„GDY POŚCICIE”

„Gdy pościcie, nie bądźcie smętnej twarzy, jako obłudnicy” (Mat. 6:16).

      Nasz Pan Jezus, jak zacytowany werset pokazuje, sądził, że Jego naśladowcy będą pościć od czasu do czasu (porównaj Mar. 2:18-20). W naszej książce zatytułowanej Codzienna Niebiańska Manna i Pomoce do Nabożnych Rozmyślań (którą każdy z naszych czytelników powinien mieć i używać jako swej codziennej duchowej pomocy oraz kierownictwa) w tekście na 26. stycznia czytamy: „Post jest szczególnie godny polecenia ludowi Pańskiemu wtedy, kiedy czasami odczuwa brak uduchowienia i jest wystawiony na srogie pokusy ze strony świata, ciała i diabła”; że „większości chrześcijan mógłby pomóc sporadyczny post – okresowa bardzo prosta dieta lub zupełne powstrzymanie się od pokarmu”. Jest jednak dodana przestroga: „Ale poszczenie, by być widzianym, by wyróżniać się wśród ludzi albo uważać to za oznakę pobożności, byłoby istotnie szkodliwe i prowadziłoby do duchowej pychy i hipokryzji, które daleko przewyższyłyby korzyści wypływające z postu jako skutku samoograniczenia. „

      Niektórzy mają tak słaby charakter i w tak godny politowania sposób okazują brak samokontroli i wytrwałości, że są niewolnikami apetytu. Łatwo ulegają oni pokusom grzesznego zaspokajania czy też nadmiernego pobłażania swoim apetytom pod różnymi względami. Dla takich myśl o samozaparciu, czy umiarkowaniu, jest więcej lub mniej niepociągająca, a nawet odpychająca. Oni wolą raczej „jeść i pić, i być dobrej myśli” (Łuk. 12:19; Izaj. 22:13; 1Kor. 15:32), aniżeli odmawiać sobie pokarmu i szkodliwych napojów nawet na jeden dzień! I cóż z tego, że jedzą pokarmy i piją napoje, które nie są dla nich dobre, lub co z tego, że jedzą zbyt dużo, nawet dobrego pokarmu – byle tylko im smakował? I cóż z tego, że oni gwałcą fizycznie, umysłowo i duchowo dane przez Boga prawa dobrego zdrowia byle tylko przyjemnie spędzać czas?

      Wielu jest tak pochłoniętych staraniem się o pieniądze oraz stan społeczny i odpowiednio tak zaniedbuje właściwą troskę o swoje fizyczne ciała, że tracą zdrowie, aby zdobyć bogactwa, a następnie tracą swe bogactwo, żeby odzyskać zdrowie. Oto historia życia wielu – i jaki marny jest ich los. Jakże niepotrzebnie oni doznają wielu utrapień, jakie sprowadzają na siebie przez swoją własną głupotę!

      „Nie błądźcie; Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem cobykolwiek siał człowiek [między innymi przez jedzenie niewłaściwych pokarmów lub przejadanie się], to też żąć będzie. Bo kto sieje ciału swemu, z dala żąć będzie skażenie; ale kto sieje duchowi, z ducha żąć będzie żywot wieczny. A dobrze czyniąc nie słabiejmy; albowiem czasu swojego żąć będziemy nie ustawając (Gal. 6:7-9).

      Wiele cielesnych dolegliwości, występujących w naszej współczesnej cywilizacji, zawdzięczamy takiemu „sianiu ciału”. Życie wielu ludzi pozostaje pod panowaniem cielesnych pragnień, cielesnych apetytów. To obejmuje, między innymi, przejadanie się, spożywanie szkodliwych pokarmów, i jadanie czasami podczas choroby, kiedy czynienie tego jest nierozsądne. Nawet nie obdarzone zdolnością rozumowania niższe zwierzęta, dzięki otrzymanemu od Boga instynktowi, nie przyjmują pokarmu, gdy są chore. Człowiek od wieków gwałcił to naturalne prawo dobrego zdrowia aż w jego pojęciu stało się ono nienaturalnym.

      Wielu ludzi dzisiaj wzdraga się na myśl o poszczeniu kiedykolwiek lub też z jakiejkolwiek przyczyny. Czasami oni mają niewielki apetyt lub nie mają go wcale, jednakże ulegają nęcącym zapachom i smakom pożywienia. A nawet jedzą pomimo, że myśl o jedzeniu nie jest nęcąca i napawa ich wstrętem. Strach, przyzwyczajenie, zła rada i namawianie przyjaciół, którzy mają dobre intencje, często przezwyciężają naturalne pragnienia powstrzymania się od pokarmów w stosownych okazjach. Wielu błędnie myśli, że trzeba jadać regularnie dwa lub trzy razy dziennie, aby podtrzymać siły i żywotność, i że poszczenie nawet przez jeden dzień lub dwa związane jest z wyczerpaniem sił i żywotności człowieka.

WŁAŚCIWY POST MOŻE POMÓC W ZWALCZANIU NIEKTÓRYCH DOLEGLIWOŚCI

      Właściwy post jest prawdopodobnie najskuteczniejszym sposobem zwalczania wielu cielesnych dolegliwości. Tam, gdzie zawodziły wszystkie inne wypróbowane sposoby, post raz po raz osiągał cel. Lekarze często dostrzegali ogólne polepszenie zdrowia u osoby poszczącej. Wielu lekarzy zaleca post pacjentom dotkniętym zastojem i zapaleniem różnych części ciała w przeziębieniach, zapaleniu zatok, zapaleniu migdałków, zapaleniu oskrzeli, dolegliwościach sercowych, dolegliwościach skóry, w otyłości, reumatyzmie, dnie i innych.

      Zazwyczaj najszybszym i najlepszym sposobem na oczyszczenie ciała z pewnych toksyn i zanieczyszczeń lub złagodzenie przeziębienia czy grypy jest post i picie dużych ilości wody – 3 do 3, 5 l dziennie. Także wartość okresowego postu – zupełnego powstrzymania się przez jeden dzień lub dłużej od spożywania jakiegokolwiek rodzaju pokarmów – aby pomóc w powstrzymaniu choroby, nie powinna być przeoczona. Poszczenie jest nie tylko naturalnym sposobem uwolnienia ciała od wielu dolegliwości, ale także środkiem zapobiegawczym, odwracającym albo chroniącym przed różnymi chorobami. Ono służy jako środek

poprzednia strona – następna strona