętami [władcami] po wszystkiej ziemi” (Ps. 45:17).
Jak pokazuje nam historia, wielkim Mesjaszem, na którego Żydzi tak długo czekają, jest duchowy Izrael. Mesjasz składa się z wielu członków – Jezus jest Jego Głową, a członkowie Kościoła członkami Mesjasza. Mesjasz (Jezus i Jego ciało, Oblubienica) stanowi duchowe nasienie Abrahamowe – jako „gwiazdy na niebie”. Najpierw Jego członkowie musieli być skompletowani i uwielbieni w mocy Królestwa, zanim Starożytni Godni mogliby otrzymać błogosławieństwa dla nich przeznaczone na ziemi, a cielesny Izrael zebrany przy nich jako zaczątek Królestwa Bożego na ziemi, do którego ostatecznie masowo będą napływać wszystkie narody, ludy, rodzaje i języki, aby uczestniczyć w błogosławieństwach Nowego Przymierza Izraela. O nich Apostoł Paweł mówi: „A jeśliście wy Chrystusowi, tedyście nasieniem Abrahamowym [pokazanym w Izaaku], a według obietnicy dziedzicami” (Gal. 3:29). Oni są Boskimi klejnotami na poziomie duchowym, tak jak wierni Żydzi w przeszłości mają być klejnotami na poziomie ziemskim, przeznaczonymi do szczególnych zaszczytów związanych z Królestwem Mesjasza.
„ANIOŁ PRZYMIERZA”
Izraelici, zniechęceni niemożnością zachowania Zakonu i otrzymania błogosławieństw obiecanych za posłuszeństwo mu, zostali pocieszeni przez Pana obietnicą, że pewnego dnia pojawi się wielki Mesjasz -większy od Mojżesza – z którym Bóg w ich interesie wprowadzi Przymierze Nowe. Przymierze Nowe ma być lepsze od starego Przymierza w tym, że będzie miało lepszego Pośrednika, a Izrael już miał doskonałe Boskie prawo. Nowy Pośrednik nie złagodzi też Zakonu. Korzyści pochodzące przez Niego w jakiś sposób sprawią, że Jego przymierze, i ofiara za grzech, okaże się bardziej skuteczne niż to, które ustanowił Mojżesz, ponieważ na zawsze zniesie grzech i da pełnym dobrej woli Izraelitom nowe serce, serce mięsiste – a potem otrzymają wieczne życie pod warunkiem utrzymania swego związku z Wszechmocnym.
Jeremiasz szczegółowo to przedstawił, mówiąc: „Oto dni idą, mówi Pan, których uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe. Nie takie przymierze, jakiem uczynił z ojcami ich w on dzień, któregom ich ujął . . . z ziemi Egipskiej . . ., bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej” (Jer. 31:31-34).
Od tego czasu nadzieja Izraela skupia się na Mesjaszu, którego przyjście miało przynieść błogosławieństwa Przymierza Nowego. Od tego czasu czekają na Niego. Któż może nie podziwiać wytrwałości wiary Żydów – ich wierności Bogu! Któż nie dostrzega, jak bardzo różni się wiara od ich poprzedniej niewiary i bałwochwalstwa! Któż może wątpić, że Bóg wciąż miłuje swój lud, który wybrał i który zgodnie z Jego obietnicą zostanie ponownie zgromadzony we własnym kraju i powróci do Jego łaski pod Przymierzem Nowym (Rzym. 11:25-32)!
PRZEPOWIEDZIANE OCZEKIWANIE I ROZCZAROWANIE
Prorok Malachiasz wyraźnie oświadcza, że w związku z długo trwającą tęsknotą do Posłannika, czyli Pośrednika Przymierza Nowego, w którym Żydzi tak bardzo się radowali, i w którym pokładali tyle nadziei, może nastąpić pewne rozczarowanie. Oświadczenie to wskazuje, że Jego dzień będzie trudnym dniem: „Lecz któż będzie mógł znieść dzień przyjścia jego? I kto się ostoi, gdy się on okaże?” (Mal. 3:2). Wynika z tego, że niewielu wytrwa i niewielu się ostoi – większość upadnie.
Powód jest też podany. Będzie On wymagał takiej czystości i takiej świętości, że niewielu będzie mogło sprostać Jego wymaganiom. Ten wielki Mesjasz, Anioł Przymierza Nowego rozpoczął swe roztapiające i oczyszczające dzieło ponad dziewiętnaście stuleci temu. Zastosował Boską zasadę: „Najpierw Żydzi”. Zaczął roztapiać i oczyszczać klasę kapłańską do współuczestniczenia wraz z Nim w chwalebnym dziele Mesjasza. Przywilej zostania antytypicznymi kapłanami najpierw przypadł Żydom. Tysiące z nich skorzystało z niego w dniu Pięćdziesiątnicy i później, lecz nie tylu, by skompletować przewidzianą liczbę duchowych Izraelitów, członków ciała Mesjaszowego.
By zrozumieć wyrażenie: „Bo on jest jako ogień roztapiający . . . I będzie siedział roztapiając i wyczyszczając srebro”, możemy spojrzeć na figurę ukrytą w tych słowach i biblijne symbole z nią związane. Obraz ten przedstawia starożytnego złotnika oczyszczającego srebro. Brał on rudę srebra (składającą się ze srebra i żużlu) i wkładał ją do tygla, pod którym rozpalał i podtrzymywał gorejący ogień. Pod wpływem gorąca ruda zaczynała się rozpadać. Niczym symboliczny pot nieczystości zaczynały się przesączać poprzez otworki rudy. Gdy nagromadziła się znaczna ilość takich odpadów, złotnik wybierał je dużą łyżką. W końcu temperatura ognia wypalała ze srebra wszystek żużel. Gdy wszelkie nieczystości zostały już wybrane, w tyglu zostawało czyste srebro – roztapiający ogień całkowicie oczyścił srebro.
SREBRO ZWYKLE REPREZENTUJE PRAWDĘ
W symbolach Biblijnych srebro jest zazwyczaj używane do przedstawienia Prawdy (Przyp. 10:20; 25:11; Pieśni 3:10; Izaj. 1:22; 60:9; Joel 3:5; Łuk. 15:8; 1Kor. 3:12).