Sztandar Biblijny nr 40 – 1989 – str. 187
poprawne wybieranie między różnymi tłumaczeniami manuskryptów.
Powinniśmy także zaznaczyć, iż natchnienie Biblii nie oznacza, że Bóg natchnął każdą myśl wyrażoną w wypowiedziach cytowanych w Biblii, jednak On słownie natchnął zapis jej oświadczeń. I tak, na przykład, Bóg nie natchnął kłamstwa szatana do Ewy i do Jezusa tak jak o tym opowiedziano w Biblii, ani wypowiedzi Sanhedrynu dotyczących Jezusa i Pawła, ani głupca, który rzekł w swym sercu, Nie ma Boga (Ps. 14:1) itd., jednak On natchnął świętych pisarzy zapisujących te zdania.
Nie chcemy też, aby zrozumiano, że utrzymujemy, iż Bóg podyktował każde słowo Biblii jej pisarzom mechanicznie, nie zważając na ich indywidualność i styl pisania. Chociaż w niektórych wypadkach Boskie natchnienie pobudziło pisarzy, zwłaszcza w czasach Starego Testamentu (1Piotra 1:10-12; 2Piotra 1:21), do zapisania spraw, np. proroctwa, którego nie rozumieli, dochodzimy do wniosku, że w innych wypadkach, np. czterech ewangelii, napisali oni o rzeczach z którymi byli obeznani. W takich razach indywidualność stylu pisarzy jest bardziej widoczna.
RÓŻNORODNOŚĆ STYLU W BIBLII
Rozmaitość stylu u biblijnych pisarzy może być zilustrowana różnicą właściwości muzycznych instrumentów. Jak różnorodna jest jakość muzyki wytworzonej na rozmaitych fortepianach, skrzypcach, harfach itd., a jednak, ten sam specjalista muzyk grając na każdym z tych różnych muzycznych instrumentów chociaż wydobywa te same dźwięki, odmienne są jednak barwy dźwięku. Tak więc uwzględnianie przez Boga indywidualności różnych pisarzy Biblii jest widoczne w powszechnej rozmaitości ich stylów pisania. Ten sam instrument reagujący odmiennie w różnych czasach, np., w ciepłej, chłodnej, wilgotnej czy bezchmurnej pogodzie, ilustruje różnice u biblijnych pisarzy co się tyczy ich środowiska i nastrojów. Różne stopnie rozwoju, które ujawniły się w ich pismach są pokazane w niektórych instrumentach ulepszających się przez ich używanie i związany z tym przeciąg czasu. Różnicy w stylu, spowodowanej treścią, odpowiada różnica dokonana w muzyce przez jej temat; a różnicy, spowodowanej odmianami literatury, odpowiada różnica pomiędzy różnymi rodzajami muzyki – klasyczna, popularna itd. Lecz nic z tego, chociaż dowodzi, iż Bóg respektował indywidualność pisarzy Biblii, nie obala faktu, że Bóg natchnął słowa, jak również myśli, pisarzy Biblii. Liczbowania biblijne dowodzą tego.
WIELU „OBRÓCIŁO SIĘ KU BAŚNIOM”
Biblia przepowiedziała, że w naszych czasach będzie wielkie odpadanie od prawdziwej wiary i, skutkiem tego, od zaufania w Biblię jako natchnionej przez Boga, ponieważ „w ostateczne czasy odstaną niektórzy od wiary, słuchając duchów zwodzących i nauk diabelskich”; „albowiem przyjdzie czas, gdy zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich pożądliwości zgromadzą sobie sami nauczycieli, mając świerzbiące uszy, a odwrócą uszy od prawdy, a ku baśniom je obrócą” (1Tym. 4:1; 2Tym. 4:3, 4).
I tak mamy wiele przez ludzi wymyślonych teorii przeciwstawiających się natchnionemu Słowu Boga, jak np. teoria ewolucji, która zaprzecza, że człowiek był stworzony doskonałym, „bardzo dobrym”, na obraz Boga, że on popadł w grzech, który sprowadził na niego karę śmierci, i że dlatego on potrzebuje Zbawiciela. Zamiast tego zwolennicy teorii ewolucji wolą utrzymywać, że opis o Adamie i Ewie oraz ich upadku nie jest oparty na faktach, ale po prostu jest mitem, gdyż oni nigdy nie byli ludźmi, lub, że jeżeli kiedyś rzeczywiście istnieli, byli z bardzo niskiego rzędu, tylko jeden krok oddaleni od małpiej rodziny.
Inną ludzką teorią przeciwstawiającą się natchnionemu Słowu Boga jest teoria, że zmarli rzeczywiście nie są umarłymi. Teoria ta podtrzymuje oryginalne kłamstwo szatana, „Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie” (1Moj. 3:4), wbrew Słowu Boga, „śmiercią umrzesz” (1Moj. 2:17). Teoria, iż wieczne życie w mękach jest zapłatą za grzech, zaprzecza Boskiemu Słowu, że „zapłata za grzech jest śmierć; ale dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzym. 6:23). Teoria o duszy ludzkiej z natury nieśmiertelnej i o tym, że Bóg sam nie może zniszczyć duszy stoi w sprzeczności z Boskim Słowem, że „dusza, która grzeszy, ta umrze” i że On „może i duszę i ciało zatracić w Gehennie” (Ezech. 18:4, 20; Mat. 10:28). Teoria, że nie ma powstania od umarłych, ponieważ nikt nie umarł jest sprzeczna z wieloma cytatami Pisma Świętego na temat zmartwychwstania umarłych, którzy do czasu ich wzbudzenia przebywają we śnie śmierci, ale wyjdą z grobów gdy podczas swej wtórej obecności Jezus ich wywoła (Jan 5:28, 29). Gdyby nie było zmartwychwstania to „i ci poginęli, którzy zasnęli w Chrystusie” (1Kor. 15:12-18). Teoria wiedzy chrześcijańskiej zaprzeczająca zbawieniu przez krew Chrystusa i potrzebie ceny – okupu, teorie o reinkarnacji i wędrówce dusz – te i wiele innych przez ludzi wymyślonych teorii usiłują umieścić ludzką głupotę ponad mądrością Boga.
WEWNĘTRZNE DOWODY NATCHNIENIA BIBLII
Najlepsze dowody natchnienia Pisma Świętego można znaleźć wewnątrz – w Boskim Planie Wieków, który to zarejestrował z tak wielką harmonią. Kłopot z wyższymi krytykami i ateistami zazwyczaj jest w tym, że oni nie widzą tych wewnętrznych dowodów, ale przeciwnie, przyjęli bezsensowne i niedorzeczne teorie ciemnych wieków, które fałszywie przedstawiają prawdziwe nauki Biblii. Wiele ludzkich teorii i sprzecznych doktryn, znajdujących się w różnych sektach chrześcijaństwa, jedynie powiększa zamieszanie i powszechną dążność ku niewierze w natchnione Słowo Boga.